Unplanned Pregnancy

Blessing yan. Ako unplanned din yung pregnancy ko, kasi I have hormonal problems. Ang focus palang namin non ayusin yung health ko, proper diet, exercise hindi ako nag-medication kasi gusto ko natural lang lahat. Matagal ko nang worry yon, na baka mahirapan ako magka-baby in the future and nasa age nadin ako na healthy and safe na magkababy. Kapag hindi kopa inaganapan baka mahirapan kami ng husband ko. After doing the routine, agad agad akong nabuntis. Nung nalaman namin nagulat kami at the same time masaya kami kasi kahit late na namin nalaman na pregnant ako halos months na nung nalaman ko. Wala akong nararamdaman, walang morning sickness or anything. Pagcheck up namin kay baby healthy baby siya. Thankful din ako kasi, dahil din siguro sa nag-change ako to a healthy lifestyle kaya si baby din super healhy ❤️ Ngayon 7mos na akong pregnant and excited na kami ng husband ko. Sobrang blessing talaga. Lakasan mo lang loob mo, iba ang feeling lalo na kapag nararamdaman mona siya sa tyan mo. Wala kang ibang hihilingin kundi maging healthy lang si baby. Sakanya ka makakahugot ng lakas ng loob, also sa partner mo din dapat.

I also had an unplanned pregnancy. In my case, ung mother ko pa unang nagtanong if pregnant daw ba ako. Hindi pa ako nagtetest noon, pero I had vomiting episodes na. After confirming na pregnant nga ako, dalawa kamin ng hubby (bf ko pa lang noon) na kumausap sa parents ko. Disappointed sila, of course, kasi I just passed my boards and they thought uunahin ko muna ung career ko (which is my initial plan naman talaga, but condom broke 😂😂) Nasermunan, but at the end of the day, naging supportive naman. Anyway, we have to take full responsibilities sa mga actions natin. You had sex, so you should have thought of the possibilities of getting pregnant. If possible, ask your partner na samahan ka magsabi sa parents mo. If not, then lakasan mo loob mo and ask for wisdom so you'll be able to say the right words. Timing is important, pero huwag mo naman masyado patagalin. Normal na ma-disappoint sila or may masabi sila, but just take it in, apologize, and huwag mo na dibdibin. Good luck and I hope everything will turn out fine ❤ Take care of yourself. Iwas stress para happy and healthy si baby 😊

I suffered for 3 months by continuously throwing up without my family knowing that I'm pregnant. (I have severe acid reflux so they thought its normal). Until it worsened, and they brought me to a hospital, after they all found out that I'm pregnant, the throwing up and headaches all stopped. I am an only daughter and I have no father, my mother didn't even know that I have a boyfriend. My whole relatives and younger cousins were all disappointed thinking na I will make myself successful first before getting pregnant, now my 3 year old's so spoiled with their gifts and pasalubong na food all the time. And I admit I regret lying to my mom and getting pregnant agad kasi napagiwanan na ko. But a baby is a blessing, don't be frustrated, the moment you had sex, kahit may protection ka pa, expect to be pregnant. Pinasok mo yan, panindigan mo yan.

Timing is the key. If pwede at kaya, Isama mo yung tatay ng pinagbubuntis mo. Tell them as soon as possible. If nagaaral ka pa lang, for sure magagalit yang mga yan especially if sila talaga nagpalaki at nagpaaral sayo. If you are already working then I don't see any harm. Just tell em now while they are relaxing. Mas masakit yan sa kanila if sa iba pa nila malalaman or sila pa makakatuklas. Bago pala ang lahat, Have a plan. Paano mo balak palakihin si Baby, sino gagastos sa prenatal care, panganganak mo and so on. Andyan na yan, wala naman na tayong magagawa to reverse what happen. Basta, after mo sabihin sa kanila, Let them know na you have plans. Mas okay nga kung magusap muna kayo ng tatay ng bata.

Ganyan din ako dati kaya nilakasan ko talaga loob ko na sabihin sa mama ko kasi nung nalaman ko na preggy ako nag mix na yung takot at kaba sinabayan pa ng pag overthink pero naging center talaga nga mindset ko na kahit ano mangyari i will keep this baby kasi blessing tu at alam ko na may reason si God bakit mas napaaga nya ibigay sakin si baby, so ayun days after nalaman ko na preggy ako nagchat ako kay mama at sabi nya sa personal namin pag usapan at first galit talaga siya at nakapag bitiw siya nang masasakit na salita sakin which is normal lang naman sa isang ina na magalit kaya kinain ko nalang yung hiya at takot ko at the end tatanggapin karin nang mama mo.

kung okay kayo ng tatay ng baby, better na isama mo sya (para kahit pano bawas ang galit ng magulang mo) pareho nyong kausapin parents mo at sabihin nyo plano nyo. magagalit yun for sure lalo na kung mga estudyante pa lang kayo pero kung di namna na kayo estudyante T may mga trabaho naman kayo, then mas mabuti yun. andyan na kasi yan, blessing yan anplanned man ang nangyari (pero actually di kasi ako naniniwala sa unplanned dahil once na nakipagsex ka ng walang contraception obviously may possibility na mabuntis talaga).. need nyo na lang talaga harapin yan ng tatay ng baby.. at lakas lang ng loob. Godbless.

Always remember that we are free to do what we want. However, you have to take note of the consequences. It's better to tell them and receive sermon kasi family mo sila. Sila ang una at huli mong defense. Makakabawi ka sa kanila kapag nakita ka nilang nagmature at naging responsible kang parent. A baby is always a blessing kaya kung naconceive ng mali bumawi ka sa kanya kapag lumabas na siya. Sabihin mo na habang maaga kaysa naman sa iba pa nila malaman. Above all pray and ask God for forgiveness, wisdom, courage, timing and words na gagamitin mo kapag sinabi mo sa parents mo.

it's a blessing.. madami gusto magkaanak pero di mabigyan.. ikaw, unplanned man yan pero may dahilan ang Diyos kaya pinagkaloob sayo. Tell them na buntis ka. magagalit sila sa umpisa kung di ka pa kasal or teenager ka pa lang. pero eventually kapag nakita na nila apo nila.. mawawala na galit nila. kaya lakasan mo loob mo. pinasok mo yan e. kung hindi ka sana ready nagcondom partner mo or nagpills ka.

Experienced the same thing last year, sissy. Hindi ako makatulog kakaisip kung pano sabihin. Until one day, I decided na sabihin na talaga. Siyempre at first, disappointed sila, ganun naman talaga ang initial reaction ng kahit na sinong magulang. Kinausap sila ng husband ko, binigyan ng assurance na aalagaan kami ni baby. Ayun eventually, natanggap din. Ngayon masaya sila at excited lagi makita si baby.

Palagi po natin isipin "what if mag bunga ang lahat, kaya ba? Paano ang parents"? Kapag makipag relasyon, hanggat maaari relasyon lang muna tska na ang paggawa ng bata kapag "all is well" na, mas okay yun kaysa sa nagaalala. Naaapektuhan ksi ang bata kapag stress ang nagdadala. Hindi deserve ng bata ang mastress ksi ang bata ay blessings at angel kaya dapat ito ay pinaplano at hindi bahala na si batman.