แชร์ประสบการณ์กึ่งคลอดธรรมชาติกึ่งผ่าคลอด​ แบบยาววมากกกกก

จริงๆคลอดตั้งแต่​ 4​ ธันวา​ 63 แล้วค่ะ​ แต่ไม่มีเวลามาแชร์ประสบการณ์เลย​ พอดีตอนนี้ว่างเพราะเจ้าตัวเล็กหลับ​ เลยจะมาเล่าประสบการณ์ท้องแรก​ คลอดครั้งแรกของเราให้แม่ๆอ่านกัน​ ยาวหน่อยนะคะ​ กะเล่าแบบละเอียดๆเลยให้คุณแม่ๆมือใหม่ได้เตรียมใจกัน​ 5555555 เริ่มต้นวันที่​ 3​ ธันวาค่ะ​ เราตกลงกับแฟนว่าจะไปจดทะเบียนสมรสกัน​ ก็โอเค​ แต่งตัว​ เตรียมเอกสารอะไรกัน​ ก่อนไปเราก็ขอเข้าห้องน้ำ​ ปรากฏ​ว่า​ มีมูกเลือดบนผ้าอนามัย​ ตอนนั้นคือตื่นเต้นเลย​ แต่รู้มาว่ามันเป็นอาการเริ่มแรกเฉยๆ​ เพราะก่อนหน้าเราไม่เคยปวดหลอก​ ปวดอะไรเลย​ ก็เลยไปจดทะเบียนที่อำเภอต่อ​ หลังจากนั้นก็เริ่มมีปวดหลอกบ้างระหว่างวัน​ แต่ก็ยังไม่คิดว่าจะคลอดเร็วๆนี้​ เพราะที่ไปหาอ่านมาบางคนมีมูกเลือดเป็นอาทิตย์​ เป็นเดือนก็มี​ เราก็แอบเบาใจ​ เพราะตอนนั้นเพิ่งได้​ 38 วีคเอง จนตกดึก​ ตอนเที่ยงคืนนอนๆอยู่​ ซักพักได้ยินเสียง​ โป๊ะ! แล้วน้ำคล่ำก็ไหลออกมาเลย แบบน้ำทะลัก​ รีบวิ่งไปบอกแม่ว่าน้ำคล่ำแตก​ บอกแฟนเก็บกระเป๋า จริงๆไม่คิดว่าประสบการณ์น้ำคล่ำแตกจะเกิดกับตัวเองแต่ก็เกิด​ 55555555​ จากนั้นก้อไปโรงบาลเลยจ้าา​ ไปถึงเค้าก็ให้เรา เรานอนรอปากมดลูกเปิด​ ระหว่างนั้นอาการก็เริ่มมา​ ปวดบีบ​สม่ำเสมอ​ เจ้าตัวเล็กก็ยังดิ้นอยู่ตลอด​ น้ำคล่ำเราก็ไหลตลอด​ จากนั้นมันค่อยๆปวดขึ้นเรื่อยๆ​ บีบถี่ขึ้นๆ​ เจ็บมากขึ้นๆ​ เรานอนมองนาฬิกาตลอด​ เพราะไม่มีไรทำเลย​ ตี2​ผ่านไป​ ตี3ผ่านไป​ พยาบาลก็วนมาดูบ้าง​ จนตี​ 4​ เราแบบไม่ไหวละ​ เจ็บมาก​ จิกเตียง​ จับราว​​ เจ็บแบบเจ็บที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้​ เจ็บจนต้องร้องว่าโอ้ยออกมา​ ​ ลมแบ่งก็มาละ​ ทีนี้หมอ​ พยาบาลก็มาล้อมเตียงเราเลยย​ บอกคุณแม่เบ่งได้เลยค่ะ เราก็แบ่ง​ ด้วยความที่แบ่งไม่เป็นเราก็ร้องแบบสุดเสียง​ โดนคุณหมอเอ็ดไปว่าไม่ให้ตะโกนแบบนั้น​ แบ่งไปหลายทีอยู่แต่ก็ไม่มีแววลูกจะโผล่หัวมาซักที​ เราก็เจ็บเน้อะ​ เพราะมันยังปวดอยู่แบบเดิม​ ไม่มีทีท่าจะหาย4้าลูกไม่โผล่มา หมอก็ล้วงๆเข้าไปหลายทีก็ไม่ว่าอะไร​ เราก็เบ่งต่อไปจนแบบเหมือนร่างกายเจ็บไม่ไหวละ​ ตอนนั้นไม่รู้ว่าผ่านไปกี่นาที​ แต่ในใจคือบอกลูกออกมาเถอะ​​ ไม่นานหมอก็มาบอกว่า​ เหมือนลูกเรายังลงมาไม่ต่ำพอ​ บวกกับลูกหายใจแผ่วเป็นบางที​เพราะน้ำคร่ำเราแตกมา​ 4​ ชม.แล้ว​ ถามว่า​ จะผ่ามั้ย ตอนนั้นเราตอบไม่คิดเลย​ ผ่าค่ะ​ คือไม่ไหวแล้วจริงๆ​ เอาฉันเข้าห้องผ่าเถอะ​ โปะยาสลบให้ฉันเถอะ จากนั้นหมอก็หายไป​ พยาบาลก็มาจัดการใส่สายฉี่​ โกนขน​ ให้เราเซ็นเอกสาร​ เราก็ทำทุกอย่างแบบสติไม่ค่อยจะมีละ​ เพราะเจ็บมากๆ​ ในใจคิดแต่เมื่อไหร่จะได้ไป​ ลมแบ่งก็มาทุกที​ ไม่แบ่งก็ไม่ได้​ เราก็แบ่ง​ จนคุณหมอมาคุณหมอก็บอกว่าคุณแม่ห้ามแบ่งแล้วนะคะ​ เดี๋ยวศรีษะลูกจะเบี้ยวได้​ เราก็อ่าว​ โอเค​ กลั้นใจไม่แบ่ง​(ยากมากบอกเลย​ แอบลักไก่เบ่งไปสองสามทีอยู่)​ จากนั้นพนักงานเปลก็มายกเรา​ เค้าก็เปลี่ยนมือกันไปมา​ ระหว่างนั้นก็ถามชื่อเราตลอด​ เหมือนเช็คว่ายังมีสติมั้ย เค้าก็เข็นเรามาจนถึงห้องผ่าตัด​ ตอนนั้นก็คือจำได้ว่าในห้องฝ่า​ พยาบาลเปิดเพลงป๊อปฟังชิวๆมาก​ คงให้รีแลคแหละ​ แต่จำเพลงไม่ได้​ เค้าก็จัดการเอาผ้ามาคลุม​ นู้นนี้นั้น​ เราก็กลั้นเบ่งไป​ เจ็บไป​ ในใจก็แบบเอายาสลบมาโปะฉันเด่วนี้!!! จนนาทีสุดท้ายที่ที่พ่นยาสลบครอบหน้าเรา​ เราก็ยังกลั้นเบ่งลูกอยู่เลยย​ จากนั้นเราก็สลบไปเลยแบบงงๆ​ ไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหน ลืมตามาอีกทีก็เห็นแสงไฟ​ เห็นห้องพัก​ เรา็๋ยังมึนๆยาอยู่​ พอพยาบาลเห็นว่าเราฟื้นแล้วก็ถามชื่อ​ แล้วเรียกคนมาเข็นเราออกจากห้อง​ เข็นออกไปก็เจอแฟนกับแม่เราเข้ามา​หา​ เราก็ยังมึนอยู่​ พี่คนเข็นเปลก็บอกว่า อย่าเพิ่งลืมตานะครับเดี๋ยวจะอ้วก​ จบประโยคปุ๊ปเราอ้วกเลย​ ไม่ทันแล้ววว​ 5555555​ แม่กับแฟนก็พูดให้ฟังใหญ่ว่าเห็นลูกละนะ​ อะไรงี้​ จากนั้นเราก็มาถึงห้องพักค่ะ​ ยังไม่เจอลูก​ ในใจคืออยากเจอลูกแล้ว​ คุยกับแม่กับแฟนซักพักพยาบาลก็มาบอกว่าเดี๋ยวจะเอาลูกมาให้กินนมคุณแม่นะคะ​ ซักแปปพยาบาลก็เข็นลูกเข้ามาพร้อมกับอุ้มมาวางไว้ข้างๆเรา​ เราไม่ได้ร้องไห้เลย​ เรารู้สึกเหมือนว่านี้ลูกเราจริงๆหรอ​ อั่ยต้าวที่อยู่ในอ้อมกอดคือลูกเรา​ ส่วนทางลูกหลังจากเราจัดท่านอนตะแคง​แบบทุลักทุเลเพราะเจ็บแผลมากกกก​ ลูกเราก็ดูดนมใหญ่เลย​ น่าเอ็นดูมากๆ มาส่วนเรื่องการพักฟื้นของการผ่าคลอดนะคะ​ วันแรกคือเรียกได้ว่าเจ็บจริงๆ​ เจ็บแผลผ่าคลอดไม่พอ​ อีท่อที่เสียบให้เราฉี่นี้ก็ทำให้เราขยับตัวลำบากสุดๆ​ วันที่สองก็ยังเจ็บแผลอยู่ แต่พยายามขยับตัวให้มากขึ้น​ เพราะไม่อยากอยู่นานค่าห้องแพง​ 555555​ ส่วนทางลูกเราตัวเหลืองค่ะ​เพราะคลอดก่อนกำหนดแต่ไม่มากนะ​ ประมาณ​ 12​ 13​ ก็ต้องเข้าตู่อบ​ ของเราเค้ายกไฟมาให้ที่ห้องเลย​ ในช่วง​ 2​ 3​ วันที่เราพักฟื้นแฟนเราก็ต้องเป็นคนเลี้ยงลูกซะส่วนใหญ่เลยค่ะ​ เพราะว่าน้ำนมเรายังไม่มา​ มาน้อยมากกกก​ ต้องให้นมเสริมทุก3ชม.​ แฟนเราก็ทำหน้าที่ป้อนนมลูกไปสิ​ ส่วนเราก็ปวดแผลไปสิ​ ไอที​ จามที หัวเราะทีคือเจ็บแผลลล วันที่​ 3​ เราได้ถอดสายฉี่​ ดีใจที่สุดในชีวิตเพราะมันรุงรังมากกกกก​ เจ็บแบบหน่วงๆด้วยเวลาเราขยับ​ ตอนพยาบาลดึงออกมห้ก็ลุ้นมากเช่นกัน​ เจ็บมั้ย ก็ไม่ขนาดนั้น​ วันที่4​ เราเดินได้แล้วค่ะ​ ลุกเอง​ นั่งเอง​ อะไรได้หมดและ​ แต่ก็ยังไม่ได้่ได้ออกโรงบาลเพราะค่าตัวเจ้าตัวเล็กยังไม่ลดซักที​ (เพราะแม่กับยายมัวสงสารลูกจะหนาวไม่ยอมถอดเสื้อให้โดนไฟ​ จนโดนพยาบาลด่า​ T__T) วันที่​ 5​ ตอนเช้าหมอก็มาตลอด​และบอกว่าจะได้ออกจากโรงบาลแล้ว​ เย้!!! บ่ายโมงเราก็เก็บของกลับบ้านค่ะ​ ส่วนไอ่ตัวเล็กก็หลับตลอดทางเล้ย​ ถึงบ้ายก็ยังหลับไม่ตื่น​ 55555555 จบแล้วคับ​ ขอบคุณที่อ่านจนจบ หวังว่าจะมีประโยชน์​กับคุณแม่มือมหม่อย่างเราๆนะคะ​ #ท้องแรกคะ #ลูกคนแรก