ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ

ให้กำลังใจนะคะ... ปัญหาเหมือนกันของเราเลย. เหมือนมาก ในกรณีของเรา. เราเป็นคนสกล แฟนเราเป็นคนอุดร. เราทำงานที่ รพ. แห่งหนึ่งใน จ. อุดร. พอท้องก็คิดว่าน่าจะดี เพราะแฟนเป็นคนที่นี่ อย่างน้อยเราคงไม่ได้อยู่คนเดียว เชื่อไหมว่าตลอดเวลาที่เราท้อง ทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงตลอด ปากเขาก็บอกว่าเป็นห่วงลูก แต่การกระทำไม่เลย. เขาปล่อยให้เราอุ้มท้องโตๆ อยู่ห้องคนเดียว ขับมอไซค์ไปทำงานคนเดียว. ขึ้นเวรกลางคืนก็ต้องขับไปคนเดียว. แต่มีอยู่คนๆ นึง ที่ไม่เคยทิ้งเราไปไหนเลย ก็คือแม่. แม่มาอยู่เป็นเพื่อนตอนใกล้คลอด ในวันที่เราคลอดน้องแฟนเราก็ไม่ได้มา ฮ่าๆๆๆ. มีแค่แม่มานอนเฝ้า หลังคลอดเราก็ยังไม่ได้เลิกนะ. พยายามประคับประคองคำว่า “ครอบครัว” ไว้. ประคับประคองก็เพื่อลูก. อยากให้ลูกมีพ่อมีแม่. แต่ถามว่ามีความสุขไหม ไม่เลย. เราระแวงตลอด. เราร้องไห้แทบจะทุกวัน. จนมีคนๆ นึงว่าบอกเราว่า “อย่าคิดแทนลูกว่าการมีทั้งพ่อและแม่จะทำให้เขามีความสุข. บางครั้งลูกอาจจะมีความสุขกว่าถ้ามีแค่แม่แค่คนเดียว”. จนตอนนี้เราเลิกกับแฟน. ถามว่าทำใจยากไหม. ยากมาก. เพราะเรารักเขามาก. แต่ตอนนี้เราก็ happy นะ. อย่างน้อยจากนี้ไปเราก็จะได้เอาเวลาที่มีทั้งหมดมาให้ลูก. ไม่ต้องไปเสียเวลาให้กับคนที่เขาไม่สนใจเรา. แรกๆ อาจจะทำใจได้. แต่หลังจากนั้นจะทำให้เราเป็นแม่ที่เข้มแข็ง และทำทุกอย่างให้ลูกมีความสุข #สู้ๆ นะ เป็นกำลังใจให้จ้า