ท้องตอนวัยเรียน

ของเเม่บ้านนี้ก็ยังเรียนอยู่ค่ะ ทีเเรกเราคิดหนักมากอยากจะเอาเด็กออกเพราะว่ามันมีที่ที่สามารถทำการยุติการตั้งครรภ์ได้ถ้าเรายังไม่พร้อม วินาทีตอนนั้นบอกได้คำเดียวว่ารุ้สึกเครียดไม่รู้จะไปปรึกษาใครเพราะเพื่อนก็ไม่ได้เป็นไรก็คงให้คำปรึกษาอะไรที่ป็นทางออกไม่ได้มาก เเต่ว่าเราคบกะเเฟนเรามา5ปีเเล้วละก็อยู่ด้วยกันเเฟนเราเเก่กว่สเรา10กว่าปีตอนท้องเรา16แฟนเรา27เเต่เเฟนเราสามารถดูเเลเราได้เพราะเค้าก็โตพที่สามารถเป็นพ่อคนได้ พอเราบอกกะเเฟนเราปุ้บเเฟนเราดีใจมาก(แต่กุเครียดเเทบตาย😅) เราคิดกับตัวเองอยู่ตั้งนานกว่าจะบอกกับเเฟนว่าเราท้อง เพราะเราติดว่าถ้าเราบอกกับเเฟนว่าเราท้องเเต่เราไปยุติการตั้งครรภ์เเฟนเราคงฆ่าเราตายเเน่เราเลยตัดสินใจเอาเด็กไว้เเละบอกเเฟนเลย จากนั้นเราเริ่มจากคนในครอบคนัวที่เราคิดว่าเค้าจะด่าเราน้อยที่สุดนั่นคือพี่ชายเรา เราบอกทุกอย่างกับเค้าไปตรงๆเเล้วบอกให้เค้าช่วยคุยกะพ่อกับเเม่ พอพ่อกับเเม่รู้ว่าเราท้องเค้าก็ให้เเฟนเราไปหาเเล้วคุยกันว่าจะเอายังไงต่อเค้าเกิดมาเเล้วก็ต้องเลี้ยงเค้าไว้ เเฟนเราก็รับผิดชอบทุกอย่าง เเล้วตอนนี้เราก็ยังเรียนอยู่ด้วยเเฟนเราก็เป็นคนส่งเราเรียน เเต่เชื่อนะค้ะว่าพ่อเเม่ทุกคนยังไงก็ไม่มีทางที่จะเกลียดลุกตัวเองเเม่เราพูดเสมอว่าลูกเเม่สามารถเอาใส่ตะกร้าล้างน่ำได้เสมอพี่เราก็บอกกับเเม่เราว่ายังไงเราก็น้องสาวเค้า เพราะฉะนั้นมีปัญหาอะไรเราควรที่จะกล้าพูดความจริงเพราะปัญหามันก็ต้องเเก้ไขไม่ใช่หนีปัญหา เเล้วอีกอย่างถ้าพ่อเเม่รู้ความจริงเค้าจะได้ช่วยเราได้จะได้คอยช่วยซัพพอร์ทการมีลูกไม่ใช่เล่นๆนะค้ะเพราะต้องเจออุปสรรคอีกหลายอย่าง เเรกๆที่บ้านอาจจะรับไม่ได้เเต่ต่อไป #ลูกเราก็คือหลานเค้าเดี๋ยวเค้าก็ใจอ่อนเองค่ะ✌️✌️