ขอวิธีทำใจเมื่อเลิกกับแฟน หน่อยค่ะ ตอนนี้ท้องอยู่ด้วย

ไม่มีวิธี ไหนที่จะทำใจได้ เท่ากับเวลาค่ะ อดทนรอให้มันผ่านไปนะ ถึงมันจะแสนเจ็บปวดและทรมานเพียงใด ก็ขอให้ช่วงเวลาเลวร้ายนี้ ผ่านมันไปให้ได้ เราเคยบอกกับน้องสาวตัวเองแบบนี้ เขาก็เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะ สามี ของเขานอกใจ ไปมีผู้หญิงอื่น ติดเพื่อน ติดเหล้า น้องสาวเราทุกข์ใจมากทั้งๆที่กำลังตั้งครรภ์อยู่ เขาเล่าให้ฟัง กินแทบจะกินไม่ลง ต้องกลั้นใจ กินข้าวกินนม ทั้งน้ำตา บางวันกินข้าว แค่มื้อเดียว เพราะรอ สามี กลับมา ให้ต้องทนอยู่ห้องเช่า สี่เหลี่ยมเล็กๆ นอนคนเดียวทุกคืน เขาเครียดมากจน ส่งผลไปถึงเด็กในท้องค่ะ เด็กไม่ยอมกลับหัว จนต้องผ่าออก หลังจากที่เขาคลอดลูกแล้ว เขาดีขึ้นมากค่ะ พ่อกับแม่รับมาอยู่ด้วยที่บ้าน เขาบอกว่า ลูกทำให้เขามีกำลังใจ และแข็งแรงขึ้น จนเขาลืม เรื่องราวแย่ๆที่ผ่านเข้ามาได้ค่ะ ทุกวันนี้ สามีเก่า เขายังมาตามขอคืนดี เขาบอกกับเราว่า เขาหลุดพ้น จากเวรกรรมแล้ว จะไม่หวนคืนกลับไปแล้วค่ะ ทุกวันนี้เขาก็สบายดี พูดยาวไปหน่อย.. เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ผ่านเรื่องราวร้ายๆไปได้เร็วๆ สู้ๆค่ะ

เราเข้าใจในส่วนนี้เพราะเราเลิกกับสามีเพราะรับไม่ได้กับนิสัยหลายๆอย่างของสามี. ทางบ้านก็ไม่อยากให้เลิก แต่คิดไปคิดมาเราเป็นคนทุกข์ใจ ทุกข์กาย คิดว่าเมื่อก่อนเราไม่มีเขาเราทำไมถึงอยู่ได้ ถ้าอยากร้องไห้ ร้องให้พอร้องแบบสุดไปเลย แล้วเราตั้งเป้าหมายว่าจะร้องกี่วัน หลังจากนั้นเราจะไม่ร้องอีก เราจะทำตัวเราเพื่อครอบครัวและลูกที่กำลังจะลืมตาดูโลก เราต้องสู้ยืนด้วยตัวของเราเอง เพื่อให้เขารู้ถึงไม่มีเขาเราก็ยืนได้ด้วยความสุข ของตัวเราเอง ทำจิตใจให้แข็งแรง คิดบวกเอาไว้ถึงมันจะคิดอยาก ก็พยายามค่ะ สักวันจะมีคนดีๆเขามาในชีวิตของเราเอง ขอเป็นกำลังใจให้สู้ๆนะคะ

ใช้เวลาจ้านึกถึงแต่ลูกพอ แต่ส่วนตัวเรานึกถึงลูกพอคิดถึงเขาเราก็เลยพยายามคิดแค่ว่าเขาไม่ดีกับเราแล้วทำไมต้องคิดถึงหรือนึกถึง คิดแค่ว่าตอนมีกันอยู่มันแย่ พอแยกกันอยู่ทุกอย่างต้องดีขึ้น จนวันนี้ทำใจได้เยอะแค่เห็นหน้าก็ไม่อยากจะมอง

บ้านนี้ก้อโดนทิ่งค่ะใกล้คลอดแล้วค่ะ38สัปดาห์ ติดผู้หญิงใหม่ไม่เอาลุกแถมจะขุ่ฆ่าทั้งแม่และลุกในท้องให้ตายถ้าไปยุ่งวุ่นวายมันกะเมียใหม่ของมัน จิตใจย้ำแย่สุดๆได้แต่ระบายให้พ่อแม่พี่ๆน้องๆฟัง เวลาเท่านั้นค่ะ เห็นหน้าลูกกะคงจะดีขึ้น

รอเวลาลูกคลอดค่ะ ลืมแน่นอน ทำใจได้แน่นอน เพราะเราจะไม่มีเวลามาคิดเรื่องอะไรพวกนี้เลยค่ะ ชีวิตมีแต่ลูกมีแต่ลูกตลอดเวลา สู้ๆนะคะ เราต้องผ่านมันไปได้แน่นอน❤️

เวลาค่ะ สักพักเราจะทำใจได้เอง แล้วก็ไม่ต้องคิดอะไรมากค่ะ เจ้าตัวน้อยใกล้จะออกมาลืมตาดูโลกแล้ว เห็นหน้าลูก แล้วความรุ้สึกจะเปลี่ยนทันทีค่ะ สุ้ๆนะ

ต้องใช้เวลาค่ะ สำหรับเรารักมากก็เกลียดมากค่ะ ช่วงแรกสงสารลูก แต่พอได้ไปทำงาน ได้เจอเพื่อน ก็ลืมค่ะ โฟกัสที่ลูกพอค่ะ

ถ้าเปนเราจะคิดเรื่องแย่ๆของเขา เรื่องที่เขาทำกับเรา คือไม่มีข้อดีเรยอ่ะ ทำให้ลืมได้ง่าย

เดี๋ยวนี้คนเลิกกันตอนท้องเยอะจัง ความรับผิดชอบของการเป็นพ่อแม่ หายไปไหนหมด

ทุกอย่างต้องใช้เวลาค่ะ นึกถึงลูกให้มาก กำลังใจที่ดีที่สุดคือลูกค่ะ