เราอายุ 32 ตอนท้อง ไม่มีงานแต่งงานอะไรทั้งนั้น ผู้ชายไม่มาขอขมาพ่อแม่เราด้วย พอท้องได้แค่ 4 เดือนมันก็ทิ้งไป
แต่เรามั่นใจ เรามีหน้าที่การงานมั่นคง เลี้ยงดูตัวเองได้ ถึงแม้จะอยู่บ้านพ่อแม่ แต่เราก็ให้เงินเลี้ยงดูพ่อแม่ทุกเดือน บ้านเราอยู่ในกรุงเทพด้วย เลยไม่ต้องสนใจขี้ปากชาวบ้านเท่าไหร่ สังคมในเมืองต่างคนต่างอยู่
เราตัดสินใจเข้าไปบอกที่บ้านเลย ยังไงมันก็ต้องบอก สักวันมันก็ต้องบอก หาจังหวะดีๆ ตอนเย็นๆ ตอนพ่อผ่อนคลายนั่งดูทีวี เข้าไปกอดเค้า แล้วพูดง่ายๆว่า หนูท้อง พูดไปเลย
คุณรู้นิสัยพ่อคุณมากที่สุด รู้จักสังคมของคุณมากที่สุด รู้ว่าต้องพูดแบบไหน ใช้น้ำเสียงแบบไหน ควรพูดจังหวะไหน
ขอให้กล้าพูดไปเลย พ่อแม่ยังไงก็ให้อภัย เขาอาจจะผิดหวังนิดหน่อย และอาจมีการโกรธ แต่การโกรธนั้นคือมาจากความผิดหวัง ไม่ใช่ความเกลียด ดังนั้นสุดท้ายเขาต้องให้อภัยค่ะ
Đọc thêm
ลูกคือแก้วตาดวงใจ