แม่ที่ต้องมาเป็นแม่บ้านและขอเงินสามี จากที่เคยทำงานมาก่อน รู้สึกยังไงบ้าง

เราเองก้มีหน้าที่เลี้ยงลูกอย่างเดียว สามีทำงานคนเดียว แค่เลี้ยงลูกก้ไม่มีเวลาคิดอย่างอื่นแล้วค่ะ ส่วนสามีก้มีเงินให้ใช้ไม่ขาด เพราะเราจะขอซื้อของที่จำเป็นจริงๆเท่านั้น และสามีก้ไม่เคยพูดหรือบ่นว่าเราและลูกคือภาระใดๆให้น้อยใจ เราเลนคิดว่าจะเลี้ยงลูกของเราให้ดีที่สุด สมกับที่เราต้องออกจากงานมาดูแลค่ะ เพราะเราเขื้อว่าคนอื่นก้ไม่ใครจะสามารถดูแลลูกได้ดีเท่าแม่ของลูกเองค่ะ

รู้สึกเครียดคะ อึดอัดใจบ้าง ยิ่งบางครั้งเจอคำพูดของสามีแย่ๆ ก็แบบจะทำไรไม่ได้นอกจากแอบไปร้องให้เงียบๆ เหมือนเราเป็นภาระเค้า เพราะทำงานหาเลี้ยงตัวเองตั้งแต่ก่อนคลอด จนใกล้คลอดคะ

แฟนไม่เคยบ่นเรื่องการใช้เงินค่ะแต่สงสารแฟนมากกว่าที่ต้องทำงานหนักกว่าเก่าเพราะต้องทำงานคนเดียวทำงานรับเหมาคนเดียวมันทำยากและก็ต้องเหนื่อยกว่าอีกค่ะ

ลูกคนแรกไม่ค่อยได้เก็บเงินสำรองไว้ค่ะรู้สึกอึดอัดเวลาต้องแบมือขอเงินสามีใช้ แต่ลูกคนที่สองนี้เราเตรียมเก็บเงินสำรองไว้ใช้สบายใจมากค่ะ

อึดอัดค่ะ แต่เรามีหน้าที่ในการเลี้ยงลูกซึ่งเป็นสิ่งที่ใครก็มาทำได้ดีกว่าเราไม่ได้ แถมยังได้เห็นพัฒนาการของลูกทุกวัน เรายอมค่ะ

ก็คงอึดอัดบ้าง เพราะขาดเสรีภาพในการใช้เงิน แค่ถ้าอยากได้อะไรก็บอกกันตรงๆคะ