อยากระบายค่ะ

เบื่อค่ะเบื่อ ตั้งแต่ท้อง มาอยุ่บ้านสามี ก็เจอเลยค่ะ แม่ผัวลูกสะไภ้ แรกๆแพ้ท้อง ก้หาวาเราสำออยไม่อยากทำงาน ที่บ้านมีทุเรียน ก็ไม่ยอมให้กินบอกว่าเดี๋ยวร้อนใน ไอ้เราก้อยากกินมาก ไปหาชื้อกินที่ตลาด. สักพักมาเราเริ่มนอนกลางวันวันละ1ชม. ก็บ่นกับคนข้างบ้านว่าลูกสะไภ้ไม่ทำอะไร มีแต่กินแล้วก็นอน ช่วงท้ายๆมา ท้องใหญ่เดินลำบาก ทำอะไรอุ้ยอ้ายก็โดนบ่น ไอ้เรานี่เงียบนะไม่เคยตอบโต้ คืออดทนสุดๆ อยากจะกลับไปอยุ่บ้านตัวเองนะ แต่นี่ก้ใกล้คลอดแล้ว 39+1วีค ฝากพิเศษที่คลีนิค แกก้หาว่าสิ้นเปลือง ทั้งที่เงิน ก้เงินเรานะ หมอบอกว่าลุกตัวใหญ่ หนัก3600กรัมแล้ว แม่อาจจะคลอดอยาก แกก้พูดอีก คลอดยากสิ วันๆไม่ทำอะไร กินโน้นกินนี่แล้วก้นอน คือแบบ อยากสวนกลับนะ แต่อดทนมาขนาดนี้แล้ว ทนอีกนิด ปรึกษากับแม่ตัวเอง แม่ก้บอกว่าคอยดูว่าคลอดลุกแล้ว แกจะเล่นกับหลานไหม ถ้าไม่ก้กลับไปอยุ่บ้านตัวเอง สามีเราก็ไม่พูดอะไร เข้าข้างแม่ตัวเอง เหมือนเราอยุ่ตัวคนเดียว อยากไห้ลุกเกิดมามีพ่อ ต้องอดทนขนาดนี้เลยหรอ ??

119 Các câu trả lời
 profile icon
Viết phản hồi

ตรงข้ามกับบ้านนี้หมดเลยค่ะ แม่สามีใจดีกับเรามากเลย เข้าใจเราหมด เข้าข้างเราด้วย แม่จะเป็นคนดูแลเรื่องอาหารการกินให้ตอนเช้า ส่วนเราก็ดูแลเรื่องงานบ้าน และก็ทำอาหารตอนเย็น(เพราะแม่กับสามีเป็นคนทำงานหาเงิน)​สามีอายุน้อยกว่า3ปี แต่ดูแลแม่ ดูแลเรากับลูก(ติด)​เราได้ถือว่าดี เข้าใจทั้งแม่และสามีเวลาที่เขาทำงานมาเหนื่อยๆอาจจะมีบ่นบ้าง แต่เราก็แค่ทำหน้าที่ของเรา ให้เราหยุดทำงานตั้งแต่ครรภ์ได้ 24w ปัจจุบันได้36+1w แล้ว แต่ยังไงก็อดทนนะค่ะแม่ สู้ๆค่ะ เป็นกำลังใจให้

Đọc thêm
Câu hỏi liên quan