เราจะสมมุติให้น่ะ ถ้าเกิดคุณรักคนอื่นมากมันทำร้ายคุณลำพังแค่คุณคนเดียวคงจะดีแต่นี้มีลูกในท้องมันยังทำ มากกว่าพ่อแม่คุณ ที่ถึงแม้เขาจะโกรธคุณบ้างด่าคุณบ้างแต่เขาไม่เคยเลยที่จะทำร้ายคุณแบบนี้ เขาเลี้ยงคุณมารึเปล่าพ่อแม่คุณเราไม่รู้แต่ที่รู้ๆเขาก็อนทนอุ้มท้องคุณมาเหมือนคุณอดทนอุ้มลูกคุณกับแฟนที่ต่อยหน้าคุณนั่นแหละ พอคุณทนถึงวันคลอด คุณไม่คิดบ้างหรอขนาดตอนคุณท้องลูกอยู่ในท้องเนี่ยแฟนคุณยังทำร้ายคุณได้ นับประสาอะไรตอนคลอดออกมามันจะแคร์คุณกับลูก แค่คุณทนอยู่ทุกวันนี้ทนให้แฟนคุณตีจนถึง8เดือนเนี่ยก็เหมือนคุณกำลังจะฆ่าลูกคุณอยู่แล้วแหละ คุณเคยได้ยินมั้ยที่เขาบอกว่า ตอนท้อง แม่กินอะไรลูกก็ได้กิน แม่เจ็บ แม่ร้องไห้ แม่เศร้า ลูกในท้องก็รับรู้รู้สึกไปกับคุณ ขนาดคุณโตแล้วคุณยังเจ็บ เจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ แล้วลูกคุณเขาจะเจ็บมากกว่าแค่ไหนเขาอยู่ในท้องคุณเขาตัวเล็กๆเขาบอบบาง คุณควรเลือกลูก เลือกอนาคต ไม่ใช่ทนอยู่กับแฟนนิสัยแบบนี้ ตอนนี้ระหว่างคำว่าอายลูกไม่มีพ่อกับคำว่าตายใจร้ายจังตัวเองเจ็บคนเดียวไม่พอยังจะทนให้ลูกเจ็บไปด้วย คุณจะเลือกอะไร สำหรับคำว่า พ่อแม่คน มันควรใช้ กับแฟนคุณมั้ยล่ะ ผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวในโลก แค่ผู้ชายคุณทำใจเลิกเพื่อลูกเพื่ออนาคตดีๆไม่ได้แต่คุณทำใจเลิกอยู่กับพ่อแม่คุณคนที่ไม่เคยทำกับคุณแบบนั้น คนที่เฝ้าถนอมคุณมา คนที่มีบุญคุณทำให้เกิดมา ทำไมไม่นึกถึง ถ้าอยากฝากอนาคตไว้กับคนที่ต่อยหน้าเตะคุณที่พึ่งรู้จักมากกว่าพ่อแม่ ก็ทนไปเถอะเผื่อวันหนึ่งแฟนคุณจะเปลี่ยนจากเตะจากต่อยเป็นทำอย่างอื่น สมมุติจบแล้ว เป็นห่วงลูกในท้องคุณน่ะคิดดีๆแล้วกันเจอมาขนาดนี้แล้ว ชีวิตจริงมันยิ่งกว่าละครอย่าไปหวังอะไรลมๆแรงๆที่มันเป็นไปไม่ได้ ขนาดตัวคุณเองคุณยังไม่รักเลย แล้วใครจะมาช่วยคุณได้ รักตัวเองให้ได้ก่อนแล้วคุณจะรู้ว่ามันดีแค่ไหน ออกมาให้ได้สักวันถ้าคุณออกมาแล้วอนาคตลูกคุณ หรือคุณ มันดีขึ้นแน่นอน
Đọc thêm
