My mom died last 2013, 17 ako non 1st year college. Kinaya ko lahat kahit wala sya kahit ang hirap2 yung walang gigising sayo yung walang magaasikaso yung ikaw na ang bahala magalaga sa sarili mo. Naggraduate ako.
I miss her so much. One of my fear being pregnant is wala akong nanay na aantabay sakin iniisip ko palang nahihirapan nako. Until today I'm 4months preggy at mas lalo akong nagwoworry. Wala akong nanay na aantabay sakin. Mas lalo ko siyang namimiss mas lalo ko siyang kailangan pero wala akong ibang magawa kundi umiyak ng umiyak.
Sa mga may nanay pa diyan, pahalagahan niyo. Iisa lang ang parents natin walang papantay sa pagmamahal nila. Kahit gaano ka kamahal ng asawa mo iba pa rin yung pagmamahal na maibbgay ng magulang mo lalo na ng nanay mo.
My husband ask me kung gusto kong umuwi, what for? wala naman dun yung kailangan ko ?