แชร์ประสบการณ์ การผ่าคลอดหน่อยค่ะ

เรามาคลอดลูกที่เยอรมัน หมอที่นี้เค้าไม่ผ่าให้เค้าสนับสนุนให้คลอดเองตามธรรมชาติ ลูกเราตัวใหญ่มากถึงกำหนดคลอดแต่ก็ไม่เจ๋บท้องสักที่ไปนอนรอคลอด7วัน หมอให้ทำโยค่ะ แช่น้ำ ทำทุกอย่างกระตุ้นให้คลอด(ที่เยอรมันเค้าไม่มีการฉีดยาเร่งให้คลอดนะค่ะ) สุดท้ายบอกหมอว่า ไม่ไหวแล้วคิดถึงบ้านอยากกลับบ้านอยากให้หมอผ่าให้ ไปขอร้องเค้าว่าผ่าออกมาเถอะเพราะเรากลัวการคลอดเองลูกตัวใหญ่เกิดคลอดไม่ออดผ่าฉุกเฉิญจะลำบาก สุดท้ายก็ได้ผ่า เจ็บแผลมากหลังผ่าแต่ที่นี้เค้าดูแลดีเค้ามีถุงน้ำอุ่นๆประคบที่แผลไว้ให้ ลูกเราหนัก4,640

ทำใจไว้เลยแม่ถ้าลูกไม่กลับหัวก็ต้องได้ผ่าอย่างเดียว ตอนผ่าออกอาจจะชิวก็จริงเพราะเราไม่ได้เจ็บปวดท้อง แต่พอผ่านไปชม.กว่าๆยาชาหมดฤทธิ์เท่านั้นแหละแม่ยอมรับความเจ็บปวดได้เลยแผลผ่าไม่ใช่เล็กๆขนาดมีดบาดมือนิดเดียวเรายังปวดมากต้องนอนนิ่งท่าเดียว8ชม.ให้นมลูกก็ไม่ได้กว่าจะฟื้นตัวได้อีก ส่วนตัวคิดว่าถ้าคลอดเองได้คลอดเองดีกว่าอาจจะปวดท้องมากตอนคลอดแต่พอคลอดเสร็จคือโล่งไม่ต้องมาเจ็บปวดรักษาตัวเหมือนผ่า ยังไงก็สู้ๆนะแม่เราก็ผ่านมาได้แล้ว😊

ตอนผ่าท้องคลอดลูกคนแรกที่รู้สึกเจ็บจริงๆแบบไม่ไหว คือตอนหมดฉีดยาบล็อคหลังค่ะ เพราะว่าท้องใหญ่มาก และหมอพญาบาลช่วยกันดันเพื่อให้เห็นกระดูกสันหลัง จะได้ฉีดยาได้ เจ็บแค่นั้นค่ะ ส่วนผ่าเสร็จ แผลก็ไม่ได้เจ็บจนไม่ไหว แต่ทั้งหมดขึ้นอยู่กับความอดทนส่วนตัวด้วยนะคะ เราเป็นคนที่ทนความเจ็บค่อนข้างดี อันนี้หมอบอกค่ะ เพราะตอนเจาะนเำคล่ำ แล้วต้องนอนรออีก 4 ช.ม โมง มันปวดค่ะ จี๊ดเลย แต่เตียงอื่นคือร้องโวยวายมาก

เราท้อง5คน ผ่านมาหมดทั้งคลอดเอง4คน คนที่5เราผ่าคลอดเพราะน้องไม่กลับหัว ส่วนตัวว่าเจ็บเหมือนกันค่ะ แค่คลอดเองเจ็บก่อนน้องออก ส่วนผ่าเจ็บหลังน้องออก แต่ไม่ว่าจะแบบไหนก็ตามความเจ็บจะหายไปเมื่อเราได้ยินเสียงลูกร้อง ไม่ต้องกลัวนะคะแค่เราเหนหน้าลูกต่อหั้ยเจ็บแค่ไหนคุณแม่ก็จะมีแรงลุกมาหั้ยนมและดูแลลูกได้แน่ค่ะ สู้ๆนะคะ

สู้ๆค่ะ ผ่าไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด เราหมอนัดไปให้ยาเร่ง แต่ความดันเราสูง 200 หมอจับผ่าแบบด่วนเลยค่ะ เราดมยานะคะ เข้าไปห้องผ่า 21:20 ลูกออกมา21:39 ใช้เวลาไม่นาน พอรู้สึกตัวก็เจ็บแผลแต่ก็ทนได้ เจ็บจริงๆแค่วันเดียว วันที่สองเราลุกขึ้นได้ วันที่สามเดินได้แล้วคะแต่ต้องใจแข็งสู้เพื่อจะให้ฟื้นตัวเร็วคะ

เราก็ผ่าเพราะน้องตัวใหญ่ 4โล ผ่าเช้าบ่ายให้ตะแคงพลิกซ้ายขวา วันต่อมาให้ลุกเดิน ตอนลุกขึ้นคือทรมานสุด เดินก็ยังพอไหว คนมาเฝ้าคือต้องหาคนที่ช่วยอุ้มลูก เปลี่ยนแพมเพิสได้ เพราะเราจะแย่มากๆช่วงสองสามวันแรก แต่การเดินเยอะๆช่วยให้ฟื้นตัวเร็ว ค่อยๆเดินแต่เดินเยอะๆ

ผ่าคลอด 2คนแล้วค่ะ น้องไม่กลับหัวทั้งสองคนเลย ถามว่ากลัวมั่ย ม่กลัวเท่าไรค่ะ บล็อกหลังจะรู้สึกทุกอย่าง เจ็บแค่ตอบเอาน้องออกมาค่ะ ช่วงนั้นจะแน่ๆหน้าอก หายใจม่ค่อยออก แต่เรา สามารถ ส่งซิกให้ผู้ช่วยหมอได้ค่ะ หมอจะฉีดยาช่วยให้เราหายใจง่ายขึ้นค่ะ (ไม่น่ากลัวค่ะ)

ชิวมากค่ะแม่ หมอผ่าเสร็จได้ยินลูกร้องยังงงเลยว่าผ่าแล้วหรอ ไม่มีความเจ็บเลย บล็อคหลังก้อไม่เจ็บ พอยาบล็อคหลังเริ่มหมดฤทธิ์มันจะค่อยๆเจ็บค่ะ แต่เจ็บไม่มาก บ้านนี้วันที่2เดินชิวเลยค่ะ ไม่ขอยาแก้ปวดสักวันเลย จนพยาบาลแซว 5555 ลุกเดินได้เร็วก้อฟื้นตัวเร็วนะคะ

เราคิดว่าการผ่าน่ากลัวน้อยกว่าคลอดเองนะคะความคิดส่วนตัว คือเราไม่ปวดทรมานแล้วเกิดมีผิดพบาดอะไรขึ้นมาน้องติดหรืออะไรค่ะเป็นโรคประจำตัวด้วยกลัว เขาบอกบลอคหลังก็ชาไม่รู้สึกผ่าเสร็จก็เจ็บแผลเป็นธรรมดาทนเอาค่ะ แล้วแต่คนสดวกใจนะคะอันนี้มองในแง่ดี

ของ้ราตอนนี้เหลืออีก8วันครบกำหนด ไม่มีอาการอะไรเลยค่ะ หมอบอกอาจได้ผ่ามดลูกใหญ่ แต่ตัวเรายังไงก็ได้ขอให้น้องออกมา อยากเจอ ใจคิดเลยผ่าวันนี้เลยก็ได้นะ ท้องแรกค่ะ อยากเจอน้องมาก ถ้าผ่าก็จะขอให้ผ่าเลย ไม่คิดเรื่องกลัวเลยค่ะเพราะอยากเจอน้องมาก😂💓