ระบายความรู้สึก

ทำร้ายร่างกายออกมาค่ะแม่ ไม่จะเขาจะเป็นใครก็ไม่มีสิทธิ์ทำร่ายกายคนอื่น ทนอยู่ก็จมอยู่กับนรกแบบไม่สิ้นสุด สู้พุ่งไปข้างหน้ามีโอกาสหลุดพ้นมากกว่าค่ะ อย่าไปจมอยู่กับอะไรที่บั่นทอนจิตใจเลย มันไม่แฮปปี้เราบิกเลยค่ะ การมีผัวส่นตี*ดีแต่ด่า สั่ง ไม่ช่วยอะไรเลยก็มันแย่มาก เราหลังคลอด 3 เดือนแรกดิ่งแบบตื่นมาคิดสั้นทุกวินาที เลี้ยงลูกเอง 24 ชม. อดข้าว อดน้ำ อั้นอึอั้นฉี่ 5 ทุ่มเที่ยงคืนลูกนอนถึงจะได้กินข้าว อาบน้ำ อึฉี่ บางวันทำงานต่อยันตี 3 ทำงานเสร็จลูกตื่นกินนม ได้นอนจริงตี 4 ตื่น 6-7 โมง กลางวันลูกหลับก็ทำงาน ทำงานบ้าน ได้นอนแค่นี้ หันไปดูผัวคนที่เลือกมา ทำไมมันมีความสุขจัง กินอิ่มนอนอุ่น ทำไมเราต้องทำอยู่คนเดียว ในเมื่อลูกคือหน้าที่ของทั้งพ่อและแม่ เราคิดแบบนี้ทุกวัน ถามตัวเองทุกวัน ว่าถ้าวันนี้วินาทีนี้เราตัดสินใจจบชีวิตตัวเองมันจะดีขึ้นไหม เราไม่เจอทางออกไหนเลย แต่นั่นแหละค่ะ ตายคนเดียวก็ไม่มีคนเลี้ยงลูกให้ จะเอาลูกไปด้วยก็ไม่อยากพรากชีวิตเขา ชีวิตเขาไม่ใช่ของเรา ทุกวันนี้อยู่เพื่อดูแลลูกอย่างเดียวเลยค่ะ ตัวเองจะยังไม่เราไม่สนใจแล้ว จะทุกข์จะสุขเราก็ไม่สน ทิ้งชีวิตตัวเองไปเลย