สู้นะคะ จะบอกว่าอย่าคิดมากแต่คนที่กำลังเจอเหตุการณ์แบบนี้ต้องคิดอยู่แล้ว เอาเป็นว่าค่อยๆคิดนะคะ พยายามอย่าเครียดค่ะ พยายามาอะไรทำที่รู้สึกผ่อนคลายนะคะ เราก็เป็นเหมือนกันค่ะ รู้ว่าเป็นพาหะชนิดอันตรายทั้งคู่เลยค่ะ ตอนนั้นนี่ทำอะไรไม่ถูกเลย โทรถามทุกคนรวมถึงพี่ๆที่เป็นแพทย์ ทุกคำตอบคือความจริงที่ทำร้ายจิตใจเรามากค่ะ เราศึกษาใน google เจอหลาย รพ.มาก เราทักไปสอบถามเค้าทุก รพ. คำตอบที่ได้คือ ใจเย็นๆ อย่าเครียด รอไปตรวจรอผลอย่างเดียว เราเครียดมา5 เดือนเต็มๆ ตลอดระยะเวลา 5 เดือนเราไหว้เราภาวนาขอให้ลูกเราปลอดภัยตลอด เราโดนเจาะเลือดเป็นว่าเล่น เจาะทุกเดือนที่หมอนัด เดือนละ 2-3 ครั้งจนท้อ จนสุดท้ายต้องเจาะสายสะดือ (คนละตัวกับเจาะน้ำคร่ำนะคะ) แต่วิธีคล้ายกัน เรารุนแรงทั้งคู่ต้องเจาะผ่านสายสะดือ ตรวจเลือด DNA ก็ตรวจแล้ว ตอนนั้นทั้งกลัวทั้งเครียด รอวันที่จะรู้ผล 1 เดือนมันแสนจะนานมากทรมานใจสุดๆ หมอบอกถ้าลูกได้ผลเลือดของพ่อต้องยุติการตั้งครรภ์ ถ้าได้แม่ลูกก้จะเป็นเหมือนแม่ (หมอบอกผลเลือดเราคือผลที่รุนแรงทั้งคู่เลย เค้ายกตัวอย่างมา ของแม่รุนแรงมาก มาเจอของพ่อรุนแรงมากกว่าอีก คือของแม่ก็อันตรายแล้วเจอของพ่อเข้าไปผสมอีกเหมือนเลือดพ่อยุยงให้อันตรายเพิ่มหนักไปอีกประมาณนี้ค่ะ เราจำไม่ได้ว่าเปนพาหะชนิดไหนบ้าง)คือเราเหมือนคนปกติทุกอย่างไม่เคยป่วยจนอน รพ.หรือเติมเลือดเลย แฟนก็ปกติ เราก็พยายามไม่คิดอะไรนะคะ พยายามไม่เครียดโกหกใจตัวเองแล้วพูดกับตัวเองอะไรจะเกิดก็เกิด จนเราและแฟนไม่คิดถึงเรื่องนี้เลย เราทำทุกอย่างปกติ กอนบำรุงปกติ สภาพจิตใจเราค่อนข้างโอเคขึ้น จนผลออกมาได้เลือดทางแม่ ซึ่งเป็นข่าวดีมาก จนตอนนี้น้องคลอดแล้วปกติทุกอย่างเลยค่ะ และเราเชื่อว่าผลของคุณแม่ก็ต้องออกมาดี เด็กน้อยในท้องสมบูรณ์แข็งแรงนะคะ คุณแม่พยายามเบี่ยงเบนความเครียดตรงนี้ออกไปนะคะ ค่อยเป็นค่อยไปค่ะ เครียดมากไม่ดีต่อลูกน้อยในท้องค่ะ สู้ๆนะคะ ผลต้องออกมาในทางที่ดีค่ะ 🙏🙏🙏
Đọc thêm
