การเจ็บปวดที่รอคอย

ดีใจด้วยนะครับ ผมอีกคนหนึ่งที่ ชอบทะเลาะกับหมอคนไหนที่ไม่ค่อยใส่ใจดูแลผู้ป่วย คำว่าหมอต้องดูแลใส่ใจผู้ป่วยถึงจะป่วยนักหรือเบา หมอก็ต้องรักษาพวกเขา ถึงผู้ป่วยดีขื่น หรือไม่ดีขื่น มันเป็นนาที่ของหมอ ต้องรับผิดชอบชีวิตของคนผู้ป่วย แมกะทังคำพูด หรือคำจาของหมอทุกคน ต้องพูดจาดีเท่ากับให้กำลังใจผู้ป่วย ถึงเขามีเงินหรือไม่มีเงิน หมอจะต้องไม่ปล่อยให้คนผู้ป่วยตายโดยขาดการรักษาจากหมอ ถึงยังไงก็ต้องช่วยชีวิตคนผู้ป่วยก่อน อาการของพวกเขาดีขื่นหรือไม่ดีขื่น อยู่ที่บาบบุณของพวกเขา หมอช่วยพวกเขาเต็มที่แล้วช่วยพวกเขาได้แค่นี้ และค้าไช้จายของพยาบาลทั้งหมดนั้น ค่อยมาเจรจากับญาติของเขาที่หลัง แต่ถ้าคนไม่มีญาติ ต่องติดต่อทางสิตมนุษยชน เพื่อจะขอความช่วยเหลือ ผู้ป่วยไม่มีญาติ ถ้าหมอเขาทำแบบนี้จริงๆ ผมคิดว่าน่าจะดีมากเลยครับ และความคิดของผม มีทั้งดีมีทั้งไม่ดี แต่ถ้าหมอทุกคน เขาทำแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะครับ ชีวิตของคนสำคัญมาก เงินหาได้ แต่ชีวิตคนเรา หาไม่ได้หรอก ไปแล้ว ไปเลย ไม่มีวันกลับขื่นมาได้แหน่นอน สุดท้ายนี้ผมต้องขอโทษท่านผู้อานทุกๆท่านด้วยนะครับ แมกะทังการเขียน หรืการคิดของผมทั้งหมดนี้ หรือคำเหล่าทั้งหมดนี้ มีผิดประการใดๆ ผมต้องขอโทษด้วยครับ แต่ถ้าคำไหน หรือตรงไหน มันไม่ดีต่อจิตใจผู้อานทุกๆท่าน อย่าไปคิดใส่ใจนะครับ แต่ถ้าคำไหนตรงไหนควรหรือไม่ควรโปรดพิจารณาด้วยนะครับ ขอบคุณครับ