Boleh ke saya nak luah sikit
Saya bekerja dan urus rumah tangga 100% termasuklah bayar rumah, dan bil-bil Perabot rumah juga mostly daripada duit saya Suami saya kerja juga tapi sebelum dia pergi kerja dia urus anak. Bukannya kena mandikan pun. Bagi susu/makan and tukar pampers je lepas tu main mainan. Gaji dia banyak guna untuk shopping barang dapur dan makan harian sebab saya tak masak. Saya tak kisah sangat pasal duit sebab duit banyak kalau tak bahagia apalah gunanya. Saya kerja, urus rumah, dalam masa sama saya urus anak. Boleh kata saya sangat penat dengan kudrat seorang wanita. So bila badan penat, emosi tak terkawal, ajak bersama pun saya tak dapat rasa nikmat sebab badan saya masih kepenatan. Bila emosi tak stabil saya jadi cepat marah cepat moody. Cuma perangai saya bila saya marah saya akan berdiam diri. Sebab kalau saya bercakap sambil marah, memang isteri derhaka lah saya. Tapi suami saya bukan jenis yang sejukkan saya. Dia marah saya, tinggikan suara "KENAPA MARAH SAYA PULAK?" Takde pujuk atau tanya saya ok ke tak. Kalau dia buat salah, dan saya cakap dia salah dia tak minta maaf. Dia akan salahkan saya semula. Dah banyak kali berlaku macam ni. Baru dua tahun ya kawin tapi hati saya semakin tawar. Saya pernah minta cerai ye sebab saya terlalu marah dan dia menjadi minyak tanah yang marakkan lagi api saya. Habis satu bilik saya porak perandakan. Sebelum kawin je mulut manis pujuk sana pujuk sini. Selepas kahwin saya yang kena marah sebab saya marah. Walaupun punca saya marah ialah kerana perbuatan dia. Bila nak bersama baru belai dan berkasih sayang. Kalau taknak bersama memang dia macam acuh tak acuh je. Mungkin nilai saya hanya tubuh badan saya. Dia takkan nampak pengorbanan dan kepenatan saya. Peritnya jadi isteri. Setiap kali solat saya menangis meminta dipermudahkan ujian ini kepada saya. Ujian terbesar saya ialah suami saya. Mentua ni saya tak kisah sangat walaupun jenis mengawal suami saya dan banyak complain macam-macam konon semua benda salah la kat mata mereka tapi biarlah saya malas fikir, bukannya saya wajib taat pun. Saya juga pernah minta untuk mati kerana hidup ini sangat sakit. Tapi anak saya perlukan saya. Dia baru nak masuk setahun. Kesian dia. Saya kena kuat demi anak. Tiada manusia lain yang boleh sayang anak saya macam saya sayang dia. Kadang-kadang saya fikir saya menyesal berkahwin. Nak kata suami baik, hm baik tapi lebih banyak makan hati daripada bahagia dengan dia. Saya dah takde perasaan nak bermesraan dengan dia. I've had enough.
