Meroyan kah?

Salam. Saya nak kata2 semangat. Ank saya dah masuk satu tahun tapi saya selalu rasa sedih teramat, rasa x berharga, rasa malas sgt, rasa semua org dah tak syg saya, saya selalu marah anak saya then saya akan menangis sepanjang malam sbb saya tau saya salah marah anak yg tak tahu apa2 😭😭😭😭 Saya stress 😭😭😭 dulu saya pantang di kampung, masa pantang suami tak ada dengan saya. Suami terpaksa jaga mak mentua OKU padahal abang2 & adik2 dia ada ja boleh tolong jaga. Tak boleh ke kalau abang2 & adik2 tolong jaga masa saya pantang. Tak lama pun... Suami boleh balik jenguk saya masa pantang berapa kali saja. Kalau bermalam pun, esok pagi2 mesti dia balik rumah. Saya pntang anak first. Tak pandai nak bagi anak susu. Tak ada yg support saya utk terus breastfeed anak. Last2 saya bagi anak saya minum fm. Saya sedih bila tengok orang lain boleh breastfeed anak, kenapa saya tak boleh 😭 Saya selalu rasa suami saya stress dgn saya. Bila saya tanya apa2 je dkt dia. Mesti dia jawab endah tak endah. Tengok muka saya balik pun jarang. Tapi bila cerita psai anak, mesti mata dia bersinar2, mesti dia tekun dengar saya cerita. Saya dah jarang masak sebab setiap kali saya masak mesti akhir sekali mesti makanan tu terbuang dalam tong sampah je. Suami makan je. Tapi mak mentua saya tak makan. Saya usaha masak makanan utk org tua2 yg tak pedas. Tapi saya sedih bila tengok makanan saya tak terusik mak mentua. Last sekali, saya buang terus dalam tong sampah 😭😭😭 Tolong jgn kecam saya ya. Saya perlukan kata semangat saja dan macam mana saya nak buang perasaan ni. Tolong ya jgn screenshot apa apa yg saya tulis #depression