รู้สึกผิด ขอระบาย

เป็นเหมือนกัน...ที่ร้องไห้คิดว่าไม่น่าปล่อยให้มีเลย แต่ใครจะไปรู้ล่วงหน้าละคะว่ามันจะเป็นแบบนี้..เราอย่าไปคิดว่าเราลำบากแค่คนเดียวในโลกสิคนอื่นลำบากกว่าเราก็มีเยอะแยะ ในเมื่อเขาอยากมาอยู่กับเราแล้วจะอดจะอยากยังไงเราก็จะสู้ไปกับเขา...เราบอกลูกทุกวันเลยบอกตั้งแต่รู้ว่ามีเขา...ของแม่ยังดีนะ ที่ยังไงลูกก็ได้ลืมตามาดูโลกได้อุ้มได้เลี้ยงเขาแน่ๆแต่ของเรายังไม่รู้เลยว่าเขาจะมีโอกาสได้ลืมตาดูโลกมั้ย(พ่อกับแม่เป็นพาหะธาลัสซิเมียทั้งคู่หมอที่ศิริราชนัดไปเจาะน้ำคร่ำ 20 พ.ค.นี้ถ้าผลออกมาว่าเขาเป็นโรคหมดจะพิจารณายุติการตั้งครรภ์ทันทีค่ะเราร้องไห้หนักมากกกกร้องจนแบบแฟนไม่อยากให้ไปเจาะไม่อยากรู้ผลแฟนสงสารได้แต่ภาวะนาให้เขาไม่เป็นโรคให้เราได้มีโอกาสเลี้ยงเขา) ยังไงก็สู้ๆนะคะ😊