I just wanted to share how much I am tired of trying to work things out. Pinag pray ko at inintay kong magbago ang live in partner ko dahil may anak kami at mahal ko sya.. Pero I'm on the point na parang gusto ko na mag give up. Una sa lahat madalas nya na akong sumbatan oo minsan nag lambing o mag request na bili nya ko fud tas minsan sasabihin ko needs ng anak nya. Sa totoo lang needs ko di ko inaasa sakanya kasi feeling ko para sakanya utang na loob ko na pinapakain nya ako ako binibilan.. Tas pag wala pa akong nahanap ng work sinusunbat nya sakin na nakikitira kami sa mama nya. Parang feeling ko parang balewala. Saka the way sya makipag usap sakin at the way sya magsaluta parang bobo tingin nya sakin at pagod na ako Pagod na pagod kung di lang sa anak namin matagal na akong sumuko una plaang nung nahuli ko na syang nambabae.