แชร์ประสบการณ์ค่ะ

ขอเท้าความก่อนว่าเราเป็นโรคซึมเศร้ารักษามาหลายปีแล้ว และเมื่อวันที่ 25 มกรา วันที่เราตรวจเจอโรคไทรอยด์เป็นพิษค่ะ ตอนนั้นเราตกใจมาก คุณหมอบอกว่าเราต้องกินยารักษาตัวอย่างน้อย 2 ปี และห้ามมีลูกจนกว่าอาการจะดีขึ้น แต่วันที่ 29 มกราเจ้าจิ๋วก็มา(โดนคุณหมอดุ) เราได้มาตรวจที่โรงพยาบาลซ้ำอีกครั้งวันที่ 31 มกราสรุปว่าท้องจริงๆ ก็เลยฝากท้องวันนั้นเลย หลังจากเราตรวจเสร็จแล้วคุณหมอบอกว่าค่าน้ำตาลเราสูง 193 และค่าไทรอยด์เราสูงมากจนมีสิทธิ์ที่จะช็อคได้ คุณหมอเลยสั่งให้นอนแอดมิด นอนได้ 1 คืน เราก็ได้โรคใหม่นั่นก็คือเบาหวานตั้งครรภ์เพราะน้ำตาลขึ้นเกือบ 400 คุณหมอเลยสั่งให้นอนไปเรื่อยๆจนกว่าน้ำตาลจะดีขึ้น ซึ่งเรานอนไปทั้งหมด 5 วัน คุณหมอสั่งให้เราคุมน้ำตาลโดยให้เข้าพบกับโภชนากรแนะนำวิธีคุม แต่ผ่านไป 1 เดือนก็ยังคุมไม่ได้ เลยต้องฉีดอินซูลินช่วยจนกว่าจะคลอด พอเข้า 12w ปุ๊ปเราก็แพ้ท้องกินอะไรไม่ได้ขนาดกลืนน้ำลายยังอ้วก น้ำหนักลด 5 กิโล พอเราไปตรวจไทรอยด์สรุปว่าค่าไทรอยด์ของเราไม่ดีขึ้นเลย เพราะแพ้ท้องทำให้ยาที่กินไม่เข้าร่างกาย คุณหมอเลยต้องขอนัดดูอีกครั้งถ้าไม่ดีขึ้นจะต้องผ่าคอ ซึ่งการผ่าก็มีความเสี่ยงเพราะต้องดมยาสลบ พอเข้า 16w เราก็หยุดแพ้ แต่หมอบอกว่าค่าไทรอยด์ยังไม่ดีขึ้นเลยต้องผ่าคอ เราก็โอเคเพราะถ้าไม่ผ่าในอนาคตอาจจะอันตรายกับเราและลูกถึงชีวิต เราก็นัดวันผ่าก็คือวันที่ 23 มิถุนานี้ โดยจะต้องนอนโรงพยาบาลก่อนผ่า 1 อาทิตย์และหลังผ่า 1 อาทิตย์ ซึ่งเราก็โอเคไม่มีปัญหา แต่ไม่ทันที่เราจะได้ผ่า เมื่อ 26 พฤษภาที่ผ่านมา เรามีอาการปวดท้องน้อยหนักมากจนถึงต้องโทรเรียกรถฉุกเฉินกลางดึก ซึ่งหมอฉุกเฉินได้ซาวด์ดูลูกให้แต่ก็ปกติ เลยให้เรากลับมาบ้านก่อนแล้วตอนเช้าค่อยมาตรวจที่ห้องฝากครรภ์ ซึ่งพอเรามาตรวจคุณหมอก็บอกว่าเราเป็นเนื้องอกในมดลูกขนาด 3 ซม ซึ่งตอนนี้ทำอะไรไม่ได้นอกจากกินยาแก้ปวดไปก่อน แต่ถ้าปวดมากๆจนทนไม่ไหวให้มาหาหมอทันที คุณหมอบอกว่าช่วงนี้เจ้าจิ๋วโกงตัวอาจจะไปสะเทือนกับเนื้องอกในมดลูกเลยทำให้ปวดมาก ตอนนี้เจ้าจิ๋วในท้องเรา 22w+4 แล้ว ถือว่ามาได้ครึ่งทางแล้ว เราก็แอบสงสารลูกเหมือนกันที่เกิดมาในสภาพร่างกายแม่ที่ไม่พร้อมเลย แต่คนรอบตัวเราบอกว่าเจ้าจิ๋วเก่งมากสู้ไปพร้อมกับแม่ และเราเองก็ได้กำลังใจมาเยอะมาก ตอนนี้ไม่กลัวเรื่องที่จะผ่าคอแล้วเพราะเราเชื่อว่าจิ๋วเองก็สู้อยู่เหมือนกัน ยังไงฝากถึงแม่ๆทุกคนที่กำลังมีปัญหานะคะ ขอให้สู้ๆ และผ่านอุปสรรคทุกอย่างไปให้ได้ด้วยดี อย่างน้อยๆกำลังใจเล็กๆที่ส่งให้พวกเราได้ในทุกวันก็คือเจ้าจิ๋วในท้องแม่ๆทุกคนนี่แหละค่ะ พวกเขาเองก็สู้เพื่อออกมาเจอพวกเราเหมือนกัน พวกเราเองก็อย่าท้อและสู้เพื่อพวกเขานะคะ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ