Basta para sa anak kakayanin. Naging single mom din ako once, iniwan kami nung 2 years old pa lang anak namin. Akala ko hindi ko kakayanin eh, pag tinitingnan ko anak ko na natutulog doon ako nakakahugot ng lakas. Hanggang sa napalaki ko siya ng hindi namamalayan, puhunan ko yung luha, pawis at dugo. Trabaho, alaga, maging ina at ama all at once. Hanggang sa nakatagpo ng lalakeng minahal kami ng buo at walang tanong tanong. Ngayon masaya na kaming apat, ako, asawa ko, si kuya at bunso. Minsan napapasabi na lang ako, yes I truly deserve this peace and happiness.
P.S Hindi nagsupport kahit kelan yung biological father ng panganay ko. Pag hinihingian ko siya before wala daw pera, pero pag chineck mo yung facebook at insta galing silang tagaytay ng jowa nya 😂 so sabi ko wag na, ako na lang. Flat kasi bayag nya eh 🤣