อยากระบายค่ะ

บ้านนี้เหมือนกันคะ นินทาลับหลัง อยากจะสวนกับเหมือนกัน คำว่าอดทนนี่เปลืองมาก แต่อยากให้ลูกมีพ่อ ก็ต้องอดทนคะ ตอนนี้ลูก7เดือนเเล้ว อยากกับไปอยู่บ้านตัวเองมาก แต่สามีบอก?ใครอยู่กูก็รัก ใครไปคือไม่เอาแล้ว เครียดมากๆคะ ควรทำอย่างไร คือแม่กับลูกเข้ากันดีมาก ลูกเชื่อแม่ตลอดไม่ว่าแม่พูดอะไร เคยจะเลิกกันครั้งหนึ่งคะ ตอนท้อง แต่หลังคลอดลูกทะเลาะมาตลอดเลยคะ อะไรก็ใช้เค้าไม่ได้คะ เค้าจะว่าให้เราตลอด ทำเป็นทำไมไม่ทำ เหนื่อยสุดๆ

พูดตรงๆนะแม่สามีคุณเป็นคนเห็นแก่ตัวเองเป็นผู้ใหญ่เสียเปล่าแต่ทำตัวเหมือนเด็กแทนที่รู้ว่าลูกสะใภ้ท้องยุจะพูดจาดีกลับพูดจาเสียดสีซะงั้นคนท้องจะน้อยใจเป็นพิเศษเวลามีเรื่องไม่สบายใจ1ล่ะกระทบลูก2แม่อาจจะน้อยหรือเสียความรู้สึกเพราะคนท้องจิตใจบอบบางมากแต่ถ้าเป็นเรานะคงสวนกลับอะถ้าจะมาพูดมากขนาดนี้ทำเหมือนเขาไม่เคยท้องเรื่องแบบนี้เราก็เคยเจอนะโดนญาติทางสามีด่าว่าแต่เราสวนกลับนะและเคยไล่สามีกลับบ้านด้วยล่ะ

บ้านนี้โดนลับหลังค่ะ แฟนมีลูกติด1คน แม่เขาเลี้ยงให้ พอได้เราเป็นเมียก็แยกตัวออกมา จนปีที่สามนี้เราท้อง เอาไปพูดกับญาติพี่น้องร้องห่มร้องไห้ว่าลูกไม่รัก รักแต่เมีย เกลียดเข้าไส้มากตอนนี้ 😂😂 ไม่เคยมาขอมาแต่ง มีแต่มาขอเงินจากเราไป แล้วยังเอาเราไปเปรียบเทียบอดีตเมียของแฟนอีก ทุกครั้งที่เจอจะพูดใส่เราตลอดว่าเมียเก่าของแฟนส่งลูกแบบนั้นพาลูกเที่ยวแบบนี้ ทุกวันนี้เราไม่ไปเหยียบเลยค่ะบ้านแฟน กลับแต่แค่บ้านตัวเอง

เราก็โดนเหมือนกัน.แต่ของเรา..เราไม่ชอบพ่อ สามีค่ะ..ชอบบ่น..บ่นเยอะช่วงแพ้ท้อง..หาว่าเราขี้เกียจทั้งๆที่เวลาเราใช้เราก็ใช้ลูกเราคนโตมาหาว่าเราขี้เกียจไม่พูดต่อหน้าน่ะ..พูดลับหลัง แต่โชคดีที่ว่าแม่สามีเข้าข้างเราตลอด.. ชอบมาจุ่นจานกับเราต้องทำแบบนั้นแบบนี้น่ะ เข้ามาวุ่นวายตลอด..เราไม่ชอบ.ทั้งๆที่เราก็ไม่ค่อยอยากยุ่งด้วยคุย..ห้ามว่าเราโลกส่วนตัวสูงอีก ก็เราไม่ชอบหน้าพ่อสามี..เลย👎👎

เราท้องได้ 2 เดือนกลับมาอยุ่บ้านตัวเองเลยค่ะไม่สนใจอะรัยทั้งนั้น ถ้าอยุ่ตรงนั้นแล้วมันไม่ดีก้กลับบบ้านเราค่ะ ลูกไม่มัพ่อดีกว่ามีพ่อแย่ๆค่ะ ทุกวันนี้แม่แฟนก้มาตามให้กลับไปอยุ่กับเขาค่ะ แต่เราไม่ไปค่ะ อยุ่กับพ่อแม่สบายใจสุดค่ะ ไปไหนทำอะรัย หรือนอนทั้งวันแม่เราก้ไม่บ่นค่ะ สู้ๆนะค่ะแม่ เราก้ฝากพิเศษ​แถวบ้านแฟน เวลาหมอนัดค่อยนั่งรถไปกลับเอาค่ะ

ตามที่แม่ของแม่บอกเลยค่ะ เท่าที่อ่านค่าใช้จ่ายแม่ก็ออกเอง จริงๆเป็นเราคงหิ้วท้องกลับบ้านตั้งแต่โดนเหน็บแรกๆแล้ว ยังไงแม่ก็สู้ๆนะคะ เข้าใจค่ะว่าอยากให้ลูกมีพ่อมีครอบครัวที่อบอุ่น แต่เราไม่จำเป็นต้องให้สุขภาพจิตเราเสียไปด้วยนะคะ รอดูหลังคลอดถ้าสามีไม่สามารถปกป้องเราได้คิดว่ากลับไปอยู่ในที่ที่เป็นของเราจะดีกว่านะคะ

บ้านนี้เหมือนกันคะ ยิ่งปู่กะย่าเป็นครูด้วย บ้านต้องสะอาดทุกมุม ผ้าก็ต้องซัก กับข้าวก็ต้องทำให้ ผ้าก็ต้องรีด พอลูกออกมา ไม่ให้เรานอนด้วยนะ ถ้าลูกนอนตัวเเม่ก็ต้องทำงานบ้าน ไม่ให้นอน คนเป็นแม่ลูกอ่อนมันเหนื่อยนะเลี้ยงคนเดียว อดทนแล้วก็เเล้ว ยิ่งไม่พูดเเกก็หาว่าเรา พูดด้วยไม่ตอบ (ตอนนี้ทนมาได้5ปีแล้ว แข้วก็ทนต่อไป

กลัวว่า..พอคลอดก็ (นี่หลานฉัน ฉันเลี้ยง)... ละเดี๋ยวเลี้ยงแบบผิดๆ บอก..(ฉันก็เลี้ยงลูกฉันมาแบบนี้) ละไปบอกคนข้างบ้าน..(แม่เด็กไม่เลี้ยงไม่ใส่ใจปล่อยให้ย่าที่เลี้ยงหลานเอง) ...เราไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้อ่ะ อึดอัด เครียด ถ้าเขาป้อนน้ำ ป้อนกล้วยให้ลูกเรา ตั้งแต่เล็กล่ะ จะทำไง...#เครียดแทนแม่ค่ะ

เจออยู่เหมือนกันค่ะ ลักษณะเดียวกัน มันก็ไม่ได้แย่หรอกค่ะ ถ้าสามีเข้าใจเรา แต่นี้อะไร แม่สามีไม่รักและเอ็นดูเราไม่พอ คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีเรายังไม่เข้าใจเรายังไม่เห็นใจเราอีก ฟังแต่แม่เขา เราเหมือนคนมาอาศัยบ้านเขาอยู่เลยคะ ทรมานใจอึดอัด บางวันทนไม่ไหวก็ต้องมานั่งแอบร้องไห้ค่ะ

เราคิดว่าเด็กเขาไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ แค่พ่อแม่ให้ความสำคัญเขามากๆ เด็กก็ไม่ขาดความอบอุ่นแล้ว ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วหนักใจไม่สบายใจ ไม่มีความสุข ลูกคงไม่อยากเห็นแม่เป็นแบบนั้นมั้งค่ะถ้าเขาพูดได้ แยกกันอยู่แต่มาหาลูกบ่อยๆ ทำให้เขาไม่ขาดก็พอแล้วจ้า ปล.ความเห็นส่วนตัว