ภาวะซึมเศร้าหลังคลอดที่ไม่ควรมองข้าง #ประสบการณ์ตรง

เราคลอดลูกสาวคนแรกโดยการผ่าคลอด ผ่าเสร็จตอน1ทุ่มตรง น้องนอนกับเราบนเตียงคนไข้ด้วยกันทั้งคืน แต่ๆประเด็นมันไม่ได้อยู่ส่วนนั้น เราไม่มีน้ำนมให้ลูกกิน มีแต่น้อยมาก ลูกเข้าเต้าเกือบ3ชม.ในแต่ละรอบและอีกอย่างเรามีอาการเวียนหัวหนักมาก หนักขนาดไม่สามารถเก็บอึของลูกน้อยเราได้ จนต้องเรียกพยาบาลมาเก็บให้แต่มันก็ผ่านไป พอคืนที่2เราไม่นอนและไม่ได้นอนอีกด้วย ไหนจะพยาบาลตรวจไข้เอ้ยวัดความดันเอ้ย ทั้งคืนจ้า นั้นตอนนั้นเรารู้สึกอยากกลับบ้านเพราะลูกเรากินนมนานหากมีคนช่วยคงจะดี จนมาถึงตอนเช้าหมอผ่าคลอดอนุญาติให้กลับบ้านได้ แต่!!!! ลูกเรามีค่าเหลือง11.5จ้าาาาาา ตายยยยยแน่ๆอิแม่เอ้ย!!! ลูกต้องเข้าตู้อบ เท่านั้นแหล่ะค่ะ เหมือนพยาบาลเปิดปุ่มน้ำตาเรา อยู่ไเราร้องไห้ออหมาเลย ความคิดในหัวคือแบบว่า เรายังไม่ดีพอหรอ ทำไมลูกถึงเป็นแบบนี้ เราดูแลลูกไม่ดีใช่ไหมแล้วสามีเราจะคิดยังไง พ่อแม่เราที่อดทนรอเวลามาเยี่ยมต้องรอต่ออีกใช่ไหม 108ความคิด เราแอบไปร้องไฟ้ในห้องน้ำเกือบทุก ชม. แค่เห็นหน้าลูกเราก็น้ำตาไหล จนสุดท้ายสามีและครอบครัวเราจับได้ว่าเราแอบร้องไห้ซึ่งเป็นเช้าของอีกวัน วันนั้นเราและลูกได้กลับบ้าน ทุกคนไม่ปล่อยให้เราอยู่คนเดียวเลย ต้องเฝ้าเรากับลูกตลอด จนตอนนี้ผ่านไป2เดือนกว่าแล้ว เรามองย้อนกลับไปในตอนนั้น ถามตัวเองตลอดว่าเกิดอะไรขึ้น ใครเอาความคิดนี้มาใส่หัวเรา แต่ที่ผ่านมาได้ก็เพราะครอบครัวและสามีที่น่ารักของเราเอง #ลูกคนแรก #โรคซึมเศร้าแน่ๆเลย #โรคซึมเศร้าหลังคลอด