ABORTION OR NOT ABORTION?

My partner was not ready for our baby ako lang talaga may gusto magka baby I'm 23 he's 33 and no he's not married and never been married yet laki ng age gap namin pero mas ako pa yung willing magka anak kesa sa kanya 😂 when he found out na buntis ako he really said na we should get rid of the baby kung pwede ba kung ok lang sa akin coz he's not ready yet but I disagree sabi ko pumili ka maghiwalay nalang tayo o GO tayo kay baby , his reasons was ganito ganyan daw sabi ko magagawan yan ng paraan nakipaghiwalay ako sobrang struggle ko 1st month palang iyak na ako ng iyak kasi nga ayaw ko din mawala sya syempre mahal ko yun kahit pakyu hindi naman sya sumang ayon na mag hiwalay nalang kami so no choice sya kung di e accept si baby pero sa loob ng 6 mnths going 7 na ako ngayon yung depression at anxiety ko mas grumabe at yung partner ko kahit hindi kami nag hiwalay hindi ko talaga ma feel na may paki sya sakin at sa feelings ko kaya nya akong tiisin I am so sad but I never regret that I choose to continue on my pregnancy at hindi ako sumang ayon sa gusto nya na ipa abort si baby iniisip ko nalang babangon ako talaga after manganak ok lang sakin na di mo kami binibigyan ng halaga ngayon kasi pag ako nakapanganak nak ipa rerealize ko sayu yung struggle at sakit na nararamdaman ko ngayon buntis palang ako yung feeling na meron ka ngang matatawag na partner pero wala namang paki sayo.

Naisip ko na minsan magpaabort kasi almost graduating nako sa college. Tapos 5 months na si baby, pinacheck namin para di kami nagbebase lang sa pt. Then the father of my baby and I finally saw her and we also heard her heartbeat kaya yung partner ko biglang naging desididong itutuloy na siya, ako medyo nagdodoubt. ayoko talaga kasi baby ko siya e, ayokong pumatay ng anak ko. kahit na ginawa ko nun is panay inom at nakainom din ako ng medicine once or twice na bawal pala sa buntis. Then after nung naconfirm na namin na buntis ako, kinumpronta ako ni mommy para umamin. so ayun inamin ko na, at first nafeel ko na disappointed sila. pero tinanggap nila at sinuportahan ako. nagiging ok na din lahat at based sa ultra sound healthy naman si baby. 30 weeks and 3 days nakong pregnant ngayon hehe. unti unti ko na din nireready sarili ko sa responsibility. pero hoping ako na pag 37 weeks na siya e lumabas na siya kasi kailangan ko ng pumasok. tbh sobrang ayaw akong iwan ng baby ko kahit nagkadepress depress nako or kung ano pang nagawa kong di pwede sa buntis. Siguro kasi suicidal ako, and she gave me reasons to still be brave and to fight.

no.. ready or not.. its a blessing.. ako po nabuntis ako ng hindi ready sya din di ready gusto nya ipalaglag. i was told by my doctor na bawal muna ako magbuntis.. i have medical condition kc i had radiation therapy due to cancer.. then 5mos later i got pregnant.. ayaw ni partner kc baka magkakompikasyon sa kin ikamatay ko ganun..sabi ko its now or never... no im not giving up my baby so i consulted my doctor and ob if its really ok na ituloy ko.. sabi ni OB its ok.. sabi ni onco.. magpray tayo.. high dosed kasi ako baka may effect. from day 1 i found out na buntis ako through out my pregnancy kinakabahan ako but im talking to her to be ok and praying kay god.. never din ako nag pa 4d ultrasound sa takot sa makikita ko.. what i asked sa ob sa ultrasound lang os if the baby is ok. ok namn daw ok heart beat.. never ako ako nagtanong if may kamay o paa ba.. nung makapanganak ako sa delivery room nun lumabas si baby una ko hinanap yung itsura tinitigan ko then hinanap ko kamay at paa.. dun lang ako nakahinga.. finally nAkita ko na yung pinaglaban ko.. ❤

Hindi naman option sa pilipinas ang abortion. Kung dikayo ready at paniwala mo e wala kang mabibigay na kinabukasan sa anak mo, iluwal mo at ipaampon nalang sa talagang gustong magkaanak para mabigyan ng mas better future ang bata. And wala namang taong "ready" para sa anak lahat naman tayo kailangan kumayod at constant challenge yan sainyo kung ano gagawin niyong mag partner para bigyan ng magandang buhay ang anak niyo. Sana dikanalang nabuhay kung papatay kalang din naman pala ng buhay diba? Tanungin mo nalang sarili mo kung ano kailangan mo ibalik sa mundong to,binigyan ka ng chance na maenjoy ang buhay nato at mainlove ka sa partner mo so dapat ganun din ibalik mo. Wagmo i understimate ang kakayahan mong mabigyan ng future ang bata kahit wala naman yung partner mo kakayanin mo yan bilang nanay kahot magisa kalang. Kung dikaya ng partner mo e it just means disiya worth it maging parte ng buhay mo at ng bata.

The fact na inisip mo pa lang yung abortion is a sin already.. To ask about it is for sure kinoconsider mo.. Ako po, nabuntis din ako out of marriage, sa totoo lang, at first natakot ako nung nalaman kong pregnant ako, pero never pumasok sa isip ko ung abortion.. Why? Sa field ko po, since I work in a lab where we handle chemicals na possible magcause ng infertility, bibihira smen ang nabubuntis.. Kaya natuwa ung mga staff smen nung nalaman na meron nabuntis. My point is, marami po ang naghahangad na mabuntis pero hindi pa binibiyayaan ng baby, so sino tayo para isipin ang abortion? Might as well pray for those na hindi pa nagkakababy. Also, always panindigan ang naging desisyon mo.. desisyon mo na pumayag na may mangyari sainyo, kaya panindigan mo ung outcome or possible na effect ng desisyon mo. hindi lang to sa pagbubuntis mo but also sa buhay mo. God bless po.

ang baby no matter what accidentally or not will always be a blessing kaya kahit ano pang circumstances blessing yan para sayo ... I am currently 3rd year college road to internship na may isang daughter nako 7y.o na siya incoming grade 2 ... sobrang diko alam ang gagawin ko kasi alam kong for the second time madidisappoint ko ang family ko lalo na ung sister ko na nagpapa aral sakin ... ineexpect ko ng magagalit sila pero mali ako ang pinakaunang sinabi ng ate ko na nagsusupport sa studies ko is hindi ako dapat magdrama dahil blessing ang pagdating nitong 2nd baby ko at kung totoong nagpapasalamat ako na pagaaralin padin ako patunayan at tapusin ko ang studies ko ... never ko naisip ipa abort kahit na pwdeng hindi nako mkatapos pa ng pagaaral ... God really works through every circumstances kaya no to abortion 😊

I hate when I heard talaga about abortion 😭 I feel my heart 💔 ,some people they spend alot of money so they can have kid's tapos pa abort lang ang iba?since the day one when the spern they contact there is life inside of you, another 💓 beat that's have the right to live in this world also,kaya no matter what, accident or not plan what ever kong iniisip ninyo Hindi kayo ready?don't ever think about it is because I believe baby is a blessing that's from God at hindi iyan mabubuo if hindi will Ng Panginoon so face it and don't be scared if minor ka man or?u will be a single mom?kz walang haharap or maging Ama Ang anak mo?face it that's who u make u a better person how to be strong and survive everything 💪🙏 I have so many friends who is single mom at na survive nila no matter what

17 ako ng mabuntis ako sa boyfriend ko dati. Nalaman nya na nabuntis nya ko. Nung nalaman nya na buntis ako iniwan nya ko. Nag open ako nun sa kaibigan ko sabi nya sakin na pamilya ko lang ang makakatulong sakin. Nagdadalawang isip ako kung pano ko sasabihin. Pero nasabi ko din nung una sobra yung galit nila, yung father ko gusto akong saktan pero pinagtanggol ako ng nanay ko at sinabing kung sasaktan ba ako ng tatay ko mawawala ba yung bata hindi naman diba. Sinabihan ako ng nanay ko na tutulungan nila ako dahil alam nilang nagkamali ako pero sa susunod na maulit pa baka daw ikamatay na nila. Ngayon alam ko na na pamilya mo lang ang masasandalan mo. Isa nakong mommy pero hindi matatapos yung pangarap ko para sa mga magulang ko lalo na at may inspiration nako.

Hahahaha nakakatawa po mga comments dito! Galit na galit kayo sa nagtanong. Hindi naman sinabi nung nagtatanong na nagpabort cya, nagtatanong nga cya. Opinion/thoughts nyo lang. Well, anyway... For me, depende sa sitwasyon hindi ako magpapaka impokrita at magsasanta santahan, kung biktima ka ng rape/abuse or kung ano man kahalayaan at bata ka pa. Cguro oo. Kasi, anong muwang mo sa mga ganon sitwasyon, lets face it masisira ang kinabukasan mo. Anong kinabukasan din ang mabibigay mo sa magiging anak mo kung ikaw mismo biktima ng mga ganon bagay. Alam ko masama at kasalanan, ipa ampon? Pwede. Pero ginagawa nyo ng may isip na kayo at dahil mapupusok lang kayo at dala ng kalibugan nyo, NO NO NO ako dyan, kasalanan na yan. Alam nyo na yan at parehas nyong ginusto yan. So dapat panindigan nyo.

bakit namn abortion agad ang nasa isip kapag hndi pa ready ang both partner. para saken mas maganda kung ipa ampon nlng yung bata kesa ipa abort. sanggol yan biyaya. wala nmn yang kasalanan sayo or sa kahit na sino kaya wag sana agad husgahan nang pag aabort. bigyan sya ng karapatang mabuhay hndi man sa piling ng sarili nyang mga magulang. madaming mag asawa na hndi nabibiyayaan ng anak tapos ikaw mag paoa abort ka lng. kung hndi pa ready si partner sana ikaw magkaroon ka ng guts pra panindigan ang bata. ako aaminin ko hndi padin ako ready noon na magkaroon ng baby pero dumating i prayed alot and god gave me wisdom to do whats right. and thats to keep na baby. and now im excited . sana ikaw din