Hello mga mamsh, sensya na dito nalang ako magrarant, ang hirap maging isang ina. 2 months post CS walang katulong sa baby ko, si partner busy siya sa work. Puyat, pagod at stress... minsan naiiyak nalang ako pero iniisip ko nalang yung baby ko... alam ko naman ang tungkol sa post partum depression pero nilalabanan ko kasi kailangan ako ni baby... mahirap magpagaling lalo na CS ako at ako lang magisa sa bahay at kay baby... swerte yung iba na may nanay, tita or ate na tutulong sakanila, yung feeling na di ka makakaligo hanggat gising pa si baby, di ka makakain kasi iiyak si baby... araw araw ko nalang sinasabi sa sarili ko na sana lumaki na agad ang anak ko kasi hirap talaga ako... haay dami ko pa sana irarant pero hanggang dito nalang.