คลอดลูกน่ากลัวมั้ยค่ะพึ่งท้องเเรก55

ไม่น่ากลัวอย่างที่คิดค่ะ เราจะเล่าแบบละเอียดนะคะ เราท้องแข็งถี่ๆ 3-5นาที ก็ยังนิ่งนอนใจ ยังไม่บอกแม่ เดี๋ยวจะหาว่าเราไม่อดไม่ทน แค่นี้ก็สำออย(ความคิดเรานะ) พอตี3มูกเลือดมาจ้าา เราเลยถามเพื่อนเราที่เป็นพยาบาล เจ็บแบบนี้ไปโรงบาลเลยมั้ย มันเจ็บจริงหรือเจ็บหลอก เพื่อนบอกมาได้เลยจ้า เจ็บจริงแล้ว ก็กะว่ะจะทนให้ถึงเช้า มันไม่ไหว ตี4กว่าไปถึงโรงบาล สรุป ปากมดลูกเปิด2เซน ก็กินน้ำกินนม กินขนมปังก่อนที่เราจะไม่ได้กิน (ยังมีหน้ามาห่วงกินอีก) พอ6โมงเช้า ตรวจอีกแล้ว ครั้งนี้เจ็บมากขึ้นกว่าเดิม 3เซนจ้า เจาะน้ำเกลือ งดข้าวงดน้ำ ง่วงนะ แต่นอนไม่หลับ พอ10โมงเช้า 4เซนจ้า เปิดช้ามาก ยิ่งเปิดมาก ยิ่งเจ็บมากกว่าเดิม เที่ยงวัน ตรวจอีกละ4.8เซน นานมากก เริ่มดิ้น อิลูกนี่ก็โก่งตัวบ่อยเกินน ไม่นานก็เสียงดังโป๊ะ ไหลอาบแม่เลยจ้า หลังจากนั้นเริ่มไม่อยู่นิ่ง หมอเข้ามาดู น้ำคร่ำแตกลูก ไม่เกิน3ชม. คลอด หายใจเข้าออกยาวๆนะลูก คุณหมอบอก บ่ายสอง ตรวจอีกแล้ว สรุป เปิดเท่าเดิม แม่ทุรนทุรายมาก อยู่ไม่นิ่ง จิกขอบเตียงเล็บแทบหัก มันเจ็บแบบบอกไม่ถูก พอบ่าย3มันมีลมเบ่ง เหมือนมีอะไรโผล่ออกมา ก็เลยให้พี่เรียกหมอ แกก็แปลกใจ เพราะตรวจตอนบ่ายสองยังเปิดเท่าเดิม หมอก็เลยให้เราลองเบ่งดู สรุป หัวลูกจะออกมาแล้ว แกก็บอกเจ้าหน้าที่ เตรียมเครื่องมือ9.5เซนแล้ว เข้าห้องคลอด15:24 เวลาเบ่ง ให้เบ่ง3ครั้ง คางต้องชิดอก ห้ามมีเสียง เบ่งตอนท้องแข็ง น้องจะได้ช่วยเราดันด้วย เบ่งเหมือนเบ่งอึ 1จังหวะเบ่ง3ครั้ง ยาวๆ เราเบ่งแค่3จังหวะ 9ครั้ง ลูกก็คลอด น้องคลอดตอน15:31น. พอคลอดก็โล่งมาก ไม่เจ็บไม่อะไรเลย ตอนฉีดยาชายังไม่รู้สึก ตอนกรีดจิมิยังไม่รู้สึกเลยค่ะ พอน้องพ้นท้อง ไม่ถึง2นาที รกก็คลอดจ้า แล้วก็เย็บแผล มีสะดุ้งอยู่2-3เข็มเพราะยาชาเริ่มหมด ออกจากห้องคลอด15:46น.(ปล.หมอชมด้วยแหล่ะ ว่าไม่ร้องเลย อดทนสุดๆเก่งมาก) ออกมาก็กินน้ำ กินข้าว เดินได้ตั้งแต่2ชั่วโมงแรก ไม่เจ็บอย่างที่คิดเลยค่ะ จะทรมารหน่อยตอนรอปากมดลูกครบ10เซน สู้ๆนะคะ