เล่าประสบการณ์คลอดเองและทำหมัน

ยาวหน่อยนะคะ อยากเล่าค่ะผ่านมา16วันแล้วยังตื่นเต้นไม่หาย ก่อนอื่นต้องบอกแม่ๆที่จะคลอดธรรมชาติใกล้จะคลอดแล้วแต่ลูกในท้องยังเงียบอยู่ไม่ต้องกังวนนะคะ ของเรา39wก็เงียบมากดิ้นปกติไม่มีท่าทีว่าจะคลอดสักที จนถึงวันหมอนัดตรวจครรภ์ปกติ(31/7/62)น้องก็ยังเฉยมากหมอขอดูปากมดลูกก็มีเลือดออกไม่มาก กลับบ้านปกติ ตี2วันที่1สิงหาคมท้องเสียนอนไม่หลับแล้วก็รู้สึกปวดท้องปั้นแต่ยังไม่สม่ำเสมอ(ปวดไม่เหมือนลูกสาวคนเเรกเลยค่ะต่างกันมากก)รอจนถึงเช้าเพราะอยากส่งลูกสาวไปโรงเรียนก่อนค่อยไปโรงบาลเสร็จไปถึงโรงบาล8โมงเช้าพอดีส่งตัวเข้าห้องรอคลอดปากมดลูกเปิด2เซน ไม่รู้คนอื่นเป็นมั้ยนี่เกลียดการตรวจปากมดลูกเปิดมากมันเจ็บปวดทรมานมาก ที่โรงบาลรัฐนี้ไม่ให้ญาติเฝ้าเลยค่ะถึงจะฝากพิเศษจองห้องพิเศษเเล้วก็ตาม นอนปวดท้องรอจนกว่าจะคลอดเสร็จถึงได้เจอญาติ ความรู้สึกคิดถึงแม่คิดถึงลูกสาวคิดถึงสามีมากๆมันหดหู่บอกไม่ถูก (คลอดคนเเรกที่โรงบาลต่างจวให้เฝ้าได้1คนแม่เฝ้าอุ่นใจมากๆ) เเต่ตอนรอคลอดสามารถออกไปกินข้าวไปหาญาติข้างนอกได้ค่ะนี่ปวดท้องมากแต่ก็อยากออกไปหาสามีกับรู้สึกหิวข้าวด้วย กว่าจะกินเสร็จปวดท้องจนเท้าจิกพื้น555เวลาตอนนั้นเที่ยงพอดีสามีเลยไล่ให้เข้ามานอนรอ มันปวดมากพี่สาวเคยบอกว่าคลอดลูกชายปวดกว่าลูกสาวสำหรับเราเห็นด้วยค่ะ เรานอนรอพยายามไม่ร้องพยาบาลคือยุ่งมากทุกคนเลย กลัวโดนดุเห็นเราไม่ร้องพยายบาลคิดว่าเราไม่คลอดวันนี้เเน่ๆได้ยินตอนรายงานหมอ?พอบ่ายโมงเราปวดมากๆปวดแบบทนไม่ไหวแล้วจนน้ำเดินเเตกบอกพยาบาลก็บอกให้รอแปบนะคะคนไข้ โอ้ยยไม่ไหวจริงๆจนเราร้องไห้เลยค่ะพยาบาลถึงมาดู ตรวจปากมดลูกอีกแล้วววร้องดังเลยค่ะคีพลุคไม่ไหวแล้วแม่ใจจะขาด และแล้วก็เชิญเข้าห้องคลอดปวดมากๆแบบถี่จนไม่เว้นให้เเม่หายใจเลยค่ะคนที่คลอดเองคงเข้าใจความรู้สึกเรานะคะ สายรัดท้องอยากดึงทิ้งมากละคือพยายบาลมาเจาะสายน้ำเกลือตอนเราปวดจนลูกจะออกแล้วมันเกร็งอะค่ะโดนด่าไม่มีชิ้นดีเลย หาเส้นเลือดไม่เจอบอกให้เราใจเย็นๆอย่าเกร็งหลังมือเรารอยเข็มเต็มไปหมดเลยค่ะบวมจนม่วง นี่ก็ไม่เข้าใจตอนเรานอนรอทำไมไม่มาเจาะหว้า?? ประสบการณ์คลอดลูกคนแรกไม่ได้ช่วยอะไรเล้ยยคนเเรกถึงจะออกยากแต่เล็กน้อยมากถ้าเทียบกับลูกชายหล้าคนเเรกกับคนที่2คลอดคนละโรงพยาบาลค่ะ ย้อนกลับไปตอนเจาะให้น้ำเกลือเราเบ่งคลอดเองเลยค่ะไม่ไหวแล้วพยาบาล2คนมัววุ่นกับเจาะสายน้ำเกลือ เจาะได้น้องก็จะออกพอดี๊พอดีเราบอกไม่ไหวเเล้วจะออกแล้วพยาบาลบอกเบ่งเลยจ้า เบ่ง4ทีออกเลยค่ะโล่งมากกก(13:43นาทีเวลาคลอด)ความทรมานยังไม่จบอยู่เเค่นั้นเราต้องโดนเย็บแผลล้วงระบายก้อนเลือดออกมาอีกเสี่ยวไส้มากกลัวอะไรแบบนี้สุด พอนอนรอส่งตัวไปห้องพักพิเศษพยายบาลก็เเวะมาระบายก้อนเลือดออกเรื่อยๆเราแบบบอกตัวเองทนหน่อยเมิงง แต่ข้อดีนะคะพยายบาลทำให้ทุกอย่างแม้กระทั้งใส่ผ้าอนามัยที่ดุเพราะเค้าทำตามหน้าที่และไม่ให้คนไข้ตกเลือดเสียชีวิตเเผลเราหายเร็วมากคลอดลูก2คน คนที่ทำคลอดให้คือพยาบาลค่ะเก่งมาก ต่อไปทำหมันก่อนทำเราทักไปหาเพื่อนพี่ทุกคนที่เค้าทำต่างบอกไม่เจ็บ ยกตัวอย่างคลอดลูกวันนี้พรุ่งนี้บ่ายทำหมันเราต้องงดอาหารก่อนเข้าผ่าตัด8ชั่วโมงค่ะ เเต่ละโรงบาลอาจจะไม่เหมือนกัน ของเราพึ่งรู้หมอที่ทำหมันไม่ใช่หมอที่ผ่าทำคลอดอะค่ะเป็นหมอเวรในห้องผ่าตัด ใครที่วางแผนจะทำหมันเราต้องย้ำนะคะว่าเเต่ละโรงบาลไม่เหมือนกัน ของเราพยาบาลถามว่าจะให้วางยาสลบหรือฉีดยาชาเราก็เริ่มกลัวและเพราะ ที่หาข้อมูลมามันไม่เจ็บขนาดวางยาสลบเราเลยเชื่อเพื่อนกับพี่ บอกพยาบาลไปเลยว่าฉีกแค่ยาชาพอค่ะพยาบาลก็ยังบอกอีกว่าถ้างั้นขอเจาะเข็มให้ยาไว้ที่เเขนนะคะเผื่อทนไม่ไหวจะฉีดยาสลบให้ นี่ก็เอาแล้วมึงอะไรวะยิ่งกลัวๆอยู่ เข้าห้องผ่าตัดนอนหงายกางเเขนมัดแขนนอนมองโคมไฟใหญ่มาก ละคือโคมไฟมองเห็นหน้าท้องเราอะค่ะเห็นหมด??ล้างหน้าท้องเสร็จเตรียมเครื่องมือต่างๆฉีกยาชาวนรอบสะดือเจ็บมากกก เข็มเเรกเรานอนมองโคมไฟเห็นหมอเอาเหล็กคีบหนีบท้องเราพยาบาลถามว่าเจ็บมั้ยคะคนไข้เราบอกเจ็บมันเจ็บจริงๆค่ะชานิดเดียว ฉีกอีกเข็มที่2ชาค่ะเเต่เราก็ยังรู้สึกอยู่ดีว่าหมอทำไรเเต่ก็ทนได้ พอตอนเราเดาว่าหมอดึงปีกมดลูกมาอะค่ะ เจ็บแปล๊บๆ แบบหูยยมันปวดๆตึงๆเราจะถอยก็ไม่ได้เเล้วต้องทนต่อไปจนกว่าจะเสร็จ เราเลิกมองโคมไฟแล้วนะคะจะเป็นลมหมอกับพยาบาลก็พึ่งรู้ว่าคนไข้มองเห็นการผ่าตัดผ่านโคมไฟเพราะเห็นเราตัวเย็นเลยถามเราว่าเวียนหัวรึเปล่า เราเลยบอกว่าเห็นเค้าเลยเอาผ้ามาปิดตาไว้??รู้สึกเจ็บมากตั้งเเต่เย็บแผลยังไม่เสร็จออกจากห้องผ่าตัดมานอนรอรถส่งกลับห้องพักก็ปวดมากๆเรารู้สึกโมโหพี่กับเพื่อนมากที่โกหกเราว่าไม่เจ็บ555 พยาบาลบอกพอถึงห้องพักถ้าลุกไหวให้เดิน หรือถ้าไม่ไหวจริงๆให้พลิกตัวบ้างไม่งั้นเเผลมันจะตึงและท้องจะได้ไม่อืด เราพยายามเดินตอนถึงห้องนั่งให้นมลูกเจ็บก็ต้องทนรู้สึกว่าไม่เจ็บเท่าตอนออกจากห้องผ่าตัดใหม่ๆ คิดว่าตัวเองคงไม่เจ็บไปมากกว่านี้แล้ว คิดผิดค่ะพอเวลานอนไปนานๆเวลาจะลุกมันเจ็บปวดตึงมดลูกมากๆต้องให้คนประคองเวลาจะลุกเดินนั้งจะดีขึ้นมากจะลำบากเวลานอนจะลุก เราเลยไม่อยากนอนเลยค่ะวันที่2หมอประจำตัวมาตรวจบอกแผลมันช้ำมากเราก็ไม่ได้สังเกตุ มันช้ำตรงใต้แผลค่ะเป็นสีม่วงดำเลยหมอบอกมันจะหายไปเอง 15วันผ่านไปหายดีเล้วค่ะแต่ยังไม่กล้ายกของหนัก เรื่องทำหมันทุกคนยื่นยันว่าไม่เจ็บไม่ช้ำเราส่งรูปให้ทุกคนดูเต้าบอกไม่มีเเบบนี้ พี่ถามเราว่าหมอบอกให้แขม่วท้องหรือเปล่าเราบอกไม่ได้บอกพี่บอกจริงๆมันต้องแขม่วท้องนะอาจเป็นเพราะเหตุนี้ก็ได้ค่ะเราเลยเจ็บและช้ำ ประสบการณ์ของเราก็จะประมาณนี้ค่ะความเจ็บปวดที่สวยงามทำหมันเเล้วสบายใจด้วยขออภัยที่เขียนวนไปมานะคะเเค่อยากเล่าให้คุณเเม่มือใหม่ฟัง เขียนผิดขออภัย ปล.ใครอยากรู้ ค่าใช้จ่าย ค่าเบิกจ่ายประกันสังคมเราตอบในเมนชั่นนะคะ

28 Các câu trả lời
 profile icon
Viết phản hồi
Thành viên VIP

คิดอยู่เหมือนกันว่าคลอดแล้วจะทำหมัน พอมาอ่านประสบการณ์จากคุณแม่แล้ว แค่คิดภาพตามก็สยองแล้วค่ะ5555

5y trước

แม่เริ่มรู้สึกผิดแล้วมาเล่าให้คนอื่นกลัวไปด้วย😂จริงๆความเจ็บปวดของคนอาจจะไม่เท่ากันก็ได้นะคะ 10คนบอกไม่เจ็บแต่เเม่เจ็บอยู่คนเดียวประมาณนี้ชั่งน้ำหนักดูนะคะคุณแม่สู้ค่ะ

Câu hỏi liên quan