ลูกร้อง​ แม่ก็ร้อง

ช่วงเดือนแรกมันคือเหนื่อยมากจริงๆ ค่ะ ... เพราะแม่กับลูกก็ไม่ต่างจากนักเรียนที่เปิดเรียนมาเจอกันวันแรก ต้องเรียนรู้และทำความรู้จักกัน บ้านนี้คลอดโรงพยาบาลเอกชน คุณพยาบาลช่วยดูแลให้ตอนกลางคืน ตลอดที่อยู่โรงพยาบาล จำได้ว่ากลับบ้านวันแรกพร้อมนางฟ้าตัวน้อย หืมมมมม.....กลางคืนกลายเป็นจอมมารน้อยซะงั้น อึ แล้วก็ฉี่ แล้วก็ร้องไห้ อุ้มยังไงก็ไม่หยุด จนยายเข้ามาดู แล้วก็ชงนมให้กิน ปรากฎว่าเงียบกริ๊บ ยายบอกว่าถ้าฉี่ ถ้าอึก็ให้กินเลย ไม่ต้องรอว่าต้อง 3 ชั่วโมงเพราะกินนมไปแล้วหรอก คืนนั้นจำได้เลยว่า ฉลองต้อนรับนางฟ้าคืนแรก พ่อกับแม่ได้นอนตอนตี 4 หลังจากนั้นก็ใช้สังเกตุเขาดู เราจะรู้เองว่าร้องแบบนี้คือหิว ถ้าขยี้ตาแล้วร้องคือง่วง ประมาณนี้ค่ะ แต่บ้านนี้ถ้าง่วงในระดับที่สูงมากจะมีอาการฟาดงวงฟาดงา ต้องเดินกล่อมสู้เสียงโอเปร่านางสักพัก แล้วก็จะหลับค่ะ ตอนนี้ได้ 5 เดือนแล้วค่ะ ตอน 1 เดือนแรกรู้สึกว่าเวลากว่าจะผ่านไปแต่ละวัน นานมาก แต่พอ 3 เดือนแล้วรู้สึกว่าเวลาผ่านไปไวค่ะ ยิ่งพอเขามีพัฒนาการการอะไรใหม่ๆ แม่จะยิ่งมีความสุขค่ะ....เวลาลูกร้องไห้ แม่ไม่ต้องรน นะคะ ใจเย็นๆ ค่อยๆ สังเกตุอาการดูทีละอย่าง เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ช่วงแรกตอนกลับบ้านใหม่ๆบ้านนี้ก็เป็นคะ ลูกร้องไห้งอแงงไม่ยอมนอน แม่ก็ร้องด้วย แม่ก็ซึ่มเศร้าหลังคลอด พอเริ่มปรับตัวได้ทุกอย่างก็ค่อยๆดีขึ้นคะ

บ้านนี้ร้องตั้งแต่วันแรกที่น้องคลอดเรยค่ะ น้องดูดนมเราไม่ได้แล้วเค้าร้องให้นมก้อปั้มยังไม่ออก นึกโมโหตัวเองมากค่ะตอนนั้น

ท้องอืดไหม ก้นแดงไหม คอเปื่อยไหม ลิ้นขาวไหม ฉี่เปียกอึเปียกไหม ร้อนไหม หนาวไหม อุ้มแนบอกไว้บอกรักลูกนะ :)

ยุดีๆก้ร้องไห้ตามสะอย่างนั้น​ ไม่รู้จะทำอะไรยังไง​ ทำอะไรไม่ถูก​ เลยค่ะ​

สู้ๆนะคะคุณแม่ พ้นช่วง2เดือนขึ้นไปก็เริ่มเลี้ยง่ายแล้วค่ะ

บ้านนี้ช่วง1เดือน เริ่มปรับตัวได้ รู้นิสัยลูกแล้วค่ะ