Ang hirap andito na nman ako sa sitwasyon na sobrang nagaalala kase malapit na yung kabuwanan ko pero wala pang gamit yung anak ko,wala pang work yung papa nya,tapos nabalitaan q na namn na maglalockdown ulit yung pang araw2x na namn yung dumagdag sa iniisip ko,😟ang hirap ng ganito yung tipong wala namn akng nagagawa iniisip ko napaka inutil kung tao😞di namn ako nawawalan ng pagasa kase alam ko namn na may diyos tau hindi nya kami pababayaan pero nakaka stress lang kase nung sitwasyon namin,naiingit ako sa ibang mga nanay na nagppopost na ng mga gamit nila para sa baby kahit malayo pa yung kabuwanan nila samantalang ako isang buwan nalang yung aantayin wala man lang ni isang pares na damit,o lampin yung anak ko😭....
Pasensya na sobrang bigat lang ng pakiramdam ko,mailabas man lang kahit papano para gumaan gaan😔ayoko rin magsabi sa asawa ko kase alam ko stress din sya parehas lang kami di nya lang pinapahalata,minsan pag may bibilhin syang ulam pagtalikod na pagtalikod nya pagsarado nya ng pinto tumutulo yung luha ko,pero minimake sure ko namn na tapos na aq sa pagiyak pagdating nya kase nagaaalala sya sakin at sa baby namin😞
Sana man lang may napagsaasabihan ako ng mga problema ko😟kaso WALA tinatago ko na lang,nakikitawa lahit sobrang bigat na nung nararamdaman ko😞....
Pero fight parin🙂kase andyan namn c god hindi nya kami pababayaan ni baby🙂
Goodluck po sa lahat ng magiging mommy at magiging mommy pa ulit🙂