ขอแชร์ประสบการณ์คุนแม่ที่มีโรคประจำตัว

เราท้อง19 วีคละ เป็นโรคSLEหรือที่เรียกว่า โรคพุ่มพวง อาการเริ่มแรกก่อเข้ารพ. เราไอมาประมา 3สัปดาห์ ไอตลอด ก้ไปคลีนิกตั้งครรภ์ใด้ยามาใม่หาย แล้วก็ท้องผูกอยู่ 2 สัปดาห์ ถ่ายเจ็บก้นแสบมากๆ แต่ใม่มีเลือดออกเลย ก้คิดว่าผูกปกติจนหมอนัดซาว 24/10/62ก็มาหาหมอปกติ เจอว่าความดันสูง150 ลูกดิ้นปกติเลย หมอให้แอดมิทไอกับความดันสูง เพื่อหาสาเหตุการไอ อยู่สองวันเก็บเชื้อเจาะเยอะมากไปตรวจไม่พบบอกว่าน่าจะติดเชื้อทางเดินหายใจ ให้ยาฆ่าเชื้อ เจาะเลือดอีกรอบ พบเเบคทีเรียในกระเเสเลือด ให้ยาจนดีขึ้นละ ปรากฏว่า กำลังคิดว่าจะได้กลับบ้านก็ท้องเสียถ่ายปริดปรอย จนเช้าวันจันเข้าห้องน้ำเก็บฉี่ ปวดอึปกติ พระเจ้าจะเป็นลม!!!!ถ่ายเป็นเลือดใม่ใช่เลือดไหลน่ะ เลือดเป็นก้อนๆ เหมือนเลือดหมู ตกลงชักโครกดังบ๋อม ตกใจร้องให้เรียกพยาบาล ออกมาจากห้องน้ำ พยาบาลใส่เเพมเพิสคือมันใม่ยอมหยุดไหลออกมาแบบนั้นจากรูก้อนแต่ออกเปนก้อนเล็กๆละ ไหลตลอด คุนหมอมาดูส่งเข้าห้องคลอดวิกฤต พยาบาลตกใจ มันออกจากก้น จนก้อนสุกท้ายได้ยินว่า หนักเกือบสามขีด โคตรกลัวเลย หมอตัดสินใจส่องกล้องเพื่อดูว่าเลือดออกจากไหน 1.ออกจากลำไส้ใหญ่ 2.ออกจากกะเพาะอาหาร ความเสี่ยงที่ส่อง50/50ต่อเด็กในท้องถ้าส่องจากก้นใม่เจอก็ส่องจากจมูก พอฟังน้ำตาไหลตลอดเวลา เข้าห้องตรวจหลับไปตอนไหนใม่รู้ ตื่นมาคำถามแรก ลูกหนูอยู่ไหม หมอบอกปลอดภัยทั้งสองคนจ้ะ สบายใจเลย ผล!!! หมอบอกว่า ใส่กล้องนิดเดียวเลือดทะลักออกมาอีก ไปเจอแผลที่ผิวขอบก้นด้านในคาดว่ามาจากท้องผูกแล้วติดเชื้อเป็นแผลทำให้เลือดออก ตอนนี้หมอฉีดยาห้ามเลือดตัดชิ้นเนื้อไปตรวจ คุนหมอบอกว่า ติดเชื้อไวรัสที่สามารถเกิดในคนที่ภูมิต้านทานต่ำแบบเรา... เรามาเล่าเพื่อเป็นอุทาหรณ์สำหรับแม่ๆ ที่อาจจะป่วยด้วยโรคอื่นๆหรือไม่ป่วยก็ตาม อย่าคิดว่านิดหน่อยใม่เป็นอะไร รีบไปพบแพทย์ เพื่อสุขภสพคุนแม่และลูกในครรภ์ที่ปลอดภัย.....ตอนนี้เราและลูกปลอดภัยแล้วจ้า...