มีใครร้องไห้เพราะต้องเลี้ยงลูกคนเดียวมั้ยคะ

ตอนนี้เราท้องได้1เดือน แต่เหมือนผช เขาจะตีตัวออกห่าง ท้อจังเลยค่ะ นั่งร้องไห้ ไม่กล้าบอกให้พ่อแม่รู้ เขาอ้างว่าเขากำลังจะเป็นมะเร็ง แต่มันก็ยังยืนยันผลไม่ได้ว่าเป็น แล้วบอกถ้าเขาเป็นเขาจะให้เงินเราไปเอาลูกออกค่ะ พอเราได้ยินแบบนี้ เราช้อกเลยค่ะ ไม่คิดเลยว่าเขาจะพูดแบบนี้ออกมา เครียด ร้องไห้ตลอดเวลาเลยค่ะ :( ทำไมโลกมันช่างโหดร้ายสำหรับเราจังเลยคะ

14 Các câu trả lời
 profile icon
Viết phản hồi

คิดง่ายๆ ตามหลักความเป็นจริงเลยนะคะ รู้ว่ารัก สามี มันเป็นความผูกพันธ์ของความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคน 1. ผู้ชายที่ให้เราเอาเด็กออก มันดูแลชีวิตใครไม่ได้หรอกค่ะ แม้กระทั่งชีวิตเค้าเอง 2. แม่คิดให้ดีนะคะ สามีเลิกกันไปก็เป็นคนอื่น ถึงจะอยู่ด้วยกันแต่ไม่ใช่เลือดเนื้อเราแท้ๆ 3.ตอนแรกท้องแรกๆ ความรู้สึกไม่ต่างกันเลยค่ะ แต่เราตัดสินใจบอกพ่อแม่ ปรึกษา นี่คือคำพูดของคนที่เป็นแม่เราและกำลังจะเป็นยาย " เวลาที่เราเจ็บป่วยหรือแก่ตัวลง ผัวมันที่ดีมันจะคอยดูแลเรา แต่ถ้ามันเอ่ยปากให้เอาเด็กออกขนาดนี้ คิดเองแล้วกันว่า เมื่อถึงวันนั้นใครมันจะเอาน้ำเอาข้าวหยอดใส่ปาก ระหว่าง ลูกกับผัว ใครที่ควรเก็บ แล้วใครที่ควรปล่อย" คุณแม่มีสตินะคะ เชื่อเถอะว่า มันจะต้องดีกว่าวันนี้แน่นอน วันนึงที่ลูกดิ้นได้ อายุครรภ์โตขึ้น คุณแม่ลูบท้องนะ แล้วจะเข้าใจว่าความรู้สึกมันเป็นยังไง สำหรับเราโคตรภูมิใจที่กล้าตัดสินใจวันนั้นแล้วเดินกลับบ้าน 6 W วันนั้น จนตอนนี้ 36 W แล้วค่าาา

Đọc thêm
6y trước

เราก้อไม่ได้ทำงานนะ ตอนนั้น คือท้องยังไม่ฝากด้วยซ้ำ แพ้ท้องหนัก สามีก็ไม่ทำอะไร เราตัดสินใจกลับบ้านมีเงินแค่ค่ารถ หิวข้าว ไม่มีโทสับติดตัว และเราโคตรอดทนเลย กว่าจะถึงบ้านก็ดึกมาก ทุกวันนี้ก็ไม่ได้ทำงาน เงินไปหมอก็คือเงินพ่อแม่เราทุกบาท ในใจคิดแค่สักวันนึงที่เรายืนได้ เราจะเลี้ยงลูกกะพ่อแม่เราให้ดีที่สุด เราไม่รักใครอีกแล้ว เราไม่แคร์ใครอีก อดทนรอคลอดน้อง และมันจะดีขึ้น เราเชื่อแบบนั้น

Câu hỏi liên quan