คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว

ประสบการณ์เหมือนกันกับเราเลยค่ะ แต่ตอนนั้นลูกเรา2เดือน เขาก็มีคนอื่นเหมือนกันเลยเราตัดสิ้นใจพาลูกชายกับบ้านเพราะอยู่คนละจังหวัด ต้องนั่งรถ 4 ต่อถึงจะถึงบ้าน วันที่ออกจากบ้านเขาเราเอาแค่ข้าวของของลูกและเสื้อผ้าตัวเองไม่กี่ชุด ตอนที่ตัดสิ้นใจออกมา เพราะก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปทำไม พ่อแม่เขาก็ไม่ได้เข้าข้างเราทั้งที่ลูกเขามีคนอื่น เขาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ทั้งที่เขาก็รู้ว่าลูกเขามีคนอื่น อยู่ไปก็มีแต่เจ็บอยู่ไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น มีแต่คนมาบอกว่าทิ้งลูกไว้ให้พ่อมันเลี้ยง เราไม่ทิ้งค่ะเราเลือกลูก ผัวเลิกกันไปก็เป็นคนอื่น แต่ลูกคือสายเลือด ยอมรับช่วงแรกๆมันทรมารมากค่ะ เพราะรักเขามาก เราตัดสิ้นใจออกมาในตอนที่เรายังรักเขาอยู่เต็มหัวใจ แต่ตั้งแต่วันที่ตัดสินใจออกมา เราไม่ติดต่อเขาเลยน่ะค่ะ ไม่แม้แต่ครั้งเดียว ตอนนั้นเราทำได้แค่รักลูกให้มากๆ เวลาคิดถึงเขาก็หอมลูกกอดลูก เพราะลูกชายเราหน้าเหมือนพ่อมากกก ตอนนี้น้อง 2ขวบ10เดือนแล้ว เราเลี้ยงเองมาโดยตลอด ไม่ขอค่าเลี้ยงดูอะไรทั้งนั้น ตอนนี้น้องเปลี่ยนมาใช้นามสกุลแม่ตั้งแต่เลิกกันเลยค่ะ และทุกวันนี้ เรา2แม่ลูกมีควาสุขดีค่ะ มีแต่ทางพ่อเขาที่อยากได้ลูกกลับไปเลี้ยง แต่เราไม่ให้ค่ะ เพราะมันสายไปแล้ว/อยากเป็นกำลังใจให้คุณแม่ที่เจอเหตุการณ์เดียวกัน ว่าให้สู้ๆ คิดถึงแต่ลูกรักลูกให้มากๆก็พอ หัวใจเป็นของเราอย่าให้คนอื่นเหยียบย่ำให้มันเจ็บเลยค่ะ และอีกอย่างน่ะค่ะ ยิ่งถูกทิ้งยิ่งต้องสวยค่ะ อย่าไปปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้โทรม เสียใจก็ต้องสวยมีความสุขก็ต้องสวยค่ะคุณแม่ สู้ๆค่ะ ไม่นานหรอกค่ะ ผ่านช่วงนี้ไปได้ ช่วงต่อไปจะรู้ว่าความสุขอยู่ที่ตัวเอง (ส่วนพ่อของลูกก็ปล่อยเขาไปเถอะค่ะ กรรมใคร กรรมมัน คิดส่ะว่าเราใช้กรรมกับเขาหมดแล้ว และกรรมที่เขาทำกับเราเดียวเขาก็ได้ใช้กรรมของเขาค่ะ )สู้ๆค่ะ #ลูกชายเราหล่อมาก555