Anxiety-deffrestion- overthinker

Long post ahead. sabi po sa bible, ang pagwoworry ay hindi nakakadugtong ng buhay, bagkus kabaliktaran pa nga (nakalimutan ko kung anong verse.)😅 anyway, nakakaranas din ako ngayon nga anxiety and depression..pero di na tulad 2 years ago. Namatayan kasi kami ng anak. buhay ko siyang pinanganak but after 14hrs, nawala rin siya sa amin. Nagrisk ako macesarian para sa kanya, pero maykapabayaan kasi ang ospital kaya nawala siya sa amin. Bukod sa subrang sakit ng katawan dahil sa opera, nagpositive rin ako sa covid kaya kinailangan kong magquarantine mag isa sa kwarto. ako ang bahala sa pagbangon para pumunta ng banyo, kumain at uminom. sa messanger lang kami nag uusap ng asawa ko. after 2weeks pa bago niya ako samahan sa kwarto. within 1 month after ko manganak. most of the time tulala lang ako. tapos kahit nanood ng comedy or prank sa CP, naluluha lang ako all of the sudden. Then kapag naumpisahan ko na tumawa, tuloy tuloy na yun. Kaya napapansin ko nalang na nakatingin sakin yung asawa ko at pamangkin ko. Ilang araw ko rin kinakausap ang Diyos. Nagtatanong at nagsasabi ng bigat ng loob. Then, katulad din ng dati, isa sa nagbigay sakin ng lakas ay ang katotohanang may isa pa kaming anak, yung panganay namin na nasa province. at that time 7 years old palang siya, at sabik na sabik din sa kapatid. sabi ko sa sarili, hindi ako pwedeng mabaliw dahil may isang anak pa ako. Nagpapasalamat din ako ng malaki sa asawa ko. Subrang naging masmaalaga siya sa akin. kapag napapansin niya akong tulala, mag oopen siya ng topic para malibang ako. Malaki rin ang pasalamat ko sa tatay ko. inalagaan niya rin ako by means of cooking healthy food everyday para mapadali na macondition ang katawan ko. Looking at the bright side, matinding pagsubok dumating sakin, pero nagpadala si God ng mga great supporters.. Ang masasabi ko sayo mommy., always look at the bright side of everything. Yes, mahirap. Pero kahit anong support na meron ako kung ako mismo hindi gagawa o mag iisip ng ikakalakas ko ay wala rin. agree or not, para sa akin, babae ang nagdadala ng relasyon. first, pray. seek help from God. ask for patience and strength. Hope for the best. 2nd, lunudin mo sa pagmamahal ang asawa mo. Kapag kausap mo ang asawa mo, mas maging mahinahon ka sa pananalita at pagkilos . (dito susubukin talga ang pasensya mo) mas maging maasikaso ka sa kanya. iwasan mo manumbat. ang hirap and It takes time, but worth it kapag nagbunga na. 3rd, Babae ka, Babae ka, Babae ka. ang babae, malakas at matapang. mapapagod, iiyak. Pero babangon.. Virtual Hug sayo mommy😊

Di maiiwasan mi, lalo na ngayon ang hirap mg buhay, tas andme mong what if's, pano kapag gnto, gnyan, bkit ganon, bt ganito. Dadating ka tlga sa point na gnyan kahit wala ka naman dpt ipag alala. Better siguro mi, hanap ka ng ibang pg tutuunan mo ng atensyon na tlga namang makakapga paganda ng mood mo. Kung wala naman kayong history ni partner na may nagloko,nanloko o nanakit iwasan mo nlang isipin.

Live in the moment. Wag mong isipin ang Kahapon at wag mong problemahin ang bukas. Focus ka sa araw na to. Di ibig sabihin wala ka ng plano or goals pero learn to filter kung ano lang ang iisipin mo para sa bukas. Hindi makakatulong kung palaging mag-aalala. Magdasal din palagi.

Una bakit ka ba mag oover think? meron bang history or what? mahirap kasi mag overthink lalo if wala nman basis. Mung ako sayo maghanap ka ng pagkaka abalaha pra hnd ka pp naka focus sa isang bagay kang.