Help!

i am a first time mom. My hubby is in abroad and I am the only one taking care of our almost 2 month old baby. My father and my siblings give their hands to help me somehow looking after my child. Pero most of the time, hands on talaga ako kay baby. During nightime, fussybsi baby. Iyakan even sa madaling araw kaya wala ako masyado pahinga. I wander to myself if have you ever lost your patience kay baby niyo? I feel sorry if somehow pagalit kong sinasabi kay baby na tumahan na or naiirita ako lalo na madaling araw biglaan yung gising niya tapos umiiyak. I always check naman if wet or nag poop si baby, or may gas sa tummy and if naka burp and other do's and donts. Please help me understand myself. Am I experiencing postpartum depression or is it me talaga na di lang mahaba ang pasensya? I feel sorry for my baby.

3 Các câu trả lời
 profile icon
Viết phản hồi

Hi sis. Ganyan din ako sa first baby ko. Nasa abroad din si mister at ako lang mag-isa sa bahay. Dati pa nga sa sobrang puyat - kapag umiiyak siya ay nakatulala na lang ako then saka na lang ako mahihimasmasan. Ganyan talaga transition kapag mga first time mom. I am now with my 2nd daughter - turning 4months tomorrow and by Gods grace andito na si mister. Pero syempre same p din situation- napupuyat at napapagod tayo mga ina. Hinga lang malalim - and smile na lang. Wala din naman silang ibang means of communication kundi “pagiyak” sa ngayon. Self control at selfless love talaga ang need natin 😸. Hope makatulong na mapagaan pakiramdam mo.

Đọc thêm