แม่ๆเคยมีเรื่องเครียดกันไม่ค่ะ มีวิธีบำบัดความเครียดอย่างไร

เราถามหย่าและแยกทางกับสามีตอนท้อง 7 เดือนค่ะ เพราะเราอยู่บ้านด้วยกัน 24 ชม. แยกห้องนอนกันเจอกันแค่ตอนกินข้าว เขาไม่สนใจเราและลูก คลอดมาก็ยังเหมือนเดิม แต่เขาไม่ยอมหย่าหรือแยกบ้านอยู่ เราก็เลี้ยงลูกเองสุดจะทนจนทะเลาะกันมาตลอด ตอนนี้ลูก 1.1 ขวบละ ไม่ทะเลาะกับเขาแล้วสงสารลูกที่ต้องมารับรู้ ในเมื่ออยากจะอยู่แบบทน ๆ ก็เต็มที่เขาจะทำอะไรก็ช่างหัวเขา เราไม่สน เราสนแค่ตัวเองกับลูกเหมือนที่เขาสนใจแต่ตัวเอง เมียจะอดหลับอดนอน ไม่ได้กินข้าว ไม่ได้อึไม่ได้ฉี่มันก็ไม่เคยสนใจ เราเคยถามมันนะว่าชีวิตนี้คุณจะเป็นพ่อที่ให้แค่เงินกับอสุจิแค่นี้หรอ จะไม่ทำเห้อะไรอีกแล้วใช่ไหม จี้ใจดำมั้ง เพราะลูกคนแรกก็ทำเขาท้องแต่ไม่รับผิดชอบ ทำแค่ส่งเงินให้ ลูกกับเราก็ให้แต่อสุจิมา แต่ดีไม่กี่วันก็เหมือนเดิม จนขี้เกียจพูดแล้วค่ะ สำหรับเรานะ พ่อที่ลูกควรค่าแก่การมีคือพ่อที่ดีมีคุณภาพค่ะ ส่วนพ่อเฮงซวยที่เป็นแค่ทำให้ท้อง ถีบ ๆ ออกไปจากชีวิตเถอะ มีไว้ก็หนักชีวิต พาเป็นประสาท 😒 นี่ถ้ามันยอมเลิกกับเราตั้งแต่ท้อง เราคงไม่ประสาทเสียขนาดนี้ เราถามตัวเองทุกวันว่าการแบ่งเบาเรามันยากนักหรอ ทำไมเราต้องมาคอยพูดคอยบอกตลอด โตเป็นควายเป็นพ่อคนแล้วยังต้องให้สอนจี้อีกรึไง

บ้านนี้เครียดตั้งแต่5เดือนจนตอนนี้35+4วีคแล้ว สามีก็ยังคิดไม่ได้ ยังห่วงเพื่อนห่วงเที่ยวผับห่วงกินเหล้า นอกใจเรา ตอนนี้ก็เลิกกันมาได้สักพักแล้วค่ะ สบายใจนะคะแต่ก็มีแอบเครียดบ้างเพราะสงสารลูก ร้องไห้ทุกวัน มันยังคิดไม่ได้ 🥲🥲