หนูชื่อ "เปาเปา" ค่ะ คุณพ่อตั้งให้ หนูคลอดแบบผ่าบล็อคหลังค่ะ คุณพ่อบอกให้เกิดวันเดียวกะพ่อนะ วันที่ 25.09.62 เช้านี้แม่เพลียมากปวดท้องจี๊ดๆหน่วงๆ ปวดหลัง เหมือนคนจะเป็น ปจด. 8.40 น.เจอมูกเลือดสีน้ำตาลที่ที่นอน และที่ช่องคลอด เลยรีบโทรบอกคุณพ่อ คุณพ่อก็รีบบึ่งรถกลับจากที่ทำงาน คุณแม่ก็อาบน้ำ แต่งตัว เตรียมข้าวของจะไป รพ. (หิวข้าว แต่ยังไม่ได้กินไรเลย กินแต่น้ำเปล่าไป) พอไปถึงรพ.หมอตรวจภายในให้คุณแม่ ปากมดลูกเปิดแล้วนะครับ 2 cm คุณหมอเลยให้แม่แอดมิท คุณแม่ขึ้นไปแอทมิดตรวจ nst ตอนนั้นมีมูกเลืิดออกมาเยอะขึ้น และเริ่มท้องแข็งถี่ หมอเริ่มให้ ยาเร่งคลอด ตอน 12.30 น. โดนโกนขน สวนก้น เปลี่ยนชุด นอนรอปากมดลูเปิดเพิ่ม......แต่ปรากฏว่า พยาบาลและหมอ มาตรวจกี่รอบๆ ก็เปิดแค่ 3 cm จน 17.00 น. สิ่งที่เพิ่มขึ้นตลอดเวลาคือความเจ็บ ปวดบีบ แรงขึ้น ถี่ขึ้น ตั้งแต่บ่ายสอง จนคุณแม่ทนไม่ไหว และหิวข้าว หิวน้ำมากๆ (มื้อสุดท้ายคือ คืนก่อน ตอน 20.00 น.) กว่าจะเปิดครบ 10 cm มีหวังปวดจน หมดแรงเบ่ง ตัดสินใจคุยกะคุณพ่อ แม่ขอผ่านะ ไม่ไหวล่ะปวดจนหมดแรง ..... และแล้วก็ได้คิวผ่าตอน 18.30 น. รอคิวไปก่อน ระหว่างนั้น พยาบาลก็มาเปลี่ยนถุงน้ำเกลือ สวนปัสสวะ (เสียวจี๊ดๆนิดๆ) เข็นเข้าห้องรอผ่าตัด บล็อคหลัง (ตอนบล็อค เสียวเจ็บนิดๆ รู้เลยว่ายาวิ่งลงขา) สักพักก็เริ่มรู้สึกชาๆ และก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย ตอนหมอลงมือ งัดๆ ดึงๆหนูออกจากท้องแม่รู้สึกอยู่นะ ว่าหมอทำไร แต่ไม่เจ็บค่ะ สักพัก 18.54 น. เสียงหนูก็ร้องดังลั่นเลย แม่น้ำตาไหลอัตโนมัติ แล้วหมอก็เครียส่วนที่เหลือ และเย็บปิดแผล พยาบาลอุ้มหนูมาให้แม่ดูแปบหนึ่งแล้วก็เอาไปอาบน้ำ (หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอแม่อีกเลยจนเย็นของอีกวัน) คุณแม่ถูกย้ายไปห้องรอดูอาการ 2 ชม. ยาแก่ปวด อกฤทธิ์ แรง และยาวนานมาก ทั้งมึน เวียน บ้านหมุน คลื่นไส้ เป็นแบบนี้ 24 ชม.เลยทีเดียว อาการเจ็บแผลก็เริ่มรู้สึกตึงๆเสียวๆแล้ว แต่ไม่มาก พอ 22.00 น. คุณแม่ถูกย้ายไปห้องพักฟื้น สภาพ เหงื่อโชก คันตามตัว (ผลข้างเคียงของยาแก้ปวดล้วนๆ) แต่มือสั่น (น่าจะเสียเลือดเยอะ) แต่จริงๆแม่ร้อนมากๆ มึน คุยกัใครไม่ค่อยรู้เรื่องลืมตาไม่ได้เลย คลื่นไส้สุดๆ หลับแบบไม่รู้ใครมาเยี่ยมบ้าง 5555ได้ยืนแต่เสียง ที่ตลกคือ หมอลืมบอกว่า หลังผ่า ขยับพลิกตัวไปมาได้ แค่อย่าเพิ่งนั่ง หรือลุก ให้นอนราบจน เช้า คุณแม่ไม่รู้จ้าาาา นอนแข็งทื่อๆแบบนั้นยันเที่ยง (หมอมาเที่ยง) หมอบิกท้องอืดหมดแล้ว ให้ขยับได้ และเริ่มให้อาหารเหลว (อาหารมื้อแรกในรอบ 44 ชม. คือ อาหารเหลววว T*T) กินไปอ้วกไป เพราะยายังไม่หมดฤทธิ์ แผลผ่าก็เริ่มเจ็บ ตอนถอดสายฉี่ ฉี่ไม่ออกจ้าาา โดนสวนอีกรอบ พยาบาลยอกว่า เยอะมากค่ะ 1.3ลิตร ตอนนี้ก็เจ็บแผลวนไปค่ะ แต่พยายามลุก ขยับ ให้มากที่สุด #ขอบคุณที่อ่านมายาวมากจนถึงตรงนี้ #ถามเพิ่มเติมได้นะคะยินดีแชร์ให้อีกค่ะ #เรื่องราวมีรายละเอียดอีกเยอะเลยค่ะ
Đọc thêmแชร์เรื่องราวความประทับใจของแม่มือใหม่
จากวันนั้น จนถึงวันนี้ แรกๆที่รู้ว่าตั้งท้อง ก็ยังรู้สึก ไม่ผูกพัน เท่าไหร่ แต่พอนานวันเข้า ท้องยิ่งใหญ่ ขึ้นเรื่อยไป มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ยิ้มและมีความสุขได้ทุกครั้ง คือ มี "ดวงใจ" ดวงน้อยๆ กำลัง ดิ้นไปมาในท้องที่ยื่นใหญ่โตขึ้นทุกวัน อีกไม่นานสินะ เราจะได้เจอกันซะที ... #คนแปลกหน้าที่ผูกพันกัน #34+4 วัน #เปาเปา #ร่วมกิจกรรม #ความประทับใจ #ชิงเครื่องนึ่งขวดนม
Đọc thêmเรารู้ตัวเลยช่วงนี้ท้องแก่ นอยด์มากขึ้น...ยิ่งได้ฟัง คนแก่ในบ้านปากเสีย ยิ่งรู้สึกแย่ เปรียบเทียบกะสะใภ้อีกคนไม่พอ ทำไรเองก็ไม่ได้ต้องคอยปรนิบัติรับใช้ทุกสิ่ง ยังจะปากเสียว่าเรา....เดี๋ยวลูกก็พิการมั้งไรมั้ง อย่านั่งเยอะ...บลาๆๆๆๆ ขอโทษนะคะ จะพิการคงพิการตั้งแต่ทำงานงกๆๆๆๆตอนท้องสามเดือนแรกล่ะ ง่วงนอนบ่อยยังเอ่เราไปนินทาเลย.....#ขอพื้นที่ระบายหน่อยนะคะ #ขอบคุณทุกๆๆท่านที่เข้าใจ
Đọc thêm