ประสบการณ์คลอดลูก (แบบธรรมชาติ)

ก่อนจะถึงวันคลอดหนึ่งวัน คือวันที่3 มีนาคม เราไปหาหอยขมตามหนองน้ำ ตอนนั้นท้อง 38w 4 d เราก้มหาหอย มีอาการท้องแข็งเจ็บจิมิ๊ ปร๊าบ!ขึ้นมาก็หยุดพัก แร่ะกลับบ้าน เวลา 5โมงเย็น เราก็มาล้างรถ เพราะว่าพรุ่งนี้หมอนัดตรวจครรภ์ตามปกติ ทำเองคนเดียวหมด เพราะแฟนทำงานยุ กทม. พอล้างรถเสร็จก็ไม่มีอาการอะไรนะค่ะ ก็ทำกิจวัตรประจำวันเราปกติ หุงข้าวทำกับข้าว พาลูกเดินเล่นออกกำลังกายปกติ ตกตอนเย็นกินข้าวเสร็จประมานหนึ่งทุ่ม ก็รุ้สึกแบบปวดท้องปวดประจำเดือน แต่เราก็ไม่เอะใจอะไร ก็กินข้าวต่อจนอิ่ม แร่ะก็นั่งดูโทรทัศน์. ก็เริ่มปวดขึ้นมาอีก ก็เลยไปนอน คิดว่าคงไม่เป็นไร คิดว่าพรุ่งนี้จะไปหาหมออยู่ค่อยถาม ก็นอนประมาน 4 ทุ่ม เริ่มปวดขึ้นมาอีก แต่ปวดหนักกว่าเดิม คือ ปวดสะโพกก้นด้วย แร่ะเริ่มปวดถี่ขึ้น ทุก 5 นาที ก็นอนต่ออีก เราคิดว่าคงไม่ออกวันนี้หรอก สงสัยเจ็บเตือน. ประมาน5ทุ้ม ปวดอีก เริ่มทนไม่ไหว ลุกเดินทั่วบ้านเลย แม่ลุกมาเข้าห้องน้ำเห็นเราเดินเลยถามเราว่า เป็นไร จะคลอดหรอ คือเราก็บอกอาการอะไรไปแบบนี้ แม่บอก ไป รพ.เถอะ มันเป็นอาการคนจะคลอด เพราะแม่เราก็เป็นแบบนี้ ก็เลยไป รพ. ถึง รพ. ตี 01:02 น.ของวันที่ 4 มีนาคม เราไปถึงก็เริ่มปวดหนักขึ้น มีอาการปวดอึบ้างปวดฉี่บ้าง แต่พอเข้าห้องน้ำไป ก็มีแต่ฉี่ หมอก็ให้ไปรอยุห้องรอคลอด แร่ะเขาก็ตรวจปากมดลูก บอกว่า มดลูกยังไม่เปิด หมอเลยบอกว่า นอนรออีกสัก 2-3 ชม. ถ้ามดลูกไม่เปิดก็กลับบ้านได้ (ตอนนั้นไม่ปวดท้องแล้ว) เราก็นอนรอ ระหว่างที่นอนรอ มันเริ่มมีอาการปวดมากขึ้นจนนอนไม่ได้ จนต้องลุกเดิน (ห้องพิเศษ) วนไปวนมายุในห้อง แม่เลยบอกว่า สงสัยมดลูกกำลังเปิด เราก็ยังคงเดินต่อ จนครบเวลาหมอมาตรวจอีกครั้งที่สอง ตรวจปากมดลูกอีกครั้ง แร่ะบอกว่า พึ้งได้1 เซน ให้คุณแม่นอนรอคลอดได้เลยไม่ต้องกลับบ้าน เพราะปากมดลูกเปิด1 เซนแร่ะ ประมาน 6 โมงเช้าหน้าจะได้คลอด แร่ะหมอก็เข้ามาตรวจทุกชั่วโมง แต่ปากมดลูกก็ยังเท่าเดิม ไม่เปิดเพิ่มเลย จน7โมงเช้า หมอก็มาตรวจอีก บอกว่า พึ้งได้เซนครึ่ง ทำไมมดลูกเปิดช้าจัง แต่อาการเจ็บนี่สิ ต่อเนื่อง เหมือนก้นจะทะลุออกมาแน่ะ ปวดไปมดช่วงล่าง จนเดินไม่ไหว หมอเลยบอก นอนรอก่อนประมานบ่ายๆน่าจะได้คลอด เราก็โอเคร นอนรอต่อไป แต่ความเจ็บยิ่งเพิ่มมากขึ้น จนคิดว่า ถ้าจะเจ็บแบบนี้ คงไม่อยากมีอีกแล้ว ทรมานเราคิดในขณะนั้น เราทั้งร้องไห้ ถามแม่ แม่ทำไมมันเจ็บแบบนี้ หนูเริ่มทนไม่ไหวแล้วแม่ (เหมือนจะขาดใจเลยแร่ะลูกคนแรก เราก็ไม่เคยเจ็บปวดขนาดนี้) แม่ก็บอกกับเราว่า แม่คลอดหนูออกมาแม่ก็เจ็บแบบนี้ ทนเอานะลูก เดี๋ยวก็จะได้ลูกหนูแล้ว ความเจ็บก็จะหายไปเอง เราพอได้ยินแม่พูดเราก็มีอาการเข้มแข็งขึ้น กัดฟันอดทนจนมาถึงบ่ายโมง มดลูกก็ไม่ยอมเปิด ยังเปิด 1 เซ็นครึ่งเหมือนเดิม (ระหว่างที่รอคลอดตั้งแต่มา รพ. เราไม่กินข้าวสักคำ จิบแต่น้ำที่ละนิด เพราะความเจ็บ มันทำให้ไม่อยากกินอะไรสักอย่าง) แร่ะเราบอกหมอว่า ขอผ่าได้มั้ย หนูทนไม่ได้แล้ว หมอบอก รออีกสัก2-3 ชม. ถ้ามดลูกไม่เปิดเพิ่มจะผ่าให้ แร่ะบอกเราว่า หมอฉีดยาเร่งคลอดให้แล้วนะ ถ้ามดลูกยังไม่เปิดอีก จะส่งตัวไปผ่าคลอดทันที เราถามหมอกลับว่า ยาเร่งนี้จะเจ็บมั้ย หมอตอบเราว่า 2 เท่า แร่ะก็ชูสองนิ้วให้เราว่าสู้ๆ เดะก็คลอดแล้ว หลังจากนั้น ประมาณ 3 นาที เริ่มมีความปวดแบบอธิบายไม่ถูก ปวดถี่ขึ้นเรื่อยๆแร่ะหนักขึ้นเรื่อย ในขณะนั้น เราคิดอยู่ในหัวตลอดว่า คนอื่นยังทนได้ทำไมเราจะทนไม่ได้ บ่าย 3 หมอเข้ามาตรวจมดลูกอีก บอกมดลูกเปิด 3 เซนแล้ว น้ำเกลือหมด เดี๋ยวก็ได้คลอดแล้ว เราก็โอเคร เดี๋ยวก็คลอดแล้ว 4โมงเย็นต่อมา หมอเข้ามาตรวจบอกน้ำเกลือหมดแล้วน่าจะเปิดมดละ (เราก็ดีใจ จะได้คลอด เพราะความเจ็บปวดที่ทรมานมันทนไม่ไหวแล้ว ) หมอตวรจมดลูกอีกครั้งหมอบอก 3 เซนเท่าเดิม หมอเลยบอก ใส่ยาเร่งคลอดอีกเข็ม พูดปุ๊ปเอาถุงน้ำเกลือมาฉีดยาเร่งเข้าทันที แร่ะบอกเราว่า ทนอีกนิดนะคุณแม่ มดลูกกำลังเปิด (เราก็ร้องไห้ออกมา) หมอก็เช็ดน้ำตาพร้อมปลอบใจ บอกว่าสู้เพื่อลูกนะค่ะคุณแม่ เดียวก็ได้เจอหน้าลูกแล้วคะ แม่เราก็กอดเรา บอกว่าทนอีกนิดลูก เดียวก็คลอดหมอก็บอก พร้อมบอกว่า แฟนเรากำลังลางานมาหา เราเลยตอบกลับแม่ว่า หนูเจ็บปวดไปหมดแล้วแม่ พูดพร้อมรั่งน้ำตา ประมาน 10 นาที เราเริ่มมีอาการปวดขึ้น จากที่ปวดยุแล้ว ปวดหนักเข้าไปใหญ่ พร้อมเลือดออกทางช่องคลอด เหมือนฉี่ หมอบอก มดลูกกำลังเปิด ใกล้แล้วคะ คุณแม่ เราก็กัดฟันสู้ทนเจ็บจนมาถึงเวลา 18:20 นาที หมอเข้ามาตรวจบอกว่า 7 แล้ว เข้าห้องคลอดได้เลยคะแม่ เพราะว่าเฝื่อหมอเตรียมอุปกรณ์เสร็จน่าจะ 10 เซนพอดี และพูดจบ หมอก็พาเข้าห้องคลอดทันที เข้าห้องคลอดปุ๊บ วินาทีนั้นที่เรานอนยุ ประมาน 18:50 เราบอกหมอว่า หมอคะ ปวดอึ หมอบอก อึเลยคะ เราก็เบ่งเต็มที่เลย หมอบอก แม่หัวลูกกำลังออกมาคะ หมอเลยช่วยเบ่ง เบ่งครั้งที่สองหัวโผล่ออกมาเลย หมอบอก คุณแม่เก่งจังเลย ขนาดไม่กินอะไรเลยยังมีแรงเบ่ง ลูกตัวใหญ่ด้วยคะ เหมือนได้ลูก 2 เดือนเลยนะค่ะคุณแม่ ลูกเราคลอดออกมาเวลา 19:00 นาที มีน้ำหนัก 3,140 กรัม สูง 50 เซน เพศ หญิง ตอนคลอดออกมาลูกไม่ร้องสักแอะ เราดูไปเรื่อยๆ ลูกมองน่าหมอ และ ส่งยิ้มให้หมอ หมอเลยพูดว่า พึ่งเกิดยิ้มเป็นละหรอคะ หนูออกมาหนูต้องร้องไห้คะ ไม่ใช่ยิ้ม พอหมอพูดจบเท่านั้นละ ร้องเลย ขณะที่หมอกำลังจะเย็บแผลนั้น เราบอกว่า ทำหมันให้ได้มั้ยคะ หมอบอก ไม่ต้องทำหรอก เอาอีกสักคน เดะหมอทำให้เลย อีกอย่าง คนสองคงไม่เจ็บเท่านี้หรอก เพราะเรารุ้ถึงความเจ็บแล้ว ว่ามันเจ็บประมานไหน นี่ถือว่าคุณแม่เก่งนะค่ะ ทนเจ็บข้ามวันข้ามคืนได้ เราเลยตอบหมอว่า ถ้าไม่มีใครช่วยให้กำลังใจคงทนไม่ได้เท่านี่หรอกค่ะ แร่ะหลังจากนั้น เราก็ย้านไปอยู่ห้องพักฟื้น ลูกเราก็นอน หมอก็มาบอกคำแนะนำ ว่าถ้าลูกตื่นให้ลูกเข้าเต้าแม่ได้เลยคะ พูดจบลูกเราก็ตื่น เราก็เอาเข้าเต้า เค้าก็ดูดเลย หมอบอก เก่งจัง ออกมาดูดนมแม่เป็นละ แต่น้ำนมเรายังไม่ค่อยออก พอลูกเราหลับแร่ะเราก็นอน แต่รุ้สึกเหมือนเราจะไข้. หมอเลยให้กินยาพาราละนอนพัก เราก็นอน. จนพรุ่งนี้ตื่นมา แร่ะเราเหมือนเรามีไข้ หมอก็มาตรวจ บอกว่ามีไข้ แร่ะ เจาะเลือด. น้ำฉี่ไปตรวจ แร่ะพอตกตอนเย็น มาบอกว่าเราติดเชื่อทางเดินปัสสะวะ เข้าเลย)ยาฆ่าเชื่อให้ แร่ะอธิบายว่า ตอนคลอดเราไม่ฉี่เลย เลยทำให้ติดเชื่อได้ ส่วนลูกเรา แข็งแรงปกติทุกอย่าง จากนั้นเราได้ยุ รพ. 7 วัน ถึงกลับมายุบ้านได้ ส่วนแผล ไม่รุ้สึกเจ็บตั้งแต่ออกจากห้องคลอด คือแผลหมอเย็บดีมาก เดินได้สะดวก เหมือนคนปกติไม่เจ็บสักนิดเลย ลูกก็เลี้ยงง่าย ไม่งอแงเลยคะ จบละค่ะ เรื่องราวของเรา การเป็นแม่คนมันไม่ง่ายเลยจริงๆ

140 Các câu trả lời

ขอบคุณแม่ทุกคนมากนะคะที่เข้ามาให้คำอวยพร..และให้กำลังใจ และใครที่กำลังกังวลอยู่ให้ลองอ่านเรื่องราวของเราดูก่อน มันอาจดูน่ากลัว..น่าทรมาน แต่คุณอาจจะไม่เป็นแบบเราก็ได้ อาจไม่เจ็บเลยก็ได้ อาจไม่ต้องใช้ยาเร่งด้วยซ้ำ ทุกอย่างมันไม่ได้เหมือนกันทั่วไปทุกคนนะค่ะคุณแม่ ที่ใครๆชมว่าเรา..เก่งที่ทนเจ็บขนาดนี้. เราก็ไม่ได้เก่งหรอกในตอนนั้น คือมันเหมือนจะขาดใจด้วยซ้ำ ไม่มีกะจิตกะใจสู้ต่อ แต่เพราะกำลังใจของแม่ที่อยู่ข้างๆตลอดเวลา มันเลยทำให้รุ้สึกว่า การเป็นแม่คนมันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ และเวลาลานั้น ห่วงลูกในท้องด้วย กลัวเขาเป็นอะไรไป อยากเจอน่า อยากรุ้ว่าจะ ญ หรือ ช อยากรุ้ทุกอย่าง อยากรุ้จะทนได้กี่น้ำ แต่ก็ทนผ่านมันมาได้ จนตอนนี้ ตัวเล็ก 5m22d แล้ว ....มันทำให้รุ้ว่าพ่อของลูกไม่มีส่วนไหนที่คิดจะช่วยเลี้ยงสักอย่าง แม้กะทั้งจะทำอะไรต้อง หิ้วลูกไปทำด้วย ให้เฝ้าลูกตอนลูกหลับ...เหมือนกลับบอกให้ไปปลุกลูกตื่น. ^^......เห่อ!!!!!...อดทนนะค่ะแม่ เด่วก็ผ่าน สู้ๆ

ใช่ค่ะ อีกอย่าง คุณหมอทุกคนใจดีมากกก น่ารักทุกคนเลย พูดจาเพราะ

ถือว่าปวดท้องนานมากเลย ของเรา 10.35 ชม. ก็ว่านานละนะ มันปวดมากตอนใกล้จะมีลมเบ่งเนอะแม่ เหมือนตัวจะขาด 2 ท่อน แต่ของเราทรมานตอนหมอยังมาไม่ถึง แต่ลมเบ่งมาแล้ว พยาบาลห้ามเบ่งพร้อมเอามือเอามือกดไว้ (ตอนยังไม่คลอดเจ็บมาก แต่พอคลอดเสร็จเล่าได้เป็นเรื่องตลกเลยค่ะ) แต่ถ้าให้เลือกอีกครั้งก็ขอคลอดธรรมชาติเหมือนเดิม (เพราะว่ามีเพื่อนผ่าคลอด ลูก2 ขวบกว่าแล้ว แม่ยังไม่หายเจ็บแผลเลย ถ้าโดนลูกวิ่งชน เพื่อนจะนั่งทรุดละร้องไห้เลยค่ะ) คุณแม่ท่านไหนกลัวการคลอดเอง บอกเลยค่ะ ไม่มีอะไรที่คนเป็นแม่ทนไม่ได้ แล้วมันไม่น่ากลัวอย่างที่คิด มันเจ็บค่ะแต่แค่แป๊บเดียว ดีกว่าเป็นไปอีก 2 ปีนะคะ สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจสำหรับคุณแม่ที่กำลังจะคลอดทุกท่าน ปล.ขอให้น้องเลี้ยงง่ายๆไม่กวนคุณแม่นะคะ💕

บ้านนี้น้ำคล่ำรั่วบ่าย3จะ4โมงรีบโทหาแฟนรีบเลิกงานเพราะถ้าช้ากลัวติดเชื้อ ใปถึงหมอบอกเปิด4เซ็นอม่นอนรอจนกว่าจะถึง10เซ็นนะคะเดวหมอจะมาตรวจดูเรื่อยๆ ระหว่างรอเยี่ยวไป2รอบมูกเลือดออกมาด้วย ปวดทรมานค่ะแต่ไม่ว ปวดนานเท่าคนแรกปวดครั้งสุดท้ายประมาน3ทุ่มหัวน้องมาจ่อจะออกรีบเรียกหมอทันที เบ่งลุกด้วยอึออกด้วย ทุลักทุเลมากค่ะ เปิดแค่4เซ็นหมอกรีดยาวเลยค่ะไม่ไหวแล้ว คลอด21:18. ทำหมันพร้อมค่ะ ทำหมันใม่เจบนะคะ จะปวดมากเหมือนปวดท้องปจด จะมาเจบตอนวันที่3ยาชาหมด

เก่งมากคะแม่

อ่านจนจบเลยเล่าได้เห็นภาพเลย ถ้าเป้นนักเขียนนิยานหนุคงอ่านของคุณแม่ทุกเล่มเลย เพราะมันทั้งสนุกและมีความสุขกับการที่คุณแม่มาเล่ามาได้เห็นน่าลูกได้เห้นน้องยิ้ม ชอบจิงๆ ค่ะ😊😊😊 มีน้องอีกคนมาเล่าอีกนะค่ะแม่😂😂 😍😘😘😘😘 หนุตื่นเต้นและก็กลัวเหมือนกันตอนนี้กังวลมาก

อ่านแล้วนึกถึงตัวเองเลยค่ะ ความเจ็บปวดที่งดงาม โดนเร่งคลอดปวดทรมานมาก คลอดเสร็จมาติดเชื้อจากแผลอีก กว่าจะได้ออกจากโรงพยาบาลนอนไปทัังหมด8วัน เดินฉีดยาฆ่าเชื้ออีก2วัน แต่ลูกเราก็อดทนมากค่ะ นอนเป็นเพื่อนแม่ที่โรงพยาบาลตั้งหลายวัน

เจ็บข้ามวันข้ามคืนเหมือนกันเลยค่ะแม่ ถูกยาเร่งเหมือนกันตอนนั้นคิดว่าคงจะตายแร้วจิงๆแต่พอน้องคลอดเท่านั้นแหละโล่งเลยค่ะ น้องบ้านนี้คลอดออกมาตอนแรกไม่ร้องเลย จนหมอจับอุ้มร้องแค่3แอะ ยินดีด้วยนะคะคุณแม่ สู้ๆค่า♥️✌️

คุณหมอน่ารักมากเลยค่ะแม่ โรงบาลเอกชลแน่เลย แม่ก็เก่งมากค่ะ ท่องแรกคลอดยากท้อง2คงคลอดง่ายค่ะ แต่กับเราท้องแรกคลอดง่ายไม่ต้องเบ่งไม่เจ็บปวด มาท้อง2ทรมานมากปวดเหมือนถูกหักกระดูก ดีที่ไม่ปวดข้ามวันข้ามคืนค่ะ

ท้อง2คลอดโรงบาลที่บ้านต่างจังหวัดค่ะ ที่ห้องคลอดก็พูดดีระดับนึง แต่มาห้องพักฟื้นอยู่ห้องรวมแม่ประหยัดเพราะช่วงโควิดต้องเซฟทุกอย่าง พูดจาอยากตีปากวันละหลายรอบ อยากกลับบ้านทุกนาที

อ่านแล้วร้องไห้เลยคะ รับรู้ถึงความเจ็บปวด และความรักของแม่ที่มีให้เรา ตัวเราตั้งใจจะคลอดเองแต่แม่เราขอร้องไห้ผ่าเพราะกลัวเราเจ็บเราเลยผ่าแค่โดนสวนปัสวะก็ร้องแล้ว ถ้าคลอดเองคงต้องผ่าคลางคันแน่คะ

แม่เจ็บข้ามวันข้ามคืนเหมือนเราตอนท้องแรกเลยค่ะ...ทรมานมากๆ....แต่พอเห็นหน้าลูกแล้วความเจ็บท้องหมดก็หายไปค่ะ....ตอนนี้เราท้อง2 38+4วีคแล้วลุ้นกับความเจ็บปวดอยู่ค่ะว่าจะเท่าท้องแรกมั้ย

VIP Member

ขนาดเราไปโรงบาลเปิด3เซนตอนบ่าย3ไม่เจ็บมากเจ็บนิดๆ รอคลอดให้น้ำเกลือเร่งคลอดเปิด8เซนตอน6โมงเย็นก็คลอดเลย ยังปวดมากๆๆๆตอนปากมดลูกเปิดเรื่อยๆร้องไม่ไหวแล้วเลย คุณแม่เก่งมากเลยค่ะ

กัดฟันบิ่นเลยที่เดียวจร้าแม่ .. แต่ต้องทน น้ำตาไม่ต้องพูดถึง ร้องจนไม่มีน้ำตาออกมา555

Câu hỏi liên quan

Câu hỏi phổ biến

Những bài viết liên quan