ผิดไปหมด

ของเรา อยู่คนเดียวค่าใช้จ่ายทุกอย่างจ่ายเอง ค่าหมอ ค่าเดินทาง ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าส่วนกลางหมู่บ้าน ค่าอินเตอร์เน็ตและโทรศัพท์ก็ปาไปเดือน 2000 บาทละ ค่ากินอีก บ้างครั้งก็มีนอยบางแต่ก็ไม่รู้จะนอยกับใครนอกจากตัวเอง ต้องทำงานทั้งนอกบ้านในบ้าน แต่ก็พยายามคุมค่าใช้จ่ายและอาหารเหมือนกันคะ เพราะคนท้องจะอยากกินนู้นนี้นั้น แต่เราจะอดทนมาก จะไม่ตามใจความอยาก กินปกติเท่านั้น มีแต่นมที่เพิ่มขึ้นมาเพราะปกติก่อนท้องดื่ม 2 ลิตรต่ออาทิตย์ ก็จะหมด 95 บาทต่ออาทิตย์ ตอนนี้ดื่ม 4 ลิตรต่ออาทิตย์ อย่างอื่นปกติ บางครั้งอยากกินอย่างอื่นมากๆก็อดทน เพราะหากตามใจความอยากกินตอนท้องไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป เพราะอาจทำให้เป็นเบาหวานขณะตั้งครรภ์ได้ด้วย ( จากผลการวิจัย ฮอร์โมนที่เปลี่ยนขณะที่ตั้งท้องจะทำให้แม่ๆอยากกินอาหารที่มีรสชาติหวาน) และทำให้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นโดยเปล่าประโยชน์ แนะนำให้แม่ลองคุมความอยากดู แต่ไม่ใช่ว่าอดนะคะ กินให้ครบ 5 หมู่ เวลาหิวดื่มน้ำเปล่ามากๆ หมอเราแนะนำให้ดื่มมากกว่า 2 ลิตรต่อวันสำหรับคนท้อง เพราะจะช่วยเรื่องน้ำคร่ำน้อย และทำให้ผิวพรรณเปล่งด้วยคะ

บ้านนี่แรกๆก็แบบนี้เเหละค่ะ สามีทำงานคนเดียวอดบ้างไม่อดบ้าง เพราะตั้งเเต่เราไม่ได้ทำงานเงินมันหมุนไม่ทัน เลยปรึกษากับแม่เราเอง แม่เข้าใจค่ะเลยช่วยซัพพอต ส่งเงินให้เราเป้นอาทิตย์ทั้งค่าหมอค่ายาค่ากินทุกอย่าง แม่จะคอยถามว่าหิวมั้ยกินไรยังเดะส่งเงินให้นะ ... คือเข้าใจหัวอกคนเป้นแม่เลยค่ะ เเม่ยอมได้ทุกอย่างเพื่อให้ลูกอิ่ม อีกอย่างแม่ก็เป้นห่วงหลานด้วยกลัวหลานมีปัญหาแม่เราเลยคอยช่วย ..เราเลยสัญญากับตัวเองจะเลี้ยงน้องให้ดีที่สุดให้เหมือนที่เเม่เราเลี้ยงเรามาเลยค่ะ. เราอดได้แต่ลูกเราต้องอิ่ม. ❤ สู้ๆนะคะ ลองปรึกษาพ่อแม่เราดู..ตอนนี้พอได้เงินช่วยจากแม่บ้างทุกอย่างก็เริ่มดีขึ้นค่ะ เริ่มมีกินมีใช้สามีก็ไม่ต้องมาคอยบ่นเราเหมือนเดิมเเล้ว..เเรกๆแฟนก็ไม่เข้าใจเราหรอกค่ะที่หิวบ่อยกินเยอะ เลยพาแฟนไปอบรมโรงเรียนพ่อแม่ด้วยกันเขาถึงเข้าใจเเละยอมที่จะเป็นฝ่ายอดบ้างเพื่อให้เรากับลูกอิ่ม.

เขาไม่รักลูกหรอคะ หรือเขาไม่รักคุณ อันนี้ไม่ได้จะเสียดสีนะคะ แค่อยากให้คุณถามเขา และลองคุยกับเขา ทำไมไม่สนใจว่าคุณกำลังท้อง ลูกในท้องต้องกิน ไม่ใช่อดๆอยากๆ แล้วก็ต้องดูอีกว่า ไม่ถึงสองร้อยของคุณต่อวัน กินอะไรบ้าง มีประโยชน์ไหม เรากินวันละไม่ถึงร้อย ก็โดนบ่นค่ะ แต่เราเข้าใจว่าเราหาเงินได้น้อย เราก็ต้องใช้น้อย วันไหนขอมาเยอะก็ซื้อนม ขนมปัง ผลไม้ตุนไว้กันหิวค่ะ กินเยอะก็ไม่ได้แปลว่าจะลงลูก บางทีก็ค้างที่แม่ค่ะ เน้นผลไม้ น้ำผลไม้ เน้นอะไรที่มีประโยชน์ ไม่ใช่กินจุกจิกนะคะ คุมอาหารจุกจิกได้ น้ำหนักขึ้นไม่เยอะด้วยค่ะ เบาหวานก็ไม่ถามหาด้วย

คุณแม่ อดทนและสู้ๆนะคะ ลองหาซื้อวัตถุดิบมาทำอาหารเองค่ะ จะได้ประหยัด เช่นไข่ แหล่งของโปรตีนชั้นดีเลย ผักต่างๆ ไม่แพง แต่แค่เหนื่อยหน่อยตอนลงมือทำอาหาร และที่สำคัญที่สุด วางแผนการทำงานในอนาคตควบคู่กับการหาคนมาช่วยเลี้ยงลูกหลังคลอดได้เลยค่ะ ถ้าใครไม่ให้ทำ ถามเหตุผล คุยกันให้ชัดเจน (ซึ่งไร้สาระมาก) ไม่ใช่สามีไม่ให้ทำงาน แต่เงินก็ไม่ค่อยให้ แม่กับน้องจะอยู่ไม่ไหวเอานะคะ เราต้องยืนด้วยขาตัวเองให้ได้เชื่อว่าไม่มีใครทำเพื่อลูกและอดทนได้เท่าแม่อีกแล้วค่ะ เอาใจช่วยให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ

นี่ล่ะคือสาเหตุที่การมีลูกสักคนนึง ไม่ใช่เรื่องง่าย พ่อแม่ควรมีความพร้อมด้านวุฒิภาวะ เรื่องงาน และเรื่องเงิน ก็ต้องมี ไม่ใช่หวังพึ่งพาแต่สามีหรือพ่อแม่ แต่ในเมื่อเรื่องราวมันเกิดขึ้นแล้ว คนเป็นพ่อแม่ต้องยิ่งพยายามช่วยเหลือกันและกัน ทำงานให้หนักขึ้น ไม่ใช่เฉพาะช่วงท้องที่ต้องใช้เงิน แต่มันคือทั้งชีวิตของพวกคุณต่อจากนี้ไป... และเราก็ยังปฏิเสธไม่ได้ว่า ยุคสมัยนี้ เงินทองและการงานสำคัญกับคนเราแค่ไหน สู้ๆนะแม่ เข้มแข็ง และอดทนเพื่อครอบครัวนะ

ลองคิดกลับกันนะ ถ้าลูกคลอดออกมาต้องใช้เงินเยอะกว่าเดิมเดือนละหลายพัน ใหนจะของใช้ลูกเสื้อผ้าลูก ไม่ยิ่งพูดเยอะหรอค้ะ นี่เมียท้องแค่กินเพื่อลูกยังบ่น มีเมียไว้แค่แก้คันหรอค้ะ สงสารแค่เด็กที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ถ้าเป็นไปได้อยากให้กลับบ้านค่ะ ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าผัวจะเป็นงี้แนะนำให้ซื้อดูเล็คค่ะ เพราะดูเม็คมันแพง

คุณแม่สู้ๆนะค่ะ เราท้องเหมือนกันตอนนี้ 10 สัปดาห์แล้ว ทำงานทุกวันขึ้นเวรเช้า บ่าย ดึก เหนื่อยมาก ทำอะไรก็ไม่คล่องเหมือนเดิม ต้องปรับเปลี่ยนทุกอย่าง หิวบ่อย แต่กินไม่ได้ขมปาก ท้องอืด ท้องผูก กินเยอะก็อยู่ลำบาก ไม่สบายตัวเอาซะเลย แต่คำว่าแม่ยิ่งใหญ่มาก อดทนอีกไม่นานเราก็จะเจอเขาแล้ว

เป็นเหมื่อนกันค่ะ สามีบ่นใช้ตังเยอะ งานไม่ได้ทำ อยากกินโน้น อยากกินนี้ เขาบ่นตลอดเลย มีหลายครั้งก็คิดอยากกลับไปอยู่บ้านตัวเอง แต่สามีก็บอกเสมอว่า "เราอยู่ด้วยกันตั้งนาน ลำบากมาด้วยกัน จะทำอะไรแค่ประหยัดลงบ่างก็พอ " จากนั้นเขาไม่ได้ห้ามนะ กินปกติ แต่ลดลง เอาที่แบบว่าอยากกินจิงๆๆ

ช่วงแรกๆที่แฟนเรารู้เราก้เป้นแบบนี้นะคะประมาณ2-3วัน ทะเลาะกันเรื่องเงิน เรื่องเราทำไรไม่ค่อยได้เหมือนแต่ก่อน แต่ตอนนี้เขาพยายามหาให้ทุกอย่าง ไม่บ่นไม่ว่า ต้องใช้เวลาค่ะ บางทีเขาอาจเครียดอาจยังไม่พร้อม ปรึกษาผู้ใหญ่ได้นะคะ เราก้มีแม่คอยหนุนหลังตลอด อย่าคิดโทษตัวเองค่ะ

สามีทำงานคนเดียวเหมือนกันค่ะ ไม่ค่อยมีเวลากลับบ้าน สามีเราจะเอาเงินให้เราไว้ทุกบาท สามีบอก อยากกินไร ซื้อกินเลย ห้ามอด ไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว ถ้าตัวเองไม่กินตัวเล็กก็ไม่ได้กิน ห้ามอด หิวคือกิน ไม่ต้องรอกินพร้อมกัน บางวันกลับไม่ตรงเวลา เงินหมดค่อยหาใหม่ก็ได้