ท้องแบบไม่พร้อม

ไม่พร้อมเหมือนกันค่ะ รู้ตัวว่าท้องตั้งแต่ช่วงแรกเลยเมนมาเลท ก็ซื้อที่ตรวจไม่ขึ้นแต่เหมือนเห็นเงาจางๆ ไปตรวจเลือดเลยผลออกมาว่าท้องอ่อนๆ บอกแฟน แล้วไปหาหมอเรื่อยๆด้วยความกังวล ตอนแรกภาวนาให้ท้องลม(เพราะยังไม่พร้อมเรียนอยู่ทั้งคู่) ปรากฎว่าเจอทั้งตัวทั้งหัวใจตอนน้อง7+1w หลังจากนั้นก็ทำใจบอกที่บ้านเราบ้านเค้าประมาณ1อาทิตย์ แต่หมอเราวัยรุ่นให้คำแนะนำตรงๆเลยว่าก็ยังไม่ต้องฝากครรภ์เพราะ ไตรมาสแรกเสี่ยงหลุดอยู่แล้ว แต่เราก็กินโฟเลทตามที่หมอให้นะคะ ทีนี้พอครบ12wก็ฝากครรภ์ ทั้ง2บ้านก็เห่อกันมาก ส่วนเรื่องเรียนเราตรงกับซัมเมอร์พอดี เปิดเทอมก็ลา2-3วีค ไม่มีใครรู้นอกจากเพื่อนในกลุ่ม ต้องวางแผนดีๆนะคะว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อ ปรับเปลี่ยนตารางชีวิตและแผนในอนาคตที่เคยวางไว้

เราก็เรียนอยู่ค่ะ ตอนนี้ปี4แล้วด้วย และตอนนี้ก็27wแล้วคะ ใส่ชุดตัวใหญ่ๆไปเรียน เพื่อนในห้องก็รู้น่ะค่ะ ตอนแรกที่รู้ว่าท้องก็ไม่กล้าบอกแม่เหมือนกันคะ ร้องไห้ไม่รู้จะยอกแม่ยังไง สุดท้ายก็บอกแม่ แต่แม่ก็บอกว่าในเมื่อเค้ามาแล้วเราก็ต้องเลี้ยงเค้า ตอนนี้ไปทำกิจกรรมอะไนกับเพื่อนก็ลำบากหน่อยค่ะเพราะท้องเริ่มใหญ่แล้วค่ะ กิจกรรมไหนที่โลดโผดเกินก็บอกอาจารย์ค่ะว่าท้อง เดี๋ยวนี้มาหาลัยแบบเปิดเยอะแล้วค่ะ แรกๆก็อายเพื่อน หลังๆเพื่อนก็เป็นห่วงกันทุกคนค่ะ สู้ๆน่ะคะเป็นกำลังใจให้

เราก็กำลังเรียนมหาลัยจะขึ้นปี 4 ด้วยค่ะ เราเลือกที่จะเรียนต่อ ตอนบอกพ่อแม่ก็กลัวค่ะ กังวลมากๆ กว่าจะตัดสินใจบอกได้ก็เกือบเดือน แต่สุดท้ายพ่อแม่ก็เข้าใจและให้อภัยค่ะ ตอนนี้ท้องได้ 8 เดือนกว่าแล้ว กำลังสอบไฟนอล ท้องก็ไม่ใหญ่มากนะคะ หาเสื้อใหญ่ๆใส่ เสื้อคุมใหญ่ แค่นี้ก็ไม่เป็นปัญหาแล้วค่ะ คนอื่นจะมองว่าเราอ้วนเหมือนคนมีหน้าท้องค่ะ แต่เพื่อนๆส่วนใหญ่ในสาขาก็รู้กันหมด เขาก็เป็นห่วงและช่วยเหลือค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

อยู่ที่เรา ทั้งสองคนค่ะ อย่าตัดสินใจเพราะความกลัวเคยเสียใจมาแล้ว(เกือบบ้า) เรื่องเรียนดรอปได้ แต่เรื่องลูก ก็ต้องคุยกับแฟนก่อนว่าจะเอายังไง แต่ถ้าพากันไปขอขมาพ่อแม่ คุยกันดีดี เค้าน่าจะเข้าใจได้ ยังไงก็ลูก ยังไงก็หลาน ส่วนตัวเราเคยตัดสินใจผิดเพราะความกลัว ตราบาปนี้ยังตามติดอยู่ในใจจนทุกวันนี้ เป็นโรคซึมเศร้าด้วย ขอให้ครอบครัวเข้าใจ และผ่านมันไปได้ด้วยดี

นี่ก็ท้องตอนปี3ค่ะ เลยต้องดรอปปี3เทอม2ไว้ กลัวทุกอย่าง ไม่กล้าบอกที่บ้าน แต่สุดท้ายก็ต้องบอกเพราะเกิดขึ้นแล้วตอนแรกพ่อกับแม่รับไม่ได้เลย ร้องไห้ บอกผิดหวังมาก เวลาเท่านั้นค่ะจะเยียวยาทุกอย่าง ตอนนี้ลูกคลอดมาได้2เดือนละค่ะ พ่อกับแม่รักและเอ็นดูหลานมาก ก็จะมีบ่นเรื่องแม่อยู่บ่อยๆ จนชินละค่ะ อดทนและสู้ต่อไป รอเปิดเทอมก็กลับไปเรียนต่อละจ้า อีก3เทอมก็จบแล้ว

มันพลาดแล้วคะ ใกล้จะจบยังไงมันก็เกิดขึ้นแล้ว เดาครรภ์น่าจะ 3-4 เดือนแล้วด้วย. ลองปรึกษาที่บ้านนะคะ บอกเขาเลย เขาเป็นพ่อแม่เรา เรื่องใหญ่ มีอะไรจะได้ช่วยกันได้ จะแก้ไขกันยังไง ให้แฟนบอกที่บ้านด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ ✌🏻💪🏻

บอกตามความจริงเลยค่ะแม่ อย่างน้อยทางครอบครัวก็รักแฟนมากอยู่แล้ว เดี่ยวอะไรก็ดีขึ้นนะคะ ไม่เหมือนเราเลย ท้อง5เดือน ต่างคนต่างทำงานแล้วแต่ครอบครัวไม่ยอมรับเลยมีแต่ด่าว่า

เราก็โดนคะท้องไปเรียนไปพ่อไม่บ่น แต่แม่กับยายไม่เหลือคะ ช่วงแรกคะที่จะบ่นหลังๆก็ตามใจเริ่มเฮ่อหลานแล้วคะสู้ๆนะคะช่วงแรกๆก็อาจมีโดนดุโดนบ่นบ้างเขาห่วงเราคะ

ปรึกษาอาจารย์ค่ะไม่ต้องอาย มหาลัยเปิดโอกาศให้คนท้องค่ะ ปรึกษาอาจารย์แล้วบอกพ่อแม่เพราะหนึ่งเหตุผลที่พ่อแม่กลัวคือจะเรียนต่อไม่ได้กลัวไม่จบ

ถ้าพ่อแม่รักแฟนคนนี้มากก็น่าจะคุยง่ายค่ะ ลองบอกทางบ้านดูค่ะ เพื่อนเราก็ท้องตอนใกล้จบ ก็ใส่เสื้อผ้า กะโปรงตัวใหญ่ๆมาเรียนค่ะ จบพร้อมกันค่ะ