Bạcปาป๋อง ปุ้มปุ้ย, Thailand
#แชร์ประสบการณ์ กำหนดคลอด 5 ธันวาคม 2562 แอบแตก เย็นวันที่ 23/11/62 เวลา 16.57 เริ่มมีอาการปวด คลาย ปวด คลาย แต่แม่ก็ยังคิดว่าเป็นเจ็บเตือนเพราะก่อนหน้านี้แม่ก็เคยเจ็บเตือนคล้านๆกัน เพียงแต่จำไว้ว่า ต้องมีน้ำเดิน ต้องมีมูกเลือดก่อน ก็คอยสังเกตุอาการไปเรื่อยๆทุกการปวดคลายจะยุในเวลา 10-11 นาที แม่ก็รอเวลาจนเกือบจะ 21.00 เป็นเวลาที่พ่อบ้านจะต้องไปทำงานแล้วจะไม่มีใคริยู่เป็นเพื่อนละเลยตัดสินใจไปโรงพยาบาลที่ตั้งใจจะไปคลอด พอไปถึงก็ตรวจปากมดลูกเปิดไปแค่ 2 เซนต์เลยขอคุณพยาบาลว่าจะขอนอนรอไม่กลับพยาบาลก็โอเค ให้นอน ระหว่างนอนก็มีเครื่องนู้นนี้นั้น น่าจะเครื่องฟังเสียงหัวใจลูกและเครื่องจับการบีบรัดของมดลูก หมอก็แจ้งว่าคืนนี้แหละ พอเวลาผ่านไป 1 นาทีเหมือน 1 ชั่วโมง ความปวดมันเริ่มมากขึ้นมากขึ้นจนเริ่มตะไม่ไหว เรียกพยาบาลมาอีกรอบตอน 01.00 กว่าๆจำนาทีไม่ได้ ปากมดลูกเปิด 8-9 เซนต์ตอนนั้นคิดแค่ว่าขอให้ลูกคลอดง่ายๆให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี พยาบาลพาเข้าห้องคลอด เราเริ่มมีอาการอยากเบ่ง พยาบาลก็บอกอย่าเบ่งๆ คือตอนนั้นมันห้ามไม่ได้แล้วว่าอย่าเบ่งคือมันต้องการเบ่ง พอถึงเวลาจริงๆเบ่งอยู่ประมาณ 5-6 ครั้ง ด.ญ.ตัวน้อยก็ออกมาทุกอย่างมันถูกหยุดไว้ตรงนั้นความเจ็บปวดหายไปเมื่อเห็นพยาบาลอุ้มเค้าเดินไปนู้นนี่นั้นแม่ก็มองตามตลอด จนเย็บแผลเสร็จอาการเจ็บปวดมันกลับมาอีกครั้งปวดมากอยากเบ่งอีกละคืออะไร บอกพยาบาลที่อยู่ตรงนั้น หมอก็มาดูสรุปต้องแก้แผลและดูว่าเกิดจากอะไรรอบนี้ไม่มียาชานะแก้สดๆเย็บสดๆเพื่อดูว่าเป็นตรงไหน สรุปหมอแจ้งว่าตอนกรีดแผลกรีดลึกเกินไปและไปโดนเล้นเลือดทำให้เลือดไหลไม่หยุดแล้วไปอุดเป็นก้อนต้องเย็บอุดไปให้เลือดไปคลั่งยุตรงนั้นแม่ฟังปุ๊ปน้ำตาพังเลยจ้าทรมานสุดๆร้องโวยวายลั่นห้องเย็บสดๆทรมานสุดๆบวกกันเลือดที่ไหลและควักออกของหมอ จนผ่านไปการเย็บสดๆผ่านไปไม่ได้ทำให้อาการดีขึ้น ตั้งแต่คลอดน้อง 02.18 ถึง 04.58 เพิ่งจะเย็บแผลรอบ 2 เสร็จ อะปวดมากทรมานมากนอนไม่ได้ลุกเดินไม่ได้นั่งไม่ได้จนคิดว่าตัวเองคงไม่รอดแล้วแน่ๆตัวเหลืองหน้าซีดเหมือนคนไม่มีชีวิตแต่ไม่กล้าบอกเพราะกลัวว่าจะโดนแก้และเย็บใหม่อีก จน 07.00 อาการมันเนิ่มทรมานมากขึ้นพยายามลุกขึ้นจะเดินเลือดมันพังลงมาไหลเป็นทางคุณหมอรอบเช้ามาเปลี่ยนและขอตรวจแผลแม่เลยบอกหมอว่าช่วยหนูทีค่ะหนูเหมือนจะไม่ไหวแล้วจากนั้นหมอก็ตรวจดูแล้วแจ้งทางพยาบาลว่าต้องเย็บแผลใหม่ให้โทรแจ้งทางหมอคนดูแลว่าอาการโคม่าต้องแก้และเย็บใหม่จากนั้นอิแม่น้ำตาพังเลยค่ะเดินไม่ได้หมอกับพยาบาลต้องมาช่วยอุ้ม แม่แจ่ ้งว่าต้องขอเป็นยาชารึไม่ก้อยาสลบนะค่ะเพราะหนูไม่ไหวแล้วแต่คุณหมอมือเบามากและใจเย็นสุดๆการแก้และเย็บรอบ 3 เป็นไปอย่างทรมานน้อยและยากเพราะการเย็บแก้ทั้งหมด 2-3 รอบทำให้แผลยุ่ยและเย็บยากอีกอย่างมันบวมและช้ำมากต้องค่อยๆทำไปผ่านไปได้ด้วยดีอิแม่ดีขึ้นมากแทบจะก้มกราบหมอมันเหมือนตายแล้วเกิดใหม่ สุดท้ายก็ผ่านมันมาต้องนอนให้เลือดเพราะเสียเลือดเยอะมากค่าเลือดต่ำลงเรื่อยๆเจาะจนพรุนทุกที่ สรุปเหมือนตายแล้วเกิดใหม่เลยค่ะกว่าจะผ่านมันมา แต่เห็นหน้าลูกก็ทำให้เราสู้และเข้มแข็งค่ะพร้อมจะเจอพร้อมจะผ่านมันไป #ขอบคุณที่ทนอ่านมาจนจบ #เด็กหญิง เฌอปราง #น้ำหนัก 3,300 #คลอด 24/11/62 เวลา 02.18
Đọc thêm
