เรียนไม่จบ ม.3 พลาดท้อง ทำไงดีค่ะ

ยังไงก็ต้องบอกค่ะ บอกทั้งสองฝ่ายให้เขาทราบ มันไม่มีทางอื่นหรอกค่ะเพราะน้องยังเด็ก พ่อแม่จะว่าไม่ผิดนะคะ ปล่อยเขาว่าเราไป แล้วให้พวกท่านช่วยคิดว่าจะเอายังไงดีหลังจากนี้ ตัวน้องเองก็ต้องคิดให้ตัวเองค่ะว่าท้องแล้วจะทำไงดี? เรียนต่อมั้ย? หรือเริ่มวางแผนหางานเสริมหาเงินมาสำรองไว้ให้ลูก ในกรณีรายได้ยังไม่มีไปฝากครรภ์ตามสิทธิ 30 บาทหรืออนามัยได้ค่ะ ฝากฟรี มีเสียค่าใช้จ่ายนิดหน่อย ตัวพ่อเด็กถ้าทางบ้านเขายินยอมก็ให้เขารับผิดชอบเรื่องค่าใช้จ่ายบางส่วนได้ค่ะ แต่อย่าหวังพึ่งทางนั้น 100% เพราะไม่มีอะไรแน่นอน เราต้องเอาตัวเองตั้งเป็นหลักนะ อายุยังน้อยทั่งคู่ เรื่องบางอย่างจะทำเองหมดไม่ได้หรอกค่ะ ต้องให้พ่อแม่ช่วยอยู่ดี หลังจากนี้ชีวิตน้องจะต้องมีความรับผิดชอบมากกว่าการไปโรงเรียนนะคะ ตั้งใจดูแลลูกดีๆอย่าใครมาว่าเราได้ และพอคลอดแล้วฝังยาคุมป้องกันตัวเองไว้นะคะ โตกว่านี้ค่อยมีลูกอีกคนเมื่อพร้อมดีกว่า

สู้ๆนะคะตัวเอง เราก็15ค่ะ เป็นเหมือนกันเลย ยังไม่ได้บอก แต่วันพรุ่งนี้ก็สอบเสร็จแล้ว ว่าจะบอกเหมือนกันค่ะ แต่ยังเตรียมใจไม่ได้ วันที่27นี้ก็ปัจฉิมจบ อาจจะเป็นวันนั้นที่ต้องบอกค่ะ ซื้อพวงมาลัยไปขอขมานะคะ ทางบ้านเราก็ไม่ยอมแน่ๆถ้ามีอะไรเกิดขึ้น แต่ยังไงเค้าก็พ่อแม่เรา เค้าให้อภัยเราแน่นอนค่ะ อาจจะดุว่าเตือนไม่ฟัง แต่เรามีอีก1ชีวิตเราก็ดูแลเค้าให้สุดเลี้ยงดูเค้าให้เติบโตมาให้ได้นะคะ เราเคยแท้งน้องออกเมื่อ4เดือนที่แล้ว สรุปไม่สำเร็จ เลยท้องต่อ แต่โชคดีที่ยาที่แท้งไม่มีอันตรายต่อเด็ก แค่เพียงบีบมดลูก เราขอโทษเค้าตลอด ร้องไห้หาทุกคืน สรุปว่าเค้าอยากจะอยู่กับเราจริงๆ เราก็ยอมรับที่จะให้เค้าอยู่ต่อ สู้ๆนะคะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป จากใจคนอายุเท่ากันและปัญหาเดียวกัน อย่าไปสนใจคำพูดใครนะคะ ถ้าเราทำตัวดีเลี้ยงดูลูกดี ก็ไม่มีใครว่าหรอกค่ะ คลอดแล้วเรียนต่อนะคะ สู้ๆค่ะ

รู้ว่ากลัวนะคะน้อง ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูกหรอก อาจจะโกรธในช่วงแรกๆ บอกท่านดีที่สุด ขนาดพี่22ล่ะ ยังพลาด ช่วงแรกๆพี่ก็ไม่กล้าบอกแม่กับพ่อพี่เหมือนกัน จนท้องจะ4เดือนพี่ถึงบอก พี่ก็กลัวว่าลูกจะเป็นไรด้วยยังไม่ได้ฝากท้องด้วย (อุปสรรคคือพี่แพ้ท้องหนักมาก กินอะไรไม่ได้เลย แม้แต่น้ำ) จนแม่พี่ถาม ท้องหรอกลูก พี่เข่าแทบทรุด พี่ก็เลยบอกความจริงกับว่า หนูท้องจ้าแม่ หนูขอโทษ พ่อพี่นิรับไม่ได้เลย ไม่มองหน้าไม่พูดกับพี่เลย จนตอนนี้ตัวเล็ก29วีคแล้ว (แม่แฟนพี่ไม่พร้อมแต่งพี่ด้วยนะ พี่กับแฟนเลยไม่ได้อยู่ด้วยกัน ) มันพลาดกันได้ทุกคน บอกท่านเถอะน้อง ปิดบังท่านไม่ได้หรอก อย่าเครียดนะน้อง ทุกปัญหามีทางออกเสมอ สู้ๆพี่เป็นกำลังใจให้ อาจจะหนักหน่อย ก็ผ่านมันไปให้ได้นะ

อย่าทำแท้งนะคะน้อง มิเช่นนั้นน้องจะมีตราบาปไปตลอดชีวิต ,ชีวิตต่อไปจะดียาก เพราะวิญญาณเด็กคงไม่มีวันให้อภัยแน่ๆ เขาจะคอยอาฆาตพยาบาทคอยเล่นงานน้องไม่ให้มีความสุขแน่ๆ น้องต้องยอมรับความจริงนะ ในเมื่อน้องปล่อยโอกาสให้มีแล้ว ก็ต้องกัดฟันสู้ความจริง อย่างมากก็แค่ถูกดุด่า พยายามปลอบใจตัวเองไว้ว่าเอาน่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไป ถ้าเราเป็นแม่แล้วลูกเราพลาดขึ้นมาบ้าง เราก็ต้องดุว่าเขาเป็นธรรมดา ต้องให้รับรู้ทั้ง 2 ฝ่ายนะคะ ในเมื่อท้องแล้ว ต่างก็เป็นสายเลือดของทั้ง2ฝ่าย ให้มันรู้ไปสิคะว่า เขาไม่ยอมรับสายเลือดของเขา ถึงใครจะไม่ยอมรับ คนเป็นแม่ต้องเข้มแข็งอดทนเพื่อลูกของเราที่จะเกิดมานะคะ

บอกพ่อแม่เป็นทางออกที่ดีที่สุดค่ะ พ่อแม่อาจดุด่าบ้าง แต่เค้าให้อภัยเราได้เสมอค่ะ ถ้าเค้ารู้แล้วพออะไรๆอาจดีขึ้นกว่าเดิม พ่อแม่และครอบครัวคือกำลังใจที่ดีที่สุดนะ เผลอๆตอนคลอดน้องออกมาแล้วพ่อแม่อาจจะหลงหลานจนลืมลูกไปได้เลยก็มีนะ พี่เคยผ่านจุดๆนี้มาเหมือนกัน ทะเลาะกันรุนแรงจนจะตัดพ่อตัดลูก แต่สุดท้ายเค้าก็ทนเห็นเราลำบากไม่ได้ค่ะ ลองปรึกษาแฟนดูนะคะว่าจะเข้าหาผู้ใหญ่ยังไง หรือถ้าหนูมีพี่น้องลองคุยกับพี่กับน้องให้พูดให้เราก็ได้ค่ะ ไม่มีอะไรสายเกินแก้นะคะ แต่ไม่แนะนำให้เอาน้องออกน้าาา สงสารเด็กที่ไม่รู้เรื่องด้วยจ้าา #สู้ๆค้าาา✌

ปัญหาของน้องทั้ง2คนคือปลายเหตุแล้วน่ะค่ะ ต้นเหตุคือมีอ่ะไรกันแล้วไม่ป้องกัน พอเกิดตั้งท้องขึ้นมา ทางเดียวคือยอมรับอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ค่ะ เค้าเกิดมาแล้วจากน้องทั้ง2คนได้ร่วมกันก่อ ก็แค่ยอมรับความจริง บอกคุณพ่อคุณแม่ของทั้ง2ฝ่ายให้รับรู้ ท่านอาจจะโกรธ จะดุด่าเป็นเครื่องธรรมดาที่น้องทั้งคู่ต้องยอมรับให้ได้และอย่าโกรธท่านน่ะค่ะ ยอมรับความเป็นจริงที่จะเกิดขึ้นทั้งหมดให้ได้และเข้มแข็งต่อไปเพื่อลูกที่กำลังจะเกิดมาน่ะค่ะ และที่สำคัญอย่าทำร้ายเด็กด้วยวิธีต่างๆโดยเด็ดขาดน่ะค่ะ พี่เป็นกำลังใจให้ค่ะ

สู้ๆนะค่ะ เราก็เคยผ่านเหตุการนี้เหมือนกัน ทางบ้านไม่ยอมรับ เลยจับให้แยกกันเพราะทางฝ่ายชายไม่มีเงินมาพูกข้อมือทำตามประเภนี แต่ทางฝ่ายชายยอมรับผิดทุกอย่ายอมที่จะดูเเลทุกอย่าง แต่ทางบ้านเราก็ไม่ยอมรับ เพราะว่าเรายังเด็กอายุแค่นี้จะดูแลอะไรได้เรียนหนังสือก็ไม่จบ ผลสุดท้ายก็หนี้ความจริงไม่ได้ จนทุกวันนี้สร้างครอบครัวที่อบอุ่นได้มีบ้านมีรถและครอบครัวที่อบอุ่นกับผู้ชายที่ทางบ้านไม่เคยยอมรับจนตอนนี้เราทำให้ผู้ใหญ่ยอมรับได้และตอนนี่กำลังจะคลอดลูกคนที่2แล้ว สู้ๆนะค่ะ

ตามหลักความเป็นจริงน้องก็ควรบอกพ่อกับแม่ ลูกออกมาพ่อกับแม่น้องก็คือคนที่เลี้ยงลูกของน้อง น้องยังเด็กเกินไป ก่อนหน้าน้องควรป้องกัน เพราะน้องยังหาเลี้ยงตัวเองไม่ได้ สุดท้ายแล้วคนที่ลำบากก็คือพ่อแม่เราเอง แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว พ่อแม่ก็คือทางออกที่ดีที่สุดของเรา เขาช่วยเราได้เสมอ ถึงพ่อแม่ฝ่ายชายเขาจะไม่เอา พ่อแม่เราเขารักเรา รักหลานของเขาอยู่แล้ว บอกไปเถอะค่ะ จะได้ไปฝากท้อง รับยาบำรุงมากิน ลูกจะได้แข็งแรง

แม่บ้านนี้ก้อายุ15ค่ะพลาดเหมือนกันแต่หมั้นกะแฟนแล้ว แล้วท้องตอนแรกก้ไม่กล้าบอกพ่อแม่หรอกค่ะกลัวพ่อแม่จะเสียใจแต่ก้บอกพ่อแม่ยุค่ะว่าประจำเดือนไม่มาพอตรวจก้มีจริงๆแต่ไม่กล้าบอกแม่ ละตอนนั้นแม่โทรมาพอดีตัดสินใจบอกแต่ความที่เป้นพ่อแม่ในเมื่อลูกตัวเองมีแล้วก้ทำไงไม่ได้ตยังไงก้คิดที่จะเลี้ยงเขาไว้ค่ะเราพลาดก้ต้องยอมรับค่ะ แต่ตอนนี้พ่อแม่ทั้ง2ฝ่ายรุ้หมดล่ะค่ะ ตอนนี้ก้ดรอปเรียนไว้ก่อนค่ะละค่อยกลับไปเรียนใหม่

ตอนนี้ท้องได้กี่เดือนละค่ะ....ถ้ายังไม่กล้าบอก รออีกสักหน่อยก็ได้ค่ะ เดะท่านก็ทักเรื่องประจำเดือน ตอนนั้นแหละ ที่ค่อยบอก บอกเค้าแค่ว่าประจำเดือนไม่มา แต้ยังไม่ได้ตรวจ ไรประมาณนี้ ค่อย ๆ บอกเค้าไปค่ะ เข้าใจค่ะ เคยผ่านจุด ๆ นี้มาก่อน ไม่ใช่ไม่อยากบอก แต่ด้วยอะไรหลาย ๆ อย่าง ที่จะตามมา เราเข้าใจค่ะ ตอนนี้ท้องคนที่ 2 กว่าจะบอกเค้าได้ ปาไป 6-7 เดือนเลยค่ะ...... สู้ ๆ นะค่ะ มาอ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกเลย