สามี

บ้านนี้ไม่ง้อและไม่หวังพึ่งค่ะ​ทำออกมาแล้วไม่สนใจ​ เราก็จะไม่สนใจเหมือนกัน บางทีก็ท้อนะคะหน้าที่การงานเค้าไม่เป็นหลัก​ เราเองต้องเหนื่อยออกขายของตามตลาด​ คิดมาตลอดว่าทำไมช่วงเวลาแบบนี้เราถึงไม่ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่​ ให้เค้าหาเลี้ยงบ้าง​ ไปหาหมอเองคนเดียวตลอด​ เวลาที่เรานอนเค้าชอบมากอดท้องเราคุยกับลูก​ แอบร้องไห้ก็มีค่ะ​ คิดอยากจะเดินออกมาหลายครั้ง​ จะมีบ้างช่วงที่เค้ารู้สึกผิดและถามไถ่เรา หลังจากนั้นพาไปหาหมอบ้างขับรถให้เรานั่งบ้างแต่ส่วนน้อยค่ะ ถามตลอดว่าหมอนัดอีกวันไหน​ พอเอาเข้าจริงๆถึงวันกำหนดหมอนัด​ เค้าก็ลืม​ เราก็อาบน้ำแต่งตัวเดินออกจากบ้านไปหาหมอเองค่ะ​ ยอมรับว่าเบื่อพฤติกรรม​ค่ะแม่​ ต้องทน

บ้านนี้ไปหาหมอเองคนเดียวตลอดเลยค่ะแม่ ตั้งแต่ท้อง พ่อน้องเคยไปด้วย1ครั้ง ตอนไปฝากครั้งแรก เพราะหลังจากนั้นแม่ไม่ให้เขาไปด้วย สงสารเขา เพราะเขาทำงานบ้านทุกอย่างและงานที่ทำงานเขาอีก ตั้งแต่แต่งงาน จนลูกคนที่2 ถ้าเขาไปหาหมอด้วยเราใช้เวลา หาหมอนานมาก เพราะหมอค่อนข้างมีชื่อเสียงคนไข้เยอะ ทำให้รอนานมาก พอเขาไปแล้วกลับมาก็มาทำงานบ้านอีก แม่เลยสงสารเขาเลยไปคนเดียว แต่ตอนนี้ท้องจะเข้า7เดือนแล้ว เขาบอกว่าจะไปด้วย ขับรถเองมันอันตราย แม่ท้องต้องสู้ๆนะคะ อย่าคิดมาก คนไปหาหมอคนเดียวเยอะแยะค่ะ อาจจะมีรู้สึกเคว้งคว้างไปบ้างเวลาเห็นคนอื่นไปเป็นคู่ๆ แต่เราต้องคิดว่า สามีติดภารกิจค่ะ

เราไปเองตั้งแต่ฝากท้องเลยค่ะ พอท้องแก่ก็แม่แฟนไปด้วยบ้าง แฟนบ้าง เหตุผลก็คือเราให้แฟนเราไปทำงาน เก็บเงินไว้ให้ลุก เพราะคลอดต้องใช้เงินเยอะ แต่ก็แอบน้อยใจบางครั้งที่เห็นคู่อื่นๆไปด้วยกันตลอด แต่เราก็เข้าใจดี เพราะไปตรวจแต่ละครั้ง แปปเดียวเอง ไปถึง รพ 7.30 9โมงก็ได้กลับบ้านแล้ว เลยให้แฟนไปทำงานดีกว่าค่ะ สำหรับเรานะคะ แต่เค้าก็มีเวลาให้เรากับลูกอยู่นะคะ ไม่ได้พาไปหาหมอ ก็หาเวลาพาไปกินนั่นนี่ ตลอด คอยถามอาการเป็นยังงัย พอทนไหวไหม ผิกปกติไหม แล้วก็จะคุยกับลูกตลอด ไปไหนก็บอกลุกตลอด ไม่งั้นลุกดิ้นถล่มทลาย

บ้านนี้ก็เป็นค่ะ. เราน้อยใจ โกรธ จนไม่รู้จะพูดยังไง. จนมีวันนึงที่เราไม่ไหว ขอเลิก เค้าคงช้อคมาก ไม่คิดว่าเราจะกล้า เพราะท้องอยู่. เราบอก เราอยู่ได้ เพราะทุกวันนี้ก็ทำคนเดียว ใช้คนเดียว แค่เลี้ยงลูกอีกคน สบายมาก. เค้าร้องไห้ กอดเรา กอดท้อง ขอให้เราให้อภัย ขอโอกาสปรับปรุงตัว. เราหายไปจากเค้า3วันเต็มๆ กลับบ้านแม่. เค้าตามง้อทุกทาง จนเราใจอ่อน. และตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ เค้าเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยค่ะ.

บ้านนี้อยู่ด้วยกันนะคะอยู่บ้านสามี แต่ต้องไปหาหมอเองคนเดียวตลอดเลยคะไม่เคยไปด้วยสักครั้ง ขนาดโดนแอดมิดบอกมาเซ้นเอกสารให้ก็ยังไม่มา บอกเอาอุปกรณ์ของใช้ส่วนตัวมาให้ก็ยังไม่มาเลยคะ ต้องวานพี่พยาบาลให้ช่วยตลอดเวลาที่นอนยุรพ. วันออก รพ.พยาบาลก็ถามหาว่าสามีเอาเสื้อผ้าชุดที่จะกลับบ้านมาให้รึยัง นี้ก็ต้องบอกว่าใส่ชุดเดิมกลับ จนคุณหมอกับพี่ๆพยาบาลคิดว่าเราเป็นsingle mom เลยแหละคะ

ท้องแก่จะ8เดือนแล้วค่ะ ต้องแว้นรถไปหาหมอเอง ตื่นมาก็ต้องหุงหาไปซื้อมาทำให้กิน งานบ้านทำทุกอย่าง ไม่เคยมานวดให้ ไม่เคยจะถามว่าวันๆกินอะไร แค่ทำงานหาเงินมาให้ใช้ แต่ก็ไม่ได้ใช้ด้วยเลยแค่อาศัยอยู่บ้าน กินด้วยกัน เราไม่ทำกินเอง ไม่ออกไปซื้อก็ไม่มีคนทำให้กิน คิดถึงบ้านเลยค่ะ ท้องแก่ขึ้นทุกวันๆ ท้ายที่สุดแล้วเราก็ต้องพึ่งพาตัวเองค่ะ ดีที่สุด

ไม่เป็นค่ะเพราะว่าบอกสามีเลยว่าถ้าไม่ดูแลเราก้อทิ้งค่ะไม่ต้องการผู้ชายห่วยๆมาเป็ยสามีและพ่อของลูก เราสตรองค่ะไม่ง้อผู้ชาย🤣🤣😅 อยากให้แม่ๆทุกคนเข้มแข็งใครไม่ดีอย่าเสียเวลาเลย เอาเวลาและความรักทั้งหมดให้ตัวเองและลูกเราดีกว่านะค่ะ ผู้ชายหาใหม่ได้ค่ะ เลี้ยงลูกและดูแลตัวเองให้ดีและมีความสุขกับลูกเยอะๆดีกว่าค่ะ🥰🥰

เราด่าให้เลยคะ ดีแต่ทำพอท้องมาไม่สนใจ สักวันจะไปแบบไม่บอกเลย อยู่ไปคนเดียวล่ะกัน จากวันนั้นเขาก็หันมาใส่ใจเราทุกอย่าง บ้างทีเรารู้สึกอะไรเราต้องพูดออกมาคะ เขาจะได้รู้แล้วคิดตาม ถ้ามีความเป็นพ่อเป็นสามีเขาจะคิดได้เองคะ เราได้แฟนเด็กห่างกัน6ปีต้องพูดต้องบอกเขาถึงจะคิดได้..

ส่วนตัวถ้าหมอนัดตรวจครรภ์ธรรมดาชอบไปหาหมอคนเดียวมากกว่าเนื่องจากสามีเป็นคนจู้จี้จุกจิก และเราก็ขี้รำคาญ ขนาดแพ้ท้องจนแอดมิทยังไม่ให้มาเฝ้า และไม่น้อยใจขอแค่ให้นางทำงานหาเงินเตรียมไว้ให้พอกับ คชจ.ทุกอย่างของลูกก็พอใจแล้ว เรื่องดูแล ผช บางคนเขาดิบๆเขาไม่เก็ทหรอกค่ะอยากได้อะไรก็บอกเขา

บ้านนี้ไปด้วยตลอดเพราะอิแม่ขับรถยนต์ไม่เป็นค่ะ แต่ก้สงสารเค้านะคะทั้งทำงาน งานบ้าน ทั้งตามใจเรา อิแม่บ้านนี้ก้งอแงเป็นเด็กเลยค่ะ พยายามที่จะไม่งอลไม่นอยก้อดไม่ได้มันร้องให้เองก้มีงงตัวเองเหมือนกัน อย่าคิดมากค่ะเดี๋ยวน้องจะเครียดด้วย สู้ๆนะคะ