กำลังจะมีลูก

เราขอเล่าประสบการณ์ส่วนตัวนะคะ ตอนนี้เราอายุ 22 แฟนอายุ 26 เราเป็นคนที่เกเรมาก เรียนไม่จบปวช. จนมาเจอแฟนคนนี้ทำให้อยากกลับไปเรียนและไปเรียนปวช.ตอนอายุ 19 ค่ะ เรียนได้ 3 ปี ใกล้จบแล้ว สอบติดปวส.ได้ แต่ดันมารู้ตัวว่ามีน้อง พ่อเราหวงเรามากค่ะ พ่อเป็นทหาร เค้าจะเคร่งมาก เราตั้งความหวังกับพ่อแม่ว่ายังไงจะจบปริญญาให้ได้สุดท้ายก็ไม่จบอีกอยู่ดี เราตัดสินใจบอกแม่ก่อนค่ะ ปรึกษาแม่ว่าจะบอกพ่อยังไง สุดท้ายก็บอกตรงๆค่ะ พ่อไม่โกรธเลย พ่อมองว่ามันไม่ใช่ความผิดพลาดหริก พ่อก็เสียใจที่ไม่ตบเหมือนที่หวัง แต่น้องก็เกิดมาแล้ว ตอนนี้ก็ 20w แล้วค่ะ อยากให้กำลังใจ รีบบอกคนอบครัวไวไวนะคะ ถ้าบอกช้ากว่านี้ พ่อแม่อาจจะน้อยใจนะคะ พ่อเราตอนแรกก็น้อยใจค่ะว่าทำไมไม่บอกพ่อพร้อมกับแม่ ทำไมต้องปิดบัง เราเชื่อนะคะ พ่อแม่ไม่มีวันโกรธลูกตัวเองได้นานหรอกค่ะ

บ้านนี้ตอนท้องก็ไม่กล้าบอกที่บ้านค่ะ กลัวที่บ้านรับไม่ได้เลยตัดสินใจบอกตอน 5 เดือน ส่วนทางพ่อเเม่เเฟนเราก็ไม่ได้บอกค่ะ เค้ามาเยี่ยมบ่อยเเต่ดูไม่ออกว่าเราท้องเพราะท้องเราเล็กค่ะ เราก็ไม่กล้าบอกอีกเหมือนกันค่ะ กลัวเค้าจะว่าเพราะครอบครัวเค้าเป็นข้าราชการเลยตัดสินใจบอกวันที่คลอดค่ะ แต่โชคดีที่ทางพ่อแม่แฟนเค้าเข้าใจไม่ว่าอะไรแล้วก็ยังดูเเลเป็นอย่างดีอีกค่ะ (ช่วงที่ท้องเราก็ทะเลาะกับเเฟนบ่อยค่ะเเต่ก็มานั่งคุยกันปรับความเข้าใจกันก็ดีขึ้นค่ะ) ***สู้ ๆ นะค่ะคุณแม่✌✌

เราเคยนะ ประสบการณ์ ตอนนั้นอายุ 18 ทางบ้านค่อนข้างมีหน้าตาทางสังคมเลยทีเดียว เราก็โทรไปคุยกับแม่แล้วก็พูดทีเล่น ทีจริง บอกว่ามีอะไรจะบอก..(แล้วหัวเราะ..แล้วก็บอกมีน้องแล้วนะไม่โกรธกันเนาะ...แล้วก็บอกอายุครรภ์ไป) ทางบ้านไม่โกรธเลยคะ ยินดีด้วยซ้ำแย่งหลานไปเลี้ยงกัน... สู้ๆนะคะ ตั้งสติ อย่ากลัว!!...สิ่งที่มันยังไม่เกิดขึ้น ยังไงก็หลานคะ (ต่างกับตอนนี้ อายุ 33 ตั้งครรภ์ได้ 21 สัปดาห์) แต่พึ่งเสียลูกไปในวันที่พร้อมจะดูแลเขา..😞😞

รีบบอกพ่อแม่เถอะนะคะ ยิ่งบอกช้า พวกท่านจะยิ่งเสียใจนะคะ บอกตรงๆตามความจริงค่ะ ทุกอย่างเกิดขึ้นแล้ว ยอมรับมัน แล้วเผชิญหน้ากับมัน*อย่างมีสติ*ค่ะ พวกท่านอาจจะโกรธ อาจจะเสียใจ แต่ก็แค่ชั่วคราวค่ะ สุดท้ายแล้วคนที่อยู่เคียงข้างและคอยช่วยเหลือดูแลเราตลอดก็คือพวกท่านค่ะ ชีวิตนี้เรายังทำอะไรให้พวกท่านภาคภูมิใจได้อีกมากมายค่ะ เช่น เป็นแม่ที่ดีของลูก ค่ะ

บอกพ่อกะแม่เถอะค่ะพี่เคยผ่านจุดจุดนั้นมาพี่ท้องได้7เดือนประมาร15ปีที่แล้วท้องลูกคนแรกโดยที่พ่อของเด็กไม่เคยจะสนใจก็มีแต่พ่อกะแม่เท่านั้นที่คอยให้กำลังใจถึงตอนแรกๆๆท่านจะทำใจไม่ได้แต่พอเห็นหน้าหลานเท่านั้นแหละค่ะรักหลานมากกว่าลูกสะอีกสู้ๆๆนะค่ะพี่ขอให้น้องผ่านๆจุดนั้นไปให้ได้✌️✌️✌️✌️

สู้ๆนะค่ะเรากะท้องเพิ่งได้บอกทั้ง2ฝ่ายโดนว่า อะไรหลายหลายดีทีมีเเฟนใจเย็นอายุเยอะกว่า มีเเล้วเกิดขึ้นต้องสู้ค่ะเพื่อเขา บอกความจริงเหมือนเราเลยค่ะ ยอมรับทีจะเกิดขึ้น สุดท้ายเราต้องกับไปผูกข้อต่อเเขนตามประเพณีที่บ้านทั้งทั้งทีท้องอยู่ทีเเรกก็ไม่กล้าบอกเหมือนกันค่ะ สู้ค่ะ เพื่อเขา

หาจังหวะบอกพ่อแม่ให้รู้ทั้งสองฝ่ายนะคะ ยิ่งเร็วยิ่งดีค่ะ แล้วสถานการณ์จะดีขึ้นค่ะ พ่อแม่จะช่วยเราแก้ปัญหาได้ดีที่สุดค่ะ ท้ายที่สุดแล้วท่านจะเป็นคนที่เข้าใจเราที่สุดนะคะ แล้วจะหายเครียดค่ะ สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เคยผ่านจุดนี้มาเหมือนกันค่ะ สู้ๆ 💛🤰

รีบบอกท่านนะคะ ค่อยๆตะล่อมบอกกับแม่ก่อนก็ได้คะ ตอนเราบอก เราก็ค่อยๆตะล่อมๆบอกกับแม่ก่อน พอแม่รู้แม่ก็บอกพ่อให้คะ เรารู้ว่าพ่อแม่ของเราท่านอาจจะผิดหวังเพราะเรายังไม่ได้แต่งงาน แต่ท่านก็ดีใจที่ได้หลานคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ😊

สุดท้ายแล้วคนที่รักเรามากที่สุดคือ พ่อและแม่ ท่านอาจจะโมโห ในช่วงแรกแต่เชื่อเถอะว่า สุดท้ายพ่อกับแม่ก็จะอยู่เคียงข้างเรา มากกว่าคนที่เรียกว่าพ่อของลูกด้วยซ้ำ (ประสบการณ์ตรงและกำลังเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะ)

บอกพ่อแม่กะเลยค่ะยังเขาก้ไม่ทิ้งเราและลูกเราแน่นอนจากประสบการณ์เลยค่ะ ทุกวันนี้เอาไปเลี้ยงเองเลย555 ไม่ยอมให้มาอยู่กะพ่อแม่เลย สู้ๆนะค่ะ ปล ตอนเรามีเรายังเรียนอยู่ด้วยแต่ก้อดทนท้องโตๆไปเรียนจนจบค่ะ