ท้องแต่ไม่มีความสุขเลย แฟนไม่สนใจ นอนหันหลังให้

เป็นแบบนี้เลยค่ะ พ่อแม่เขาก็ไม่ได้มาสนใจ ให้เราทำงานบ้านคนเดียว แม่เขาบอกว่าทำไปเถอะ ไม่ได้โคม่าอะไร แถมเรายังเลี้ยงแม่ของพ่อปู่อีก แก 92 ปีแล้ว เดินไม่ได้ ตาบอด ต้องใส่แพมเพิส เราอาบน้ำให้ เราทำคนเดียวแม่สามีเราก็ยืนดูไม่ช่วยเราเลย ป้อนข้าวก็ไม่ป้อน เราต้องป้อนเองทั้งที่เรานั่งพื้นหายใจลำบากมาก จนบางวันเราแอบร้องไห้ สามีก็ไม่เคยจะช่วย คิดว่า คลอดแล้วจะกลับไปอยู่บ้านตัวเอง ใครจะพูดยังไงก็ไม่แคร์แล้ว ไม่ไหวแล้วค่ะลำบากเหลือเกิน คิดถึงลูกก่อนแล้วตอนนี้