single mom.

เหมือนกันค่ะเเม่เรารักเขาเมื่อตอนที่รู้ว่ามีก็ดีใจมากๆ เเต่เราไม่รู้คนอื่นเขาจะดีใจกับเราไหม ตอนนี้มันก็เหมือนเป็นส่วนเกินของในบ้าน ที่มีเเค่เรากับลูกเท่านั้นพยายามปลอบใจไม่คิดมาก เเต่รู้สึกเราท้องอะไรก็ยิ่งเเย่ลงทุกวัน ถึงสามีจะรักเราเเละเขาไม่ว่าอะไรก็รักลูกแต่สิ่งเเวดล้อมข้างๆ มันทำให้เครียด และรู้สึกเหมือนเคว้งคว้าวตอนนี้เราไม่อยากคุยกับใครมา2วันเเล้วใครพูดอะไรด้วยก็เงียบไม่อยากจะพูด ไม่อยากฟังใคร เขาพูดอะไรกันเราก็ฟังผ่านๆนะ ไม่ได้มีเราอยู่ตรงนั้นหรอก ส่วนมากจะเป็นแม่สามีที่เขาทำไมถึงไม่ค่อยจะพูดดีกับเรา ทั้งๆที่เราก็ทำงานบ้านเหมือนเดิมไม่ได้ขี้เกียจอะไร 😔 อยากหนีหายไปเลยพรุ่งนี้ก็ต้องสอบเลิกค่ำเรากะว่าจะไม่กลับมาบ้านเขาจะหนีกลับบ้าน ปิดโทรศัพท์ เเต่ก็ทำแบบนั้นไม่ได้อีก เห้อเเต่ก็จะอดทนเพื่อลูก เพราะเขาคือกำลังใจ #ขอบคุณที่ให้คอมเม้นนะคะ