ขอความคิดเห็นจากแม่ๆค่ะ(ขอระบายด้วยส่วนนึ่งค่ะ)

แม่เป็นแม่full-time มาเกือบจะ6ปีแล้วค่ะมีลูกสองคน คนแรก5ขวบ คนที่สอง1ขวบ3เดือน ทุกวันนี้แม่มักมีความรู้สึกเบื่อลูก เกลียดลูกเวลาที่ลูกคนเล็กร้องไหร้และลูกคนโตงี่เง้าก่อกวน แม่มักจะตีลูกตะหวาดดุลูกและจะหนี้ลูกไปอยู่ตามลำพังแต่ก็ไม่นานประมานเวลา5-10นาทีไม่เกินนี้ แม่มักจะทำอะไรไม่ถูกเดินวนๆทำอะไรวนๆหลงๆลืมๆ ลืมทุกอย่างที่จะทำจะพูด แม่มักมีอารมณ์ร้ายระงับอารมณ์โมโหไม่อยู่ แม่ไม่ค่อยได้ออกไปไหนจะอยู่บ้านกับลูกตลอด24ชม. เวลาลูกคนโตไปรร.ก็จะดีขึ้นนิดนึง ส่วนสามีทำงาน ทำงาน และก็ทำงานไม่ค่อยพาออกไปเที่ยวไหน เดือนๆนึงแม่จะได้ออกบ้านไม่เกิน1-2ครั้ง แค่พาลูกไปฉีดวัคซีน อยากจะถามแม่ๆบ้านอื่นว่าแม่ๆเป็นเหมือนกันหรือเปล่าหรือว่าแม่ผิดปกติมั่ยที่รู้สึกไม่ดีกับลูก แม่ก็ไม่คิดว่าแม่จะเป็นโรคซึมเศร้าหรืออะไรนะคะ แม่รักลูกมากอยากทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเพื่อลูกโดยการเลี้ยงลูกเองไม่เอาไปฝากใครเลี้ยงแม้แต่ย่ายายค่ะ แม่เองก็รู้สึกไม่ดีกับตัวเอง แม่เหนื่อยเบื่ออยากพักอยากเที่ยวอยากทำะไรที่อยากจะทำอยากมีเวลาส่วนตัวแต่คนในครอบครัวมักไม่เข้าใจ ทุกครั้งที่แม่คุยกับสามี เขามักว่าแม่มองแค่ด้านเดียวมองแค่ปัญหาของตัวเองแม่กลับกลายเป็นคนผิดที่มาปรึกษา คนเลี้ยงลูกจะเครียดอะไรอยู่กับลูกไม่มีความสุขหรอสามีถาม แม่อธิบายต่อไม่เป็นเลยได้แต่เกิดคำถามอยู่ในใจว่าทำไมเขาไม่เข้าใจเราบ้างเลย????

9 Các câu trả lời
 profile icon
Viết phản hồi

เราเข้าใจแม่นะคะ เข้าใจมากๆค่ะ สิ่งที่แม่เป็นเกิดจากการกดดันตัวเอง คนมนครอบครัวกดดัน และลูกกดดัน เริ่มจากตัวเอง เมื่อลูกร้อง ดูที่สาเหตุค่ะ คนโตร้องเพราะงี่เง่า ปล่อยเลยค่ะ ปล่อยให้ร้อง ปล่อยให้งี่เง่าได้เลย แม่นั่งมองเฉยๆได้เลย นานเท่าไรก็รอค่ะ เค้าจะสงบได้เอง ไม่ตี ไม่ดุ ไม่ว่า แม่นั่งจิบกาแฟดำมองเค้าเฉยๆพอค่ะ เมื่อเค้าหยุดได้เองแล้ว แม่ค่อยปลอบและเข้าหา กอดพร้อมทั้งบอกเหตุผลว่าทำไมแม่สนใจเวลาหนูร้อง และอธิบายว่า “เราก็รักเค้า ไม่ใช่ไม่รัก หรือรักน้องมากกว่า เพียงแต่ว่าตอนนี้น้องยังดูแลตัวเองไม่ได้ แม่ต้องดูแลน้องมากกว่านิดนึง แต่หนูเก่งแล้ว โตแล้ว ดูแลตัวเองได้ แม่หายเหนื่อยเยอะเลยนะ #คนเก่งของแม่” คนเล็ก ลูกวันเดียวกับเราเลยค่ะ กำลังติดแม่มากชนิดที่ว่าเข้าห้องน้ำไม่ได้เลย ต้องติดกันตลอดเวลา ไม่พอใจเอาหัวโขกนู่นนี่ที่อยู่ใกล้ เช่น พื้น ตู้เย็น เครื่องซักผ้า ประตู และขาอ่อนลงไปนั่งกับพื้น พร้อมกับร้องแบบว๊ากๆ เรียกร้องความสนใจ วิธีจัดการของเรา เจ้าห้องน้ำตามสบาย ไม่รีบ มีส่งเสียงบอกว่าแม่อยู่ในนี้ ปล่อยให้ร้อง สักพักเค้าก็เงียบ แบะกลับมาเล่นของเล่นรอค่ะ เมื่อเค้าอยากได้อะไรแล้วไม่ได้ เราก็เฉยค่ะ ปล่อยให้เค้าต่อต้าน แต่เค้าจะเรียนรู้แล้วว่าเค้าเจ็บ เค้าไม่ได้อะไร อาการก็ลดลงค่ะ

Đọc thêm
5y trước

เรื่องเวลาพักผ่อนของตัวเอง หาค่ะ มันต้องมีกันบ้าง ปลอยลูกได้เลยค่ะ แค่ให้เค้าอยู่ในสายตาก็พอ เวลาออกไปข้างนอก เราไม่เจอปัญหานั้น เพราะเราขับรถเองได้ และรถมีคาร์ซีท ไปไหนไปกัน 2 คนแม่ลูกค่ะ แต่ส่วนใหญ่ไปใกล้ๆ เพราะถ้าไกลเป็นห่วงใจสามี เพราะเค้าจะเป็นห่วงลูกเช่นกัน เลยรอไปพร้อมกันทุกๆวันหยุดค่ะ

Câu hỏi liên quan