อยากให้แชรฺประสบการณ์คลอดเองหน่อยค่ะ

เราคลอดเองทั้งสองท้องค่ะ ภาวนาตลอดขอให้คลอดเองไม่อยากผ่าเพราะไม่มีใครช่วยแบ่งเบา อยู่กันสี่คนพ่อแม่ลูก ต้องแข็งแรงให้เร็วที่สุด เริ่มจากคนแรก เราเริ่มมีอาการท้องแข็งตอนตี4ค่ะ แต่เริ่มปวดถี่ๆทุกสิบนาทีตอน 6โมงเช้า ไป รพ. ปากมดลูกเปิดแค่สองเซน แต่คุณหมอให้รอคลอดที่ รพ.เลย ความปวดที่รวดร้าว มันทำให้เราอาเจียนกินอะไรก็ไม่ได้ นอนแช่อาบน้ำอุ่นก็แล้ว ค่อยๆเดินไปมาก็แล้ว นั่งบนลูกบอลก็แล้ว ปากมดลูกเปิดช้าเหลือเกิน ทั้งๆที่ตอนตั้งครรภ์เราทำทุกอย่างที่คนแนะนำว่าทำแล้วจะคลอดง่าย แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย เราปวดและไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้าจนถึง 5โมงเย็น สุดท้ายเราผ่านมาได้ด้วยการดมแก๊ส ดมไปครั้งแรก น้ำตาไหลเลยค่ะ ความเจ็บที่ทนมาตั้งแต่6โมงเช้ามันหายไป แล้วสติเราก็หายไปด้วย😅 วันนั้นเข้าใจเลยว่าคนเสพยาพวกเสพเเล้วร่องลอย ไปนอกอวกาศเป็นยังไง เราดมแก๊สจนพยาบาลต้องสั่งหยุด ไม่งั้นเราจะไม่มีแรงเบ่ง รู้สึกว่ามีน้ำอุ่นๆไหลออกมาจากช่องคลอดเราแต่เราไม่รู้ว่าคือน้ำคล่ำแตก พอสติกลับมาครบ ร่างกายทำงานทันที แรงเบ่งลมเบ่งมาจากไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าเราควบคุมไม่ได้ ร่างกายมันพยายามจะดันลูกเราออกมา ได้ยินแต่หมอบอกอย่าพึ่งๆๆ แต่ไม่ทันแล้ว เราเบ่ง สองทีได้ยินเสียงลูกครั้งแรก ความเจ็บปวด อาการเมาแก๊ส สถานะการณ์ต่างๆที่เราผ่านมาตลอดวัน มันหายไปเลย มันลืมไปเลยว่าเมื่อไม่กี่นาทีเราเจ็บปวดแค่ไหน ลืมคือลืมสนิทเลยกับความเจ็บนั้น ไม่ได้เวอร์นะคะ เชื่อว่าแม่ทุกคนที่คลอดเองจะรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน ส่วนลูกคนที่สองเราไปคลอดคนเดียวค่ะ นั่งแท็กซี่ไปคนเดียวเพราะสามีต้องอยู่กับคนโตในวันขวบครึ่ง คนที่สองนี่เราเริ่มปวดถี่ตอนสองทุ่ม ระหว่างรอคลอดเรามีสติทุกอย่าง พอเริ่มปวดเราคว้าหน้ากากมาสูดดมทันที แต่ไม่บ่อยและเยอะเท่าท้องแรก เพราะกลัวทำลูกเสียชีวิตกลัวไปหมด ตอนนั้นเราไม่รู้จะทำอะไรเลยดมแก๊สไปด้วยคุยกับลูกไปด้วยว่าไหนๆก็ ปี 2012 ล่ะเดือนกุมภาอีก รอตีสองค่อยออกมาได้ไหมลูก จะได้เกิดวันที่ 20 พอดี สรุป ท้องที่สอง รอคลอดแค่ 6 ชั่วโมงค่ะ สรุป คลอดเองไม่ได้น่ากลัวอะไรเลยถ้าลูกในครรภ์ไม่ได้มีปัญหาจนคลอดเองไม่ได้ก็คลอดเองเถอะค่ะ คลอดนาทีนี้ อีก ครึ่งชั่วโมงถึงชั่วโมงคุณแม่ลุกเดินไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าได้เลยค่ะ ร่างกายจะปรับตัวพักฟื้นเร็วมาก

ประสบการณ์ของบ้านนี้ช่วง39วีค มีมูกใสไหลออกมา3วันติดไม่มีเจ็บเตือนหรือท้องแข็งถี่เลยค่ะ พอวันนัด40วีค หมอตรวจภายในปากมดลูกเปิด3เซนแล้ว แต่ไม่มีอาการอะไรเลย หมอเลยสั่งแอดมิดวันนั้นไม่ได้ทำใจหรือเตรียมของอะไรไปเลย กระทันหันสุดๆ พอไปถึงห้องรอคลอดก็โดนสวนก้น ล้วงปากมดลูกทุก30นาที และโดนยาเร่งคลอดนอนปวดท้องทุกๆ1นาทีเลยค่ะ จนโดนเจาะน้ำคล่ำ ทีนี่แหละค่ะไม่ถึง1นาทีปวดท้องสุดๆ จนได้เข้าห้องคลอด ดันไม่มีแรงเบ่งอีกเพราะไม่ได้ทานข้าวทานน้ำตั้งแต่เช้า จนโดนพยาบาลขย่มท้องน้องถึงออกมา ความรู้สึกตอนนั้นคือโล่งมากๆเลยค่ะ นอนเย็บแผลชิวมากๆแต่ก็มีจี๊ดๆตอนโดนเข็มทิ่ม ถึงจะฉีดยาชาก็ยังรู้สึกตอนเข็มทิ่มอยู่ดี #เพิ่มเติมหลังคลอดได้1เดือนแผลติดและแห้งไวมาก ใช้ชีวิตได้ปกติเลยค่ะ

เราเพิ่งคลอดเมื่อวันที่18 น้ำคร่ำรั่วตั้งแต่17แต่ปากมดลูกไม่เปิด ทีนี้พยาบาลเลยเจาะน้ำคร่ำ กว่าพยาบาลจะมาล้วงเช็คปากมดลูกให้ เรานอนปวดท้องอยู่4ชั่วโมง ปวดแบบสุดๆแต่ดันไม่มีแรงเบ่ง พยาบาลต้องช่วยกดท้องน้องถึงออกมา เจ็บต่ออีกเพราะรกออกไม่หมด โดนทั้งล้วง ทั้งกดท้อง นอนเย็บแผลชิวเป็นบางจุด มีจี๊ดหนักๆตรงแถวก้นเพราะไม่ได้ฉีดยาชาตรงนั้น พอรกออกเสร็จกลายเป็นว่ามดลูกลงต่ำต้องนอนนวดมดลูกให้กลับเข้าที่ไปอีก2ชั่วโมง ตอนนี้ก็เกือบครบสัปดาห์แล้ว แผลแห้งดี แต่แผลเย็บตึงมาก เดินนั่งลำบากมาก ยิ่งตอนเข้าห้องน้ำยิ่งเจ็บจนไม่กล้าเบ่งออก ทุกวันนี้ยังต้องพึ่งที่สวนก้นเพื่อช่วยให้ถ่ายออกอยู่เลย

ทำใจให้สบายค่ะ เวลานั้นยังไม่มาถึงเราอย่าไปคิดมากให้เป็นกังวนตัวเอง แม่บ้านนี้ก็ทำตามที่คิดอบบนี้ค่ะ มันก็จริงตามนั้น ปล่อยวางตลอด พอมารอคลอดจริง อะรู้เลย มันปวดมันทรมานแบบที่เขาว่า แต่เราไม่รู้ว่ามันปวดแบบไหนยังไง กว่าจะผ่านเวลานั่นมาได้ 7-8ชม เราว่ามันนานมากเลยสำหรับเรา แต่พอเข้าห้องคลอดปุ๊บอยากเบ่งลูกออกอย่างเดียวไม่สนหมอกรีดช่องคลอดอะไรเลย พอลูกออกคือโล่งแบบโล่งม้ากก แต่มันก็หน่วงๆปวดๆเจ็บช่องคลอดที่กรีด ได้เห็นหน้าลูก ดีใจมากก เห็นหน้าลูกคือความเจ็บหายไปได้มากเลยค่ะ🥰

ตอนแรกก็กลัวเหมือนกันค่ะ ท้องแรกนะคะ ตอนแรกคิดเหมือนกันว่าตัวเองจะคลอดได้รึป่าว จะปลอดภัยมั้ย พอถึงเวลาเจ็บท้องคลอดคือลืมทุกอย่างไปเลยค่ะ เรานอนรอคลอด12ชม.จนปากมดลูกเปิดครบ10เซน พอเจ็บท้องไม่รู้สึกอะไรเลยนอกจากอยากเบ่ง ตอนนอนรอปากมดลูกเปิดครบ10เซน ยิ่งปากมดลูกเปิดเพิ่มเยอะขึ้นก็ยิ่งทรมานค่ะคิดในใจเราจะรอดรึป่าว พอได้เข้าห้องคลอดพี่ๆพยาบาลช่วยดีมากๆ อยากเบ่งตลอด ไม่ถึง5นาทีน้องคลอดเลยค่ะ ความเจ็บความกลัวหายไปหมดเลย แค่ได้ยินเสียงและเห็นหน้าลูก🥰

เอาจริงๆนะคะ การคลอดธรรมชาติมันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดเลยค่ะ ภาพที่เห็นตามสื่อที่ศึกษามามันดูน่ากลัวมาก แต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่ได้แย่เลย พอเราคลอดเสร็จเรารู้สึกเหมือนเป็นฮีโร่เลยค่ะ รู้สึกว่าร่างกายเรามันวิเศษ มันสุดยอดมากที่สามารถเลี้ยงเด็กในท้องเกือบ10เดือนแถมเบ่งออกมาได้อีก มันสุดยอดมาก! ปวดเจ็บทรมาณแค่ช่วงรอปากมดลูกเปิด 10เซ็นต์ค่ะ ที่เหลือตอนแบ่ง ตอนเย็บไม่รู้สึกเพราะหมดแรงไปกับการปวดท้องคลอด

คนรอบข้างแชร์ประสบการณ์ค่ะ ถ้าคลอด รพ รัฐ เผลอๆเจอเย็บสดเลย (นี่ก็ไม่ได้ถามทำไมโดนเย็บสด แต่พี่อีกคนฉีดยาชาไม่ทันชาหมอลงเข็มเลย 🥹) แต่ทุกคนพูดเสียงเดียวกันว่าถ้าคลอดเองอย่ากินเยอะค่ะ ของเรากินน้อย กินจุบจิบ อิ่มพอ หิวก็กินใหม่ ลงลูกหมดค่ะ ใกล้คลอดแล้วน้ำหนัก 3โลพอดี แถมเดินเยอะด้วยเขาว่าจะคลอดง่าย นี้ลุ้นเช่นกันค่ะว่าจะเจ็บมากไหม แต่เจ็บขนาดไหนถ้าลูกแข็งแรงสมบูรณ์ดี แม่ก็หายเจ็บค่ะ 💕

บ้านนี้เพิ่งคลอดท้องแรกไปเมื่อ 1 มีค.ค่ะ อายุครรภ์ 38+6 ตอนแรกก็กังวลมากเหมือนกัน จนสุดท้ายเลือกคลอดเองเพราะคุยกับคุณหมอ คุณหมอประเมินให้หลายอย่าง และด้วยความไม่มีความเสี่ยงอะไร + ปากมดลูกเริ่มเปิด มีเจ็บเตือน เด็กไม่ตัวใหญ่เกิน + เด็กกลับหัวอยู่ในตำแหน่งที่ดี คุณหมอยืนยันว่าอยากให้ลองคลอดเอง ก็เลยตัดสินใจคลอดเอง เพราะกลัวต้องมาดูแลแผลผ่าตัดหลังคลอดด้วยค่ะ

ทำใจสบายๆนะคะ​ ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ​ ถึงมือคุณหมอก็ไม่ต้องเป็นกังวลแล้ว​ คลอดธรรมชาติได้เป็นเรื่องดีอยู่แล้ว​ คุณหมอคุณพยาบาลจะคอยประเมินเรื่อยๆตามความสมควรในช่วงเวลานั้นให้ค่ะ​ คุณแม่ทำใจให้สบายๆ​ ความเจ็บปวดจะหายไปหมดในวินาทีแรกที่คุณแม่ได้ยินเสียงเจ้าตัวเล็กเลนค่ะ​ 🥰🥰🥰ขอให้ปลอดภัยและเเข็งแรงทั้งคุณแม่คุณลูกนะคะ♥️♥️♥️♥️🌞🌻✌️💪💪🌈

ไม่ต้องกลัวค่ะพี่เเต่ความเครียดจะส่งถึงเด็ก หนูหลอดเอง ไม่เจ็บค่ะพี่ เจ็บเราเจ็บพอทนได้ พอได้ยินเสียงลูกร้องเเหละพี่ความเจ็บหายเลย เเละแผลฟื้นตัวเร่วกว่าผ่านะพี่ หนูนะเข้าห้องคลอด14.58 15.01 ก็กตลอดเลยพี่ ไม่ต้องกลัวนะพี่ สู้ๆจ้า อย่าคิดมากนะพี่