ขอความเห็นจากแม่ๆ
แม่ๆจะรู้สึกยังไง ถ้าต้องอยู่ห่างกับสามีในขณะที่กำลังตั้งท้อง บางครั้งก็รู้สึกรับได้และเข้าใจในหน้าที่การงานที่ต้องแยกกันอยู่ แต่อีกใจก็รู้สึกน้อยใจเพราะเราตัวคนเดียวไม่มีใครดูแล นอกจากต้องดูแล ตัวเอง เราไม่สามารถเปลี่ยนงานหรือย้ายงานตอนนี้ได้เลย อยากอยู่ด้วยกันมากๆเลยค่ะ เราได้เจอกันแค่เสาร์อาทิตย์

บ้านนี้ก็ไม่ได้อยู่กับแฟนตั้งแต่รู้ว่าท้องจนตอนนี้จะ6เดือนแล้วค่ะ แฟนได้ไปชายแดน กว่าจะได้ลาได้เจอกันก็ทะเลาะกันไปเยอะเลย ตอนท้องไม่ค่อยคิดมากเรื่องแฟนต้องมาดูแลค่ะ แค่คิดมากตรงที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันเฉยๆ ปกติก่อนจะได้ไปชายแดนเขาก็ทำงานทุกวันไม่ค่อยได้ดูแลกันอยู่แล้ว แต่จะมาคิดมากอีกเรื่องตรงที่ตอนคลอดกลัวแฟนไม่ได้ลากลับมาค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะแม่
Đọc thêmใจหายเลยค่ะ บ้านนี้กำหนดคลอดธันวา แต่สิ้นเดือนตุลานี้ก็จะกลับไปรอคลอดที่บ้านตจว.เเล้ว ต้องแยกกับแฟนที่ทำงานอยู่ภาคเหนือ เหตุผลเพราะที่อยู่ห่างไกลรพ.และห่างจากตัวเมืองมาก และไม่มีคนช่วยดูลูก จะเปลี่ยนงานก็ไม่ได้ เพราะหายาก ไม่รู้ต้องห่างกันนานเเค่ไหน ตั้งใจว่าจะอยู่เลี้ยงลูกจนกว่าเขาจะเลิกนมแม่ จะได้ประหยัดด้วย แล้วค่อยกลับมาทำงานกับแฟน
Đọc thêmสู้ๆไปด้วยกันนะคะ ส่งกำลังใจ
ของเราเเฟนวิ่งรถค่ะตั้งแต่ท้องได้6เดือน ห่างกับแฟนตลอดค่ะ เข้าบ้านเดือนละ2ครั้ง บางทีไม่ได้เข้ามาเลยก็มีค่ะ แม่น้อยใจมากค่ะ พ่อก็งอแงอยากอยู่ด้วยค่ะ เเต่เข้าใจ ในภาระหน้าที่ของเขาค่ะ เขาทำงานหาเงินมาให้เราและลูกๆและพ่อเป็นคนที่ไว้ใจได้ค่ะ เลยไม่ได้ซีเรียสอะไร เดี๋ยวอารมนี้จะหายไปนะคะแม่ตอนนี้ฮอร์โมนเรายังเปลี่ยนอยู่
Đọc thêmสู้ไปด้วยกันนะคะ
ทางนี้ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ เดือนนึงได้เจอกันแค่ 1-2 ครั้งเองค่ะ เพราะด้วยหน้าที่ แต่ส่วนเราก้รู้สึกเฉยๆนะคะ เพราะไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แค่ได้คุยกันได้ยินเสียงทุกวันก้โอเคแล้วค่ะ แต่เข้าใจได้ค่ะว่าความรู้สึกห้ามกันไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะฮอร์โมนด้วยรึป่าวคะ ยังไงก้เป็นกำลังใจให้นะคะ✌️✌️
น่าจะเพราะฮอร์โมนด้วยไหมคะ อารมขึ้นๆลงๆ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ สู้ๆค๊า
บ้านนี้33+5w เจอกันนับครั้งได้เลยตั้งแต่ท้อง เราก็เข้าใจนะค่ะ เพราะเป็นทหาร มีไม่ได้ลา มีไปชายแดน ไปนู้นไปนี้ แต่ลาไม่ได้ ไปโรงบาลคนเดียวทุกรอบเลย มีน้อยใจนะค่ะ แต่เราต้องอยู่ให้ได้ เพราะเราไม่ได้ตัวคนเดียวเหมือนเมื่อก่อน✌️✌️นะค่ะแม่ๆทุกคน
ตอนยังไม่ตั้งท้องอยู่ด้วยกันตลอด พอได้5เดือนกลับมาอยู่บ้านของสามีร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ แต่ดีหน่อยมีลูกสาวคนโตอยู่เป็นเพื่อนทำให้เรามีชีวิตชีวาขึ้น ไม่เหงาทุกวันนี้อยู่ได้แล้วเพราะว่าสามีไปทำงานหาตังให้เราใช้🥲✌️
ทางนี้แฟนต้องไปออกกองทำงานกองถ่ายไปเป็นเดือนแถมช่วงใกล้คลอดเรากลับมาอยู่ตจว.เพื่อที่จะได้นอนไฟ มาตอน7เดือนนานๆทีแฟนจะว่างละหยุดได้กลับไปหา ตอนนี้ลูกได้23วันแล้ว อีกแค่4วันจะได้กลับไปอยู่ด้วยกัน
บ้านนี้อยู่บ้านตั้งเเต่รู้ว่าท้อง ส่วนคุณพ่อออกไปทำงานนอกบ้าน บางวันก็กลับบางวันก็ไม่กลับ ยังรู้สึกน้อยใจเลยค่ะ เพราะต้องอยู่คนเดียว พอปรับความเข้าใจกัน ก็เลิกน้อยใจไปเลยค่ะ
เราก็อยู่ห่างกับสามีค่ะ แฟนไปทำงาน ตปท ตั้งแต่ท้องจะ5เดือน จนตอนนี้ยังไม่ได้เจอกันเลยค่ะ คุยแค่โทรศัพท์ ก็แอบนอยด์ๆค่ะ แต่ก็ต้องทำใจแฟนไปหาเงิน
สู้ๆไปด้วยกันนะคะเพื่อเจ้าจิ๋วของเรา
ยอมรับและเข้าใจค่ะ ต้องดูแลลูกและตัวเองก่อน เรื่องน้อยใจเป็นธรรมดา ยิ่งฮอร์โมนเยอะ ยิ่งนอยค่า พยายามหากิจกรรมทำนะคะแม่