650 Các câu trả lời
post partum. until now meron ako. hirap kasi kapag ung partner mo di ka tinutulungan. di supportive. lalo na nung una. ako lang ung nagpupuyat kasi magagalit nanay niya kapag inistorbo ko tulog ng anak niya. hirap magadjust lalo na sa gabi. kapag iyak ng iyak anak mo. tas cs ka pa. lagi ako pinapagalitan ng asawa ko. kasi minsan natataranta ako kasi nagmamadali umalis asawa ko lalo na lakad. eh dalawa kami ng anak ko inaasikaso ko. siya ligo lang at bihis ok na. ako ayos pa ng gamit bihis ng bata. tas ako pa. hanggang sa nilagnat ako. alam naman ng asawa ko may lagnat ako sinasabihan ako ng kupad ko kumilos. eh dba kapag may sakit hinang hina katawan mo. 2mos na baby ko nun. kasi aalis kami paskong pasko nun. may sakit ako napilitan na lang ako maligo ng mabilis. hirap kapag ikaw lang mag isa. kaya ngayon nasanay na ko sa mga sinasabi nila lalo na byenan ko
unang buwan ng post partum.. sobrang hirap.. pag umiiyak si baby parang gusto ko nalang din umiyak..tapos hirap pa ako magpabreastfeed.. and I was the only one who takes care of our baby kasi need na magwork ni hubby. I can't say na pagod ako, or bagong opera ako (CS kasi ako), or I'm not ok pa. need ko pilitin sarili ko na magheal agad kasi kawawa si baby.. walang magaalaga sa kanya. now 9months na sya.. and I'm surviving the situation. kahit lagi wala si hubby I learned how to be a mom. and I hope I become better everyday.. minsan may post partum pa din ako. pag ganun inaantay ko makatulog si baby then saka ako iiyak. ok lang yun. atleast I let it out. tapos fight na ulit. I need to be strong for our baby.. my husband do everything para makapagprovide.. so I should cope up. fight lang fight para kay baby.
fight lang ng fight momsh.. for our baby and family.. we should be strong specially we little ones to take care of.. kaya naten yan.. and I hope we learn a lot everyday and become better.. god bless po..
Unang buwan ng Postpartum 😢 sa pag bubuntis at panganganak hnd ako nahirapan sa unang buwan lang ng lumabas si baby .. iyak sya ng iyak gusto nya nkakarga lang .. puyat ako lagi .. masakit pa yung tahi kaya mahirap gumalaw.. masakit sa ulo .. yung kulay mo sa mga bagay bagay iba na kulay sa sobrang puyat .. ng minsan pag tingin ko sa baby ko kulay violet .. ginising ko yung patner ko pati sya violet sa paningin ko 😂 tz yung timbang kong 55 naging 40 mukha akong zombie 😂pero worth it nmn lahat yun ngayon 3months na si baby hnd nsa sya namumuyat .. npakabait at bungisngis .. ayaw nya din madalas ng karga gusto nya sa duyan lang 😂
Pwede both?😅.. pero cguro sakin ung huling buwan ng pagbubuntis kasi andun na ung kaba sa pangananak ung hirap ng labor, my goshh naiisip ko pa lang ung induce labor kalokaaa.. uhm, ung unang buwan ng postpartum nmn mhirap din xa kasi ung tahi ang sakit lalo na ung parang inalmuranas ako kasi sa sobrang ere lumabas ung something sa pwet ko😂 then sore nipples.. then ung pgdeal pa sa emotions natin.. very sensitive mxado. the rest okey nmn.. blessed lang kasi ung baby ko behave mxado at pinapatulog nya tlga ako sa gabi at xa lang ata ung batang nagagalit pag kinakarga😂😂😂 mas gusto nya ung nkahiga xa pra comfortable.. Hehe
Unang buwan ng postpartum! Super naninibago lalo na pg dedicated breastfeeding mamsh ka. It will turn your world, upside down kc your healing yourself, at the same time your feeding your baby every two hours and kung n0 choice, you have to attend to errands on your own. Salamat nlng sa mga nggng katuwang nten to survive everyday. But afterwards, mggng ok dn lhat. Don't loose hope. At the end of the day, all sacrifices will be worth it. 😀
indeed mommy ☺️
unang buwan ng postpartum 😵 para sa katulad ko na ofw ang husband, napakahirap.. tatay ko lang na senior citizen at lalaking panganay na anak ang kasama sa bahay.. umiiyak nlng ako sa madaling araw habang isinasayaw ang newborn ko, kahit masakit pa ang tahi, need gumalaw dahil walang ibang maasahan, hindi ako matulungan ng mother ko kc nasa province cia at hindi makabiahe dahil sa pandemic, umiiyak nlng ako habang kausap ko cia sa cp
unang buwan ng postpartum. hirap kasi ikaw lang mag isa gagalaw. ni hindi ka nila maiintindihan sa pinagdadaanan mo. sasabihin wala lang yan. I remember 2 mos na bb ko. nilagnat ako ng sobra. nagagalit pa sakin asawa ko dahil ang bagal bagal ko kumilos kasi aalis kami. pero sobra sama ng pakiramdam ko. hinang hina ako. wala ako karamay kundi sarili ko lang tas aasikasuhin ko pa bb ko.
Mas mahirap yung unang bwan ng postpartum.. lalo na pag wala kang katuwang sa pag-aalaga sa anak mo. Yung as in wala talaga. Sariling sikap.. sariling comfort pag may pain kang nararamdaman.. tapos yung tatay pa ng anak mo walang maitulong, sakit ng ulo.. nandyan na yung magpupuyat ka sa gabi, habang sila ang sasarap ng tulog.. tapos after magpadede gutom ang mommy..😔 Pero okay lang mag-isa kaya yan.. para sa anak
unang buwan ng postpartum. Hindi ko alam kung saan ako kakapit nung mga time na yun. Ang hirap mag adjust yung gabi gabi ka nalang umiiyak di ko alam kung anong rason basta ramdam ko na malungkot ako. Dadagdagan pa ng laging gising si baby sa madaling araw.Hays parang pinagbagsakan ako ng langit at lupa.. Kung di lang siguro positive outlook sa buhay maloloka talaga .
1st month postpartum with my first baby - I gave birth via emergency CS and it was difficult na sabay sabay mong need harapin ung start ng grabeng puyat (every 2 hours na dede ni baby) plus sobrang sakit na pagpapabreastfeed dahil first time at nagsusugat na and nagpapagaling ka pa ng sugat mo from CS.
lea