byenan

share klang po dto as long na.alam kung maiintindihan ng mga momshies na nambyebyenan..tulad ko ang hirap kc alam m ung hindi nla iniisip kung anung kalagayan ko.iniisip nla bata.d nla inisip na pag maynangyare sakin.anung gagawin nla sa bata ngayun pa nga lang n d nga nla kayang alagaan d nga nla ako matulungan.minsan.tapos ngayun.parang inaangking nla ung bata.un bang ang bait sayo pag sa harap.tapos pag talikuran pag uusapan ka.ka ng d maganda.lahat ng ginagawa ko sa anak ko.pinapakealaman ako kesyo d daw ako marunong magalaga ng anak ko kesyo d daw ako.marunong magbihis ng damit ng bata kaya daw napipilay.kesyo pinapaiyak ko raw lage. d nman sinasabi sa harap ko.sinasabe pa sa kamag anak.d lang ako makapagsalita kc kahit papaano may respeto pa rin ako at ayaw kung isipin nla pinagdadamot ko ang bata sa kanila.pero minsan.nasasagad na din ako .lalo nat naalala ko pa nung buntis ako halos pigain nla ako makapanganak lang ako.kahit d ko pa duedate.gusto nla pa saksakan na ako ng pampahilab para daw sumakit ng sumakit buti nlang d pumayag ang midwife.plano pa nlang ipa cs ako.parang sla magbabayad kami din nman.d lang sa bayad sana iniisip din nla na gaano kasakit pinapagawa nla sakin.makaraos lang sabe pa s bale ng ako basta ok ang bata..d lang namin magawang bumukod pa kc wla pang maayos na trabho asawa ko.pero ano ba dapat kung gawin..dapat ba kung sumagot o magtimpi nalang ..gigigil na kc ako sagad na s@gad na ako.ea.salamt po