Ba't ganun. Nakukuha ko naman suporta at tulong ng asawa ko, but I always feel alone. Damang dama ko ung pagod, ung puyat. Miss ko na ung kahit isang oras o kahit 30mins na me time lang ganun. Ang hirap pala no, ganito pala maging nanay... Walang breaktime, walang day off. Buti na lang napapawi kahit papano ung pagod pag nangiti o natawa ang anak.